ΔΗΜΟΣ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Το "Πολυτεχνείο"  σήμερα...
(Παναγιώτης  Δερματάς)
Στο καθεστώς της δημοκρατίας, ο καθ’ ένας είναι ηθικά υποχρεωμένος να ερευνά πολύπλευρα, να εκπαιδεύεται και να εκφράζει ελεύθερα την γνώμη του.
Αφού την 17η Νοέμβρη την ώρισαν στα σχολεία ως αργία ισάξια των εθνικών μας εορτών, κάπου δε υποκατάστατό τους, δεν επιτρέπουν οι αρχές της παιδείας την μονολιθική αποδοχή απόψεων και πληροφοριών γύρο από το θέμα.
Ελπίζω οι σκέψεις και οι πληροφορίες μου να είναι χρήσιμες στον καλόπιστο δημοκράτη.
Παίρνουμε ως πρώτο Πολυτεχνειακό δεδομένο τήν λέξι «ήρωες». Ήρωες είχαμε το 1821, το 1940 και σε κάθε περίοδο της ιστορίας μας.
Τότε είχαμε ηγέτες οι οποίοι καθοδηγούσαν τους ήρωες μαχητές και οι οποίοι κατά κανόνα είχαν ηρωικό  τέλος. ‘Έμπαιναν πλούσιοι στον αγώνα και έβγαιναν φτωχοί ή νεκροί. Όπως οι Κουντουριώτηδες, ή Μπουμπουλίνα, Μαντώ Μαυρωγένους, Μάρκος Μπότσαρης, κλπ…
Σήμερα ποιοι είναι οι ηγέτες πού βγήκαν από τους αγώνες των παιδιών αυτής της εποχής;
Να αμφισβητήσεις ότι τα παιδιά αγωνίστηκαν;  Θα είναι άδικο και ακραίο. Ήμουν στην είσοδο της πύλης του Πολυτεχνείου μέχρι μία ώρα  πριν την επέμβασι του άρματος.
Γιατί βρέθηκα εκεί ;  Απλώς γιατί οι αστυνομικοί με είχαν αποτρέψει να πάω όταν περνούσα τον κλοιό που είχαν στήσει γύρο από τον χώρο. Στον νέο λοιπόν και στον διαρκή επαναστάτη, τα εμπόδια προκαλούν αντιδράσεις. Αν αυτοί με προέτρεπαν να πάω, θα έλεγα μάλλον, αει γ@@@@τε και θα άλλαζα δρόμο!
Έτσι περίπου έδρασαν όλοι οι νέοι της εποχής εκτός από λίγους που ήσαν ποιο συνειδητοποιημένοι και ακόμη πολύ ποιο λίγους που κινούσαν τις διαδικασίες. Για λογαριασμό ποίων;.. Ας μην μιλάμε για αυτόματη εξέγερσι γιατί οι πέτρες θα σηκωθούν εναντίον μας !....Σ΄αυτό απαντά το πάρα κάτω ερώτημα …
Ποιοι ήσαν οι ηγέτες αυτής της εξεγέρσεως που ως μπροστάρηδες έπεσαν στον αγώνα για να στείλουν το μήνυμα στον κόσμο και στις γενεές ;   
Ένας φοιτητής στην Ιταλία, είχε αυτοπυρποληθεί! Είχε όνομα, επίθετο και ανδρεία !
Είπαμε οι ήρωες των μεγάλων εθνικών αγώνων, έδωσαν ζωή και περιουσία. Πού είναι αυτοί εδώ οι ήρωες και τι έδωσαν ;
Εδώ πιστεύω ότι μπαίνουν βαριά ερωτηματικά στον σκεπτόμενο πολίτη. Στον γνήσιο δημοκράτη πού ταυτίζει τον εαυτόν του με την διαρκή παιδεία.
Η ημέρα αυτή είναι χωρίς αμφιβολία καθοριστική για την συλλογική μας πορεία ως λαού και ως έθνους από τότε μέχρι σήμερα.
Η σπορά πού έγινε τότε, καθορίζει και τους καρπούς .
Είναι πλούσιοι οι καρποί σήμερα ; Μετά από αυτές τις «θυσίες» ανεβήκαμε σε υψηλούς ορίζοντες οι Έλληνες, ή πέσαμε σε θεοσκότεινα βάραθρα ;
Στη  θέσι της Μπουμπουλίνας που από πλούσια έμεινε φτωχή για τον αγώνα, έχουμε την σύγχρονη «ηρωίδα» που κρατούσε ένα μικρόφωνο φωνάζοντας «εδώ Πολυτεχνείο» και η οποία αμείφθηκε γι’ αυτό εφ΄ όρου ζωής, με πανάκριβες θέσεις τις οποίες πληρώνουμε χρυσάφι οι Έλληνες πολίτες!
Στην θέσι των ηρωικών εθνικών και κοινωνικών αγωνιστών, έχουμε σήμερα τα διάφορα ρετάλια που ελέω «αγώνων» Πολυτεχνείου αναρριχήθηκαν σε όλο το φάσμα του δημόσιου βίου και από κει έγιναν σατράπες που υπέσκαψαν κάθε συλλογική ή ατομική παραγωγική δράσι, πλουτίζοντας παράλληλα με τρόπο αισχρό και προκλητικό είς βάρος μας !
Αυτοί λοιπόν οι βολεμένοι και ελάχιστοι κομματοκρατούμενοι είναι πού κόπτονται γι΄αυτούς τους αγώνες και που κατάφεραν να μας πείσουν ότι οι «θυσίες» τους είναι ισάξιες ή υποκατάστατα των εθνικών μας εορτών;
Κοιτάξετε γύρο σας. Βλέπετε τίποτε άλλους;…
Αλλά ας πάμε πάρα κάτω. Όχι για αντιπαραθέσεις αλλά για την αλήθεια και το μέτρο.
Διότι όταν στηρίζουμε με πάθος την ζωή μας στο ψέμα, σημαίνει ότι είμαστε ανάξιοι των καταστάσεων, ότι προδιαγράφουμε οι ίδιοι το αβέβαιο και σκοτεινό μας μέλλον.
Υπήρχαν νεκροί Έλληνες αυτή την ημέρα μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο;
Προσωπικά, αν και γύρισα το κέντρο αυτές τις τρείς ημέρες, δεν έτυχε να ιδώ. Μπορεί να υπήρχαν, μπορεί και όχι .
Είδα μπροστά μου άρματα μεταφοράς προσωπικού με στρατιώτες οι οποίοι πυροβολούσαν στον αέρα και σκόρπιζαν πανικό . Από περιέργεια, είχα βρεθεί στην Ομόνοια και ομολογώ ότι φοβήθηκα πολύ ! Δεν έτυχε όμως να ιδώ θύμα .
Θα μπορούσε άραγε κάποιος στρατιώτης να πυροβολεί τους γονείς του και τα αδέλφια του; Θα υπήρχε Έλληνας αξιωματικός που θα έδινε τέτοιες διαταγές ;…
Αλλά υπήρχαν και ελεύθεροι σκοπευτές. Τι ήσαν αυτοί;  Ποιοι τους είχαν στείλει και γιατί; Ασφαλώς όχι ο Παπαδόπουλος γιατί τότε ζούσε στον ίσκιο του…
Εδώ είναι το μεγάλο ζητούμενο που πρέπει να αντιμετωπίζει ο κάθε Έλληνας με βαθύ σκεπτικισμό . Είτε αυτός φόρεσε δεξιό ζ….μανδύα, είτε αριστερό.
Διότι σύμφωνα με κάποια μυθολογική παράδοσι, κάποιος πέταξε πέτρα σε έναν όμιλο και αυτοί άρχισαν να υποπτεύονται και στοχεύουν ο ένας τον άλλον με αποτέλεσμα να σκοτώνονται  μεταξύ τους αντί να στραφούν ενωμένοι εναντίον αυτού που την έριξε!
-    Μεγάλο θέμα η Ελληνική μυθολογία ! Σε κάνει να σκέπτεσαι ! Γι΄αυτό την απέβαλαν από τα σχολεία οι ελέω Πολυτεχνείων αναρριχητές της εξουσίας αφήνοντάς την να την χρησιμοποιούν άλλοι … τα αφεντικά τους… -
Κανείς δεν μιλά γι’ αυτούς τους σκοτεινούς σκοπευτές διότι το ζητούμενο είναι να στοχοποιηθεί ο ήδη πολιτικά νεκρός Παπαδόπουλος και μέσα από τήν οργή να αποσυντονιστούμε από τήν ουσία.
Θα μπορούσαν άραγε να είναι αυτοί Έλληνες που σκοπεύουν τους δικούς τους; …
Δεν θα πω αν ο Παπαδόπουλος ήταν καλός ή κακός, δίκαιος ή άδικος, πατριώτης ή προδότης, αυτό ο καθ΄ένας το προσεγγίζει με τα μέτρα της δικής του αξιοκρισίας. Το μόνον που θα πω απερίφραστα ότι αυτό δεν επιτρέπεται να μας διχάζει.
Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Παπαδόπουλος μετά από επτά έτη εξουσίας, είχε έρθει σε δυσμένεια με λαϊκή μερίδα και είχε ήδη παραδώσει σε πολιτικό ο οποίος θα οδηγούσε την χώρα σε εκλογές οι οποίες είχαν καθοριστεί για την άνοιξι.
Το πρόσωπο αυτό ήταν ο Σπύρος Μαρκεζίνης, ο οποίος ήταν ένας έντιμος και ευρύτερης αποδοχής άνθρωπος ο οποίος δεν διακρινόταν για τα φιλοδυτικά του αισθήματα.
Εδώ λοιπόν έχουμε ένα μεγάλο ερωτηματικό  που απαντά από μόνο του στο θέμα Πολυτεχνείο…
Αφού θα πηγαίναμε για εκλογές, τι το θέλαμε το Πολυτεχνείο;…
Απλώς, τον Μαρκεζίνη δεν τον ήθελαν οι δυτικοί μας «σύμμαχοι» οι οποίοι είχαν έτοιμους τους νέους επιβήτορες τού λαού οι οποίοι ήρθαν να επιστεγάσουν αυτούς τους «αγώνες»! Αν τον ήθελαν, θα τον είχαν κηρύξει και «αγωνιστή της δημοκρατίας» ….
Χρήσιμος ενδιάμεσός τους ήταν το ρετάλι που διαδέχτηκε τον Παπαδόπουλο, με τον οποίον έκαναν τις δουλειές τους στα εθνικά θέματα και τις οποίες σταθεροποίησαν με τους πάρα κάτω «εθνάρχες» και «δημοκράτες»  σοσιάλ σωτήρες.
Αυτοί οι επιβήτορες, ήσαν οι ίδιες οικογένειες οι οποίες είχαν οδηγήσει την χώρα στο χάος και είχαν προκαλέσει την επέμβασι των στρατιωτικών.
Είναι οι οικογένειες των αποστατών που είχαν ρίξει την εκλεγμένη κυβέρνησι της Ενώσεως Κέντρου μαζί με τα νέα μοσχοβούβαλά τους και τα οποία με πάθος μας έπειθαν ότι η Ελλάδα δεν έχει πετρέλαια … Γιατί οι συνταγματάρχες είχαν αρχίσει να τρυπώνουν το Αιγαίο παρά την θέλησι των δυτικών πατρόνων !...
Έτσι για να είμαστε δίκαιοι και ειλικρινείς, την περίοδο της επταετίας δεν μπορούμε να την ονομάζουμε δικτατορία, ούτε φυσικά δημοκρατία, αλλά μία παρένθεσι ανάμεσα στην καταθλιπτική εξουσία των ίδιων οικογενειών.
-     Αλλά άλήθεια, είμαστε τόσο  …ευαίσθητοι απέναντι στις υπόγειες αυθαιρεσίες και εθνικά ξεπουλήματα αυτών των οικογενειών οι οποίες μας έφεραν στο μηδέν, όσο με τον «δικτάτορα»;…  Προφανώς μέσα από αυτές, δεν παίρναμε πιστοποιητικά «αγωνιστή» γιατί μας αφόπλιζαν με τά «δημοκρατικά» τους περιτυλίγματα …. –

Έτσι η ιστορία του σημερινού δράματος δεν ξεκινά την εποχή με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.  Τις απώτερες ρίζες της τις έχει στην «αντίστασι» του 40 που και αυτή αποτελεί άλλη σκοτεινή ιστορία την οποία μπορούμε να εμπιστευτούμε μόνον σε ακομμάτιστους μελετητές.  Ο κορμός του κακού,  βρίσκεται στην εποχή του «ανένδοτου» το 1966, τότε πού οι οικογένειες αυτές, μας εμπορεύονταν στη  Δύσι πλουτίζοντας πλούτον αισχρό και άτιμο.
Αλλά είπαμε, έχουν μπει από τα κόμματα τέτοια επιστημονικά εμφυτεύματα  στους ανθρώπινους εγκεφάλους, που τους κάνουν να έχουν μπροστά τους τον γάϊδαρο και να τον προσκυνούν ως Θεό !
Κατήντησαν φτηνά εργαλεία των παγκόσμιων σχεδιαστών οι οποίοι τους βλέπουν από τά μπαλκόνια τους και θαυμάζουν τα σκοτεινά τους κατορθώματα!...
Πότε λοιπόν θα πετάξουμε αυτά τα εμφυτεύματα για να δώσουμε ενωμένοι το θετικό μας στίγμα στον πλανήτη και να απαντήσουμε σε όλους αυτούς που μας επιβουλεύονται και με τα ελέω Πολυτεχνείων ανδρείκελα τους μας έφεραν στο κέντρο του παγκόσμιου κυκλώνα;..
Εδώ είναι ή Ρόδος ! Εδώ και το πήδημα !... Να πάψουμε επί τέλους, ελέω βλακίας,  να είμαστε τά θύματα της αιώνιας αυτής διαδικασίας !...
(Παναγιώτης Δερματάς)

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΨΑΡΑΔΕΣ...

(Μία δραματικά επίκαιρη φανταστική ιστορία, μακριά από μας ….)
   
    Κάποτε, σε ένα ψαροχώρι του νότου, ζούσαν κάποιοι ψαράδες με τά παλιά τους πλεούμενα.
    Αυτά τους είχαν σώσει και στηρίξει από όταν γνώρισαν την ζωή τους.
    Χαρούμενοι, έπαιρναν το δίκτυ τους κάθε βράδυ και το πρωί γύριζαν με τις ψαριές τους, άλλοτε φτωχές, άλλοτε πλούσιες, ποτέ όμως δεν άφηναν τις οικογένειές τους νηστικές.
    Τά χρόνια κυλούσαν έτσι ήρεμα και σιωπηλά.
    Συχνά έβγαιναν με τους φίλους τους τα βράδια και πίνανε τα κρασάκια τους ενώ τα παιδιά τους διασκέδασαν ανέμελα  με τα συνομηλικα τους στα στενά τού χωριού.
    Χαρούμενες φωνές αντηχούσαν σε όλο το χωριό και η κοινωνία αποτελούσε μια παρέα που συμμερίζονταν όλοι τις χαρές και τις λύπες τους .
    Μέχρι πού ήρθαν κάποιοι στο χωριό, καλοντυμένοι, με κουστούμια και με ευφράδεια πολύ.
    Άρχισαν να λένε στους ψαράδες λόγια που στην αρχή δεν ήσαν πιστευτά, αλλά από το λέγε λέγε, επαναστάτησαν τα αυτιά, χώρισαν από το μυαλό και πήραν την κατάσταση στα χέρια τους.
    Τους είπαν ότι τα πλεούμενά τους είναι παλιά και ότι υπάρχουν κάποιοι κύριοι απ’ έξω οι οποίοι ενδιαφέρονται γι αυτούς να τους βοηθήσουν να πάρουν πιο μεγάλα. Θα τους βοηθήσουν για μεγαλύτερα δίκτυα, για εύκολες, πλούσιες ψαριές και για μία μεγάλη αγορά για τα ψάρια τους.
    Τα εργαλεία θα δουλεύουν γι αυτούς και αυτοί θα κάθονται ...
    Έτσι σιγά σιγά, άρχισε να έρχεται ζεστό το  χρήμα από τους δανειστές.
    Αγορά βέβαια δεν υπήρξε για τα ψάρια όπως είχαν υποσχεθεί, αντίθετα, ερχόντουσαν και άλλα ψάρια από ξένα ψαροχώρια, αλλά αυτό δεν είχε σημασία γιατί  δουλέψεις δεν δουλέψεις, με κάποιο τρόπο το χρήμα εισέρεε.
    Αλλά η ησυχία και η γαλήνη άρχισαν να χάνωνται στο χωριό διότι το εύκολο χρήμα στρογγυλοκάθισε στις σκέψεις τους και άρχισε να τους κεντρίζει το μυαλό .
    Αυτός ο διάβολος τους έλεγε. Δεν είναι σπίτι αυτό που έχεις. Δεν σε χωράει με την οικογένειά σου. Σού χρειάζεται μεγάλο με μεγάλες αίθουσες για να απολαμβάνεις την νέα σου ζωή .
    Και άρχισε ο κάθε ψαράς να σκέφτεται ένα νέο σπίτι που έπρεπε οπωσδήποτε να είναι πιο φανταχτερό από το σπίτι του γείτονα ψαρά τον οποίο έβλεπε συνεχώς πιο απόμακρα.
    Οί κώλοι των ψαράδων άρχισαν να αισθάνωνται μετάξινοι οπότε και αυτοί ζητούσαν τα ανάλογα βρακιά .
    Τά αυτοκίνητα τους, άρχισαν να τα βλέπουν ταπεινά οχήματα ενώ τους εντυπωσίασαν κάτι μαύρα, στυλ νεκροφόρας, τέσσερα επί τέσσερα .
    Έτσι, άρχισαν να παίρνουν μέρος από τα δανεικά για να αποκτήσουν  όλα αυτά.
    Αλλά όλα αυτά μαζί, δηλαδή σαλόνια, μεταξωτά βρακιά, νεκροφόρες κλπ, φυλάκισαν μέσα τους, τους άλλοτε φτωχούς ψαράδες με αποτέλεσμα να χάσουν την αίσθησι του έξω κόσμου, ακόμη και την ύπαρξι του γείτονά τους.
    Οι γυναίκες τους επίσης θαμπώθηκαν από το χρήμα και άρχισαν να μαϊμουδίζουν ότι τους προσέφεραν οι γραβατωμένοι μέσα από τα μεγάλα χαζοκούτια πού στήθηκαν στα μεγάλα σαλόνια.
    Τα παιδιά μέσα από τα σχολεία πού τους έφτιαχναν αυτοί οι τύποι, καθημερινά γινόντουσαν και πιο ξύλα απελέκητα πού επιβραβεύονταν με μεγάλους βαθμούς οι οποίοι αποτελούσαν καμάρι για τους μαϊμουδίζοντες γονείς τους.
    Τους έπεισαν οι κύριοι αυτοί ότι ο τρόπος που πορεύονται, επιστημονικά λέγεται δημοκρατία. Μέσα στην δημοκρατία οι άνθρωποι κάνουν αγώνα μεταξύ τους και καταξιώνονται αυτοί πού είναι πιο διεκδικητικοί .
    Οι δημοκρατικοί αγώνες είναι θορυβώδεις διότι ο λαός εδώ κάνει διά-λόγο.
    Επειδή οι κύριοι αυτοί πριν από κάθε άλλο, είχαν πετάξει την τοπική γλώσσα από τα σχολεία, έχασαν οι άνθρωποι τα νοήματα των λέξεων και την λέξι λόγο την ταύτισαν με την άναρθρη κραυγή.
    Και όσο καλλιεργείτο η δημοκρατική συνείδησις , τόσο ο λόγος ταυτίστηκε με τις κραυγές που στο τέλος αυτές ταυτίστηκαν με τον θόρυβο των άδειων βαρελιών.
    Αλλά μέσα απ’ αυτό τον θόρυβο, οι γραβατωμένοι μεσίτες έπαιρναν τα μεσιτικά τους που ήσαν εκατοντάδες ή χιλιάδες φορές μεγαλύτερα από τις επιδοτήσεις των βαρκάρηδων ενώ παράλληλα τους έστηναν μεγάλες παγίδες …
    Και για κάποιο διάστημα, ζούσαν όλοι καλά.
    Μέχρι που ήρθε η στιγμή και αποκαλύφθηκε ο ρόλος των καλών δανειστών .
    Μάθατε κύριοι στα εύκολα και στα δανεικά, τώρα μας χρωστάτε και θέλουμε πίσω αυτά που σας δώσαμε!
    Αλλά οι δικοί τους γραβατωμένοι μεσίτες πού έχουν δικτυώσει όλο το σύστημα, πάνω στην δύσκολη στιγμή, φρεσκάρουν τις μουτσούνες τους και αγωνίζονται δήθεν για τους πρώην βαρκάρηδες …
     Από την μία τους φοβίζουν μέσα από τους τυράννους χαζοκούτια ότι κινδυνεύουν χωρίς τους δανειστές προστάτες, από την άλλη προσθέτουν νέα χρέη στους ψαράδες για χρήματα που αυτοί ποτέ δεν πήραν .
    Έτσι αντί να αρματώσουν τα πλεούμενά τους, να ψαρέψουν και να εισπράξουν τον ιδρώτα τους, σήμερα ακούνε τρομαγμένοι και άτολμοι να τους λένε:  θα σας δώσουμε λεφτά αλλά θέλουμε να μας πουλήσετε τά δίκτυα σας.
    Παίρνουν την πρώτη δόσι και τους πωλούν  τά δίκτυα .
    Αλλά όπως είναι φυσικό χωρίς δίκτυα δεν θα υπάρχει ψαριά. Τά νέα δανεικά φαγώθηκαν  γρήγορα και θα χρειαστούμε και δεύτερη δόσι.
    Έτσι, με τον φόβο και την βλακεία πού απέκτησαν οι φυλακισμένοι στις πολυτέλειες  ψαράδες, παίρνουν και την δεύτερη δόσι με αντάλλαγμα το σκάφος τους .
    Αλλά χωρίς δίχτυα και σκάφος, είσαι καταδικασμένος στην πείνα .
    Τούς πείθουν οι καλοί  γραβατωμένοι μεσίτες ότι με πολύ αγώνα μπορεί να κερδίσουν για λογαριασμό τους και τρίτη δόσι.
    Και τούς καλλιεργούν μέσα από τα κουτιά δυνάστες τον απόλυτο τρόμο ο οποίος ξεχνιέται  κάπως μέσα από φτωχά ανατολίτικα θεάματα τα οποία σε αφθονία  τους προσφέρονται.
    Μέσα από τον τρόμο και την αποβλάκωσι,  τους λένε  τώρα, ε δεν θα σας αφήσουμε να πεθάνετε … έχετε και κατοικίες, οικόπεδα, κάποια χωραφάκια… Αγωνιζόμαστε σκληρά να πάρετε και την τρίτη σας δόσι !...
    Την τρίτη και φαρμακερή άθλιοι ψαράδες που δεν θα σας λυπηθεί κανείς όταν ακούσει την ιστορία σας  !!!!!!
    Παναγιώτης Δερματάς

Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ ΤΟΥΣ...

Μία δραχμή  είχε κάποτε την αγοραστική δύναμι ενός σημερινού ευρώ καί ήταν δική μας...

(Παναγιώτης Δερματάς)  

Τι περιμένουμε ; Είναι επείγον !
Φτιάχνεις τις συμμαχίες και τις φιλίες, με βάσι τα αμοιβαία συμφέροντα.
Καμία φιλία και καμία συμμαχία δεν επέζησαν όταν ο εταίρος πρόδωσε τον εταίρο, εκτός εάν την υποταγή την θεωρούμε «συμμαχία».
Σ΄αυτή την περίπτωσι ο συνεταιρισμός καταντά ερείπιο που είναι αδύνατο να σωθεί με οποιαδήποτε υποστηρίγματα.
Εδώ, αυτός ο συνεταιρισμός με την υπόλοιπη Ευρώπη στηρίχτηκε από την αρχή σε βάσεις σαθρές. Δηλαδή σε μία κατάστασι θολή και με έωλα επιχειρήματα.
Μας είπαν τότε στην επίσημη τελετή στο Ζάππειο με τον Γάλλο Ντεστέν και τον Καραμαν αλή, ότι θα μπαίναμε σε μία μεγάλη οικογένεια η οποία θα μας παρείχε έναν καλό εμπορικό εταίρο, εσωτερική τάξι και διεθνή ασφάλεια.
Αλλά αντίθετα, ούτε καλός ήταν ο εταίρος, ούτε εσωτερική τάξι, ούτε διεθνή ασφάλεια καταφέραμε να έχουμε.
Για τον σκοπό αυτόν, απεμπολήσαμε την υπευθυνότητα για τήν ασφάλεια μας και την ρίξαμε στις πλάτες άλλων.
Αλλά σήμερα ακριβώς ένας αγαπητός διαδικτυακός φίλος μας θύμισε κάτι από τον Αριστοτέλη,  τον γίγαντα δηλαδή πού έχει χεσμένο η σύγχρονη  νεογρεκύλικη απαιδεία... :  Ό άνθρωπος που θυσιάζει την ελευθερία του για να του παρέχουν ασφάλεια, δεν είναι άξιος ούτε της ελευθερίας ούτε της ασφάλειας…
Ακριβώς αυτό πάθαμε και σήμερα απολαμβάνουμε τις συνέπειες της αφροσύνης μας.
Όλοι αυτοί οι «συνεταίροι»  σωτήρες δεν είχαν αθώες προθέσεις. Σαν αυτές όλων εδώ των αιθερόβοσκων Ελλήνων που τρέφονται με εισαγόμενες ιδεολογίες και που έδωσαν την ζωή του γι΄αυτές, μέσα από ένα φρικτό εμφύλιο πόλεμο στην δεκαετία του 40 και μέσα από διαρκείς πολιτικές συγκρούσεις που φθάνουν μέχρι σήμερα.
Οι «φίλοι», οι «εταίροι», μάς έδιναν επιδοτήσεις που έπαιρναν από εμάς τους ίδιους κάτω από την κάλυψι των κομματικών εκπροσώπων τους, τους οποίους στήριξε η επιδοτούμενη συλλογική βλακεία του λαού και όπου μέρος αυτών είχε περάσει από σκοτεινές διεθνείς λέσχες… 
Το καθεστώς των σκοτεινών επιδοτήσεων έφτιαξε και την κάστα στην οποία στηρίζεται πολιτικά η υποταγή και η δουλοπρέπεια.
Μας επέβαλαν ποσοστώσεις στις παραγωγές διότι οι βόρειοι που αποτελούσαν την μεγάλη αγορά, παρήγαγαν τα ίδια προϊόντα σε τριτοκοσμικές χώρες. Έτσι εξαναγκαστήκαμε να εισάγουμε αγροτικά προϊόντα με τριτοκοσμικό κόστος παραγωγής εις βάρος των αγροτών μας τους οποίους παρηγορούσαμε με φτωχές επιδοτήσεις.
Μας έκλεισαν τα εργοστάσια ζαχάρεως, μας επέβαλαν δαπανηρές γραφειοκρατικές διαδικασίες που κτύπησαν την ανταγωνιστικότητα, στήριξαν και εξαγόρασαν αυτούς τους καραγκιόζηδες πολιτικούς οι οποίοι από την μία μεριά υπενόμευαν την αξιοκρατία για να αποδειχτούμε ανεπαρκείς και ανάξιοι,  υπενόμευαν τις δημόσιες επιχειρήσεις μέσα από την κακή διοίκησι και οργάνωναν τον ισοπεδωτικό συντεχνιασμό ώστε όλα  να καταλήξουν – όπως έγινε -   στα χέρια των αξίων αφεντικών της Ευρώπης.
Σήμερα μας δολοφονούν βιολογικά και εν ψυχρώ χωρίς κανένα έλεος !
Το παιχνίδι, ήταν βαθιά στημένο . Ο αφελληνισμός της οικονομίας βαδίζει παράλληλα με τον αφελληνισμό της παιδείας. Γίνεται σταθερά και για να μην φανεί η προδοσία, παρέχουν αφειδώς δάνεια τα οποία τελικά επιστρέφουν σ΄αυτούς μέσω των εξαγωγών τους προς την χώρα μας.
Σε όλη αυτή την περίοδο των τριάντα χρόνων, μας εξαγόρασαν έναντι πινακίου φακής, τηλεπικοινωνίες, αεροδρόμια, επιχειρήσεις, οδικά δίκτυα, τράπεζες, εσωτερική αγορά.
Κλείσαμε τις πολεμικές μας βιομηχανίες για να αγοράσουμε απ’ αυτούς προϊόντα διαλογής και χωρίς κανένα αντιστάθμισμα.
Απεμπολήσαμε το στρατηγικό δικαίωμα που έχει κάθε χώρα να εκδίδει το δικό της νόμισμα και να καθορίζει ή ίδια την στρατηγική της οικονομίας της.
Τους τα δώσαμε όλα. Μας τα πήραν όλα και τώρα κτυπούν την ατομική και συλλογική μας αξιοπρέπεια, δολοφονούν με σαδισμό τον Έλληνα πολίτη !
Την ίδια στιγμή που μας σκοτώνουν, μας φοβίζουν μέσω των παλιάτσων της δημοσιογραφίας και των κομματικών τους υποτακτικών ότι χωρίς αυτούς θα γκρεμιστούμε στα τάρταρα !...
Επειδή μας έφθασαν στο απροχώρητο, μέσα από το αίμα μας και την προσχεδιασμένη δυστυχία στην οποία μας έριξαν, είναι ανάγκη να τονίσουμε οι Έλληνες ότι μέχρι εδώ…
Δεν έχει πάρα πέρα… Ο συνεταιρισμός μαζί σας, δεν έχει κανένα μέλλον. Όποιος επιμένει σ΄αυτόν έχει ίδια, ατομικά συμφέροντα. Είτε πρόκειται για πολιτικό κόμμα, είτε για ομάδες ανθρώπων, είτε για πολιτικούς εκπροσώπους των  ..γενναιοφρόνων δανειστών .
Η ιστορία τέλειωσε. Πρέπει να προκύψουν νέοι πολιτικοί ηγέτες στην χώρα μας που να μας απαλλάξουν απ΄ αυτόν τον βραχνά.
Τα δικά τους δικά τους και τα δικά μας δικά μας.
Δεν πρόκειται να φτιάξει η Ευρώπη διότι δεν  είναι ελεύθερη . ‘Εχει αφεντικά…
Αυτά,  εδρεύουν στον Βορά και οι βόρειοι που είναι καλοταϊσμένοι μαζί τους, μας βλέπουν όλους του νότου σαν παρίες.
Εμείς λοιπόν με την σειρά μας, να αποτινάξουμε αυτόν τον ζυγό και να επιστρέψουμε επειγόντως στην εθνική μας ιδεολογία και στα εθνικά μας νομίσματα.
 Αντί να αυτοκτονούμε και να μαραζώνουμε, ας καταδικάσουμε το κομμάτιασμα της κοινωνίας που μας επέβαλε ο ξενοκίνητος κομματισμός.
Να διακηρύξουμε δηλαδή ότι δεν ανήκουμε σε κανένα κόμμα, ούτε σε καμία Δύσι, ούτε σε καμία Ανατολή, ούτε σε κανένα παγκοσμιοποιημένο ιδεολογικό τέρας πού επεξεργάστηκαν οι δυνάστες μας στα σκοτεινά τους εργαστήρια και με τα οποία δέρνουν τις ψυχές κάποιων αμούστακων μαλακοειδών τά οποία καίνε τα ιερά μας εθνικά σύμβολα.
Ας επαναφέρουμε την άμεση δημοκρατία σε όλα τα επίπεδα όπως έκαναν στην Ισλανδία.
Αν αγαπήσουμε την πατρίδα μας θα μας το ανταποδώσει άμεσα. Για τον επιπρόσθετο λόγο ότι έχουμε την μοναδική πατρίδα η οποία δημιούργησε την υγιή έννοια του κόσμου.
Μην κολλήσουμε στον φόβο ότι δεν παράγουμε. Παράγουμε τα πάντα και είμαστε αυτάρκεις σε όλους τους ζωτικούς τομείς. Ας κτυπήσουμε τις γραφειοκρατίες, τα χαράτσια και τα γ@...κα που πληρώνουμε στα παντοειδή παράσιτα τα οποία επιβαρύνουν τις παραγωγικές μας διαδικασίες, ας κτυπήσουμε τον φατριασμό και τους διχασμούς των ξενοκίνητων κομματικών μηχανισμών οι οποίοι με την σειρά τους έστησαν τις άθλιες συντεχνίες, ας συμμαζέψουμε το κράτος και να κτυπήσουμε τις αδικίες.
Γι’ αυτό, όλες οι συντάξεις στην κρησάρα. Γι΄αυτό, ενιαίο ασφαλιστικό ταμείο για όλο τον λαό και ας δίνει πέντε κλίμακες συντάξεων.
Γι’ αυτό ας καταλάβει και ο τελευταίος πολίτης ότι χρήμα δεν είναι μόνον αυτό που σού δίνουν αλλά και αυτό πού δεν σού παίρνουν.
Μέσα απ΄ αυτό που δεν σού παίρνουν, διασφαλίζεται η συλλογική ευημερία του λαού. Τα μόνα που δεν διασφαλίζονται είναι οι βίλες με τις πισίνες και τα μεγάλα δαπανηρά ταξίδια.
Εμπρός λοιπόν όλοι για την δραχμή μας, για τον επανελληνισμό  της βιομηχανίας μας και για τον απεγκλωβισμό μας από τα βόρεια αφεντικά
Όταν καταδικάσουμε τις ψεύτικες ιδεολογίες και φερθούμε ίσιοι και σταράτοι, ο νόμιμος πλούτος των Ελλήνων της υφηλίου θα κατακλίσει την χώρα μας.  Και είναι μεγάλος, μέγιστος, δυναμικός !
Τι περιμένουμε ;….
Έξω από την Ευρώπη και το Ευρώ τους  ! Εδώ και τώρα ! Χρήμα δεν μπορούν μόνον οι επιστήμονες λωποδύτες να παράγουν. Μπορούν κάλλιστα να παράγουν και οι εθνικές τράπεζες. Γεγονός που το έχει αποδείξει ο χρόνος και η οικουμένη.



Υ.Γ. ( Φίλοι που διαβάζουν τα άρθρα μου, μού λένε ότι είμαι υπερβολικά ιδεαλιστής !  Εγώ τους λέω, ότι είμαι υπερβολικά πραγματιστής !  Ας κάνουν μισό βήμα προς την ελευθερία που τους στέρησαν τα κόμματα, συχνά μαζί με την ατομική τους υστεροβουλία  και τότε θα καταλάβουν την πραγματική έννοια του ρεαλισμού… )

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΟ ...



 (Παναγιώτης Δερματάς)
Θα έλεγε κάποιος ότι δεν μπορείς εύκολα να θέτεις ένα τέτοιο θέμα χωρίς να του βάζεις ερωτηματικό.
Επειδή όμως πρόκειται για μας, τά θύματα της πλοκής,  θα είναι ηλίθιο και βλακώδες να  έχουμε ερωτηματικά.
Ας μην πάμε πολλά χρόνια πίσω. Δηλαδή στην εποχή του Πολυτεχνείου τότε πού στήθηκαν τά θεμέλια αυτού του σκηνικού.  Διότι εδώ είναι ιστορία που την προσεγγίζει ο άνθρωπος μόνον όταν έχει αποδεσμευτεί εντελώς από κομματικές αγκυλώσεις και κούφιες ιδεολογικές εμφυτεύσεις που του πέρασαν ειδικά στα φοιτητικά του χρόνια.
Ας πάμε στην ημέρα αυτήν κατά την οποία η τότε πρόεδρος της βουλής, αναθέτοντας την απόφασι για την εκλογή του σημερινού προέδρου της «δημοκρατίας» του είχε αναγγείλει αυτές τις πραγματικότητες οι οποίες δεν αποτελούν προφητεία αλλά βαθιά γνώσι σχεδιασμών…
Ότι δηλαδή κατά την προεδρεία του, θα μειωθούν τα εθνικά μας σύνορα κλπ …
Έχουμε τότε μία κυβέρνησι «επάρατης δεξιάς» που τολμάει να κάνει ανοίγματα σε χώρες με τις οποίες οι δυτικοί μας «σύμμαχοι»  δεν επιθυμούν να έχουμε εμπορικές σχέσεις και διπλωματικές αβρότητες.
Έτσι  η Ελλάδα πυρπολείται απ’ άκρη σ΄άκρη! Από την Πελοπόννησο μέχρι το κέντρο της πρωτεύουσας!
Αυτές τις στιγμές η ίδια  κυβέρνησις βάλλεται πανταχόθεν, από το εσωτερικό της μέχρι την αντιπολίτευσι με αποτέλεσμα την τελική της πτώσι.
Η τότε αντιπολίτευσις του «δημοκρατικού» ΠΑ.ΣΟ.Κ, από την μία φυσούσε την φωτιά από την άλλη υποσχόταν λεφτά στον λαό ! -  Λεφτά υπάρχουν !.... –
Πήρε λοιπόν της εκλογές με αρχηγό τον ΓΑΠ κι΄ από κεί εκτυλίσσονται με ιλιγγιώδεις ταχύτητες τα παρατράγουδα και η μεγάλη αποκάλυψις.
Λεφτά δεν υπάρχουν !..
Δηλαδή ο καταξιωμένος «δημοκράτης» λέει ψέματα στον λαό με σκοπό να αποσπάσει την ψήφο του κι΄από κεί και πέρα να τη  χρησιμοποιήσει παίρνοντας «δημοκρατικές» αποφάσεις πού επιβαρύνουν τις πλάτες του !
Δεύτερο μεγάλο ψέμα ήταν η παραδοχή προεκλογικά, από μέρους του, της κοινής λογικής που λέει ότι αν επιβαρύνεις την οικονομία με φόρους και εισφορές στο τέλος την σκοτώνεις.
Τελικά μας γινόταν δούλεμα διότι προέκυψε ότι και τα είχε συμφωνήσει με τους διεθνείς τοκογλύφους και την οικονομία σκότωσε μέσα  από την σκληρή φορολόγησι.
Αντί η κυβέρνησις του ΓΑΠ να καλέσει το σύνολο του λαού και του πολιτικού κόσμου σε μία πανστρατιά για την αντιπετώπισι του προβλήματος, μας έριξε στα δίκτυα των διεθνών τοκογλύφων με τα μνημόνια αφού προηγουμένως παραποίησε τα στοιχεία της οικονομίας μέσα από την υπηρεσία στατιστικής γεγονός στο οποίο έχει εμπλακεί η δικαιοσύνη.
Μαζί δεν έκρυβε την χαρά του ο πρωθυπουργός, αναγγέλλοντας ξεδιάντροπα και στεντόρεια ότι χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνησι !...
Χωρίς το πρώτο δάνειο, υποτίθεται ότι δεν θα μπορούσαν να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις, αν και μεγάλοι Έλληνες οικονομολόγοι διαφωνούν μ΄αυτό ( π.χ. Βαρουφάκης, Καζάκης, μεγάλος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης στον οποίο ζητώ συγνώμη που μου διέφυγε το όνομά του,  κλπ ).
Παίρνουμε λοιπόν το πρώτο δάνειο για να ενισχύσουμε τους τραπεζίτες και παράλληλα σκοτώνουμε δραστικά τις παραγωγικές δομές της οικονομίας, μέσα από σκληρούς φόρους, εισφορές και παράλογες γραφειοκρατίες !
Τυχαίο είναι αυτό ; … Δεν νομίζω ….
Διότι έρχεται το φυσικό αποτέλεσμα. Δηλαδή κάποιες επιχειρήσεις μεταναστεύουν, οι περισσότερες βάζουν λουκέτα και όσες ελάχιστες έμειναν ζούν καταστάσεις επιθανάτιες. Αποκορύφωμα του εγκλήματος, αποτελεί η δολοφονική τους επέλασις εναντίον της παραδοσιακά ζωτικής τουριστικής μας οικονομίας !
Παράλληλο έγκλημα αποτελούν οι μειώσεις των μισθών στον ιδιωτικό τομέα με την παράλληλη εξωφρενική, δολοφονική αύξησι των τιμολογίων των δημοσίων υπηρεσιών και επιχειρήσεων, με την  σκληρή ποινικοποίησι της ζωής των πολιτών σε όλα τα επίπεδα. Γεγονός που επιβαρύνει δολοφονικά την αγοραστική δύναμι των πολιτών και κατά συνέπεια την οικονομία ευρύτερα. ( Μέσα σε δύο χρόνια η ΔΕΗ αύξησε τα τιμολόγια στο 100 % ! )
Δηλαδή με λίγα λόγια έπρεπε να εξοντωθούν τα πάντα για να μην υπάρχει καμία εισροή στα κρατικά ταμεία και να έρθει ως συνέπεια το μνημόνιο δύο.
Σ΄αυτό ακριβώς το σημείο, ξεκινούν και οι ευθύνες της σημερινής Ν.Δ.  Διότι αντί να καταγγείλει το σύνολο των μεθοδεύσεων και να ζητήσει να στηθούν ποινικά δικαστήρια με ευθύνες οι οποίες αποτελούν πράξεις εγκληματικές κατά της χώρας και του λαού,  δίνει άφεσι και συνταυτίζεται  με αυτή  την ελεεινή μνημονιακή κλίκα.
Το μνημόνιο δύο λέει ότι δεν αρκεί που υποθηκεύσατε τις κατοικίες σας και τον εθνικό σας πλούτο. Τώρα υποθηκεύετε τα σώματά σας και τις ψυχές σας.
Τώρα θα κληθείτε μέσα από τον φόρο εισοδήματος να πληρώσετε για εικονικά εισοδήματα. Φόρους για λεφτά πού δεν εισπράξατε ! Έκτακτες εισφορές για περιουσίες που δεν αποδίδουν εισόδημα. Βαριά χαράτσια για το επάγγελμα που ασκείτε άσχετα αν βουλιάξατε οικονομικά! Ενώ παράλληλα, με κυβερνητικές αποφάσεις μειώνονται δραματικά οι μισθοί και οι συντάξεις !.
Αποκορύφωσις του εγκλήματος φθάνει στους αγρότες . Από την μία τους επιβάλλει να ξηλώσουν καλλιέργειές τους ενώ από την άλλη τους ειδοποιεί ότι τα νερά των γεωτρήσεών τους δεν είναι πλέον δικά τους και ότι αν δεν πληρώσουν μέχρι τις 16 Ιουνίου θα τους κοπεί το ήδη υπερβολικά αυξημένο ηλεκτρικό ρεύμα !
Έφθασαν λοιπόν στο έσχατο της καταισχύνης, της προδοσίας, της αποβολής του ελεεινού δημοκρατικού τους προσωπείου. Να κτυπήσουν το έσχατο καταφύγιο ασφάλειας και επιβιώσεως των Ελλήνων που είναι τα νερά για τις καλλιέργειες.
Να μην έχετε να φάτε ! Να ψοφήσετε μαλάκες Έλληνες  ! Να χαθείτε απονευρωμένοι όσοι απομείνετε μέσα στην εισαγόμενο πολυφυλετικό αχταρμά !
 Όσοι παραμένετε εγκλωβισμένοι στον υπερτροφικό σας εαυτούλη ο οποίος προστατεύεται από το κόμμα, σας  δίνεται χάρι να φαγωθείτε τελευταίοι και αυτό λόγω της επίκτητης νοσηρότητας του εγκεφάλου σας, το θεωρείται αιωνιότητα!
Μας έφεραν στο σημείο μηδέν οι «δημοκράτες»  της τριανδρίας ΠΑ.ΣΟ.Κ – Ν.Δ. – ΛΑ.Ο.Σ!
Γιατί το κάνουν  αυτό ; Ακόμη να το καταλάβετε οι πυροβολημένοι από τους φόβους και τους εκφοβισμούς μέσω των τσοντοκάναλων τους τα οποία σήμερα κάνουν υπερωρίες για να σας πείσουν ότι κινδυνεύετε να πεθάνετε από έλλειψι Ευρώπης και Ευρώ;..  Εσείς οι ήδη πεθαμένοι από τον χείριστο «δημοκρατικό»  φασισμό, ότι θα χαθείτε από τον «φασισμό»  της Χρυσής Αυγής, από τον «αντιευρωπαϊσμό» του Καμμένου και του  ΣΥΡΙΖΑ ;
Έχετε μπροστά σας ολόκληρο πεδίον που εκφράζει όλο το ιδεολογικά φάσμα για να επιλέξετε και το οποίο φάσμα, δεν έχει καμμία εμπλοκή με τα δολοφονικά μνημόνια.
Αν οι άνθρωποι του 21 είχαν δεχτεί αυτόν την ηλίθιο σκεπτικισμό και τις φοβίες  που εκπέμπονται οργανωμένα από τά μέσα πληροφορήσεως τα οποία ελέγχουν αυτές οι άθλιες κατοχικές δυνάμεις, ακόμη η επανάστασις θα ήταν υπό εκκόλαψι και θα ζούσαμε σήμερα συντροφικά με τους Κούρδους !
Αποφασίσετε αν σας ενδιαφέρει να σώσετε την Γερμανία η οποία έμεινε η μόνη ν΄αποτελεί την Ευρώπη, που σας πήρε όλη την οικονομία και  την εκλιπαρείτε για την …δόσι σας, εισπράττοντας παράλληλα από αυτήν ταπείνωσι, ύβρεις καί απαξίωσι, ή αν θα σταθείτε όρθιοι και θα σώσετε την πατρίδα σας.
Θέλει τόλμη η δημοκρατία και η Ελλάδα ! Και αυτοί που τολμούν, στο τέλος βγαίνουν νικητές !
Η ημερομηνία της τόλμης είναι η 17η Ιουνίου, ιστορικού έτους 2012 !
Παναγιώτης Δερματάς

Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

ΕΥΡΩΠΗ : ΧΘΕΣΙΝΗ ΜΑΣ ΕΛΠΙΔΑ, ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΜΑΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ...



Αν γυρίσουμε κάποιες δεκαετίες πίσω, τότε που μόλις είχε λήξει ο πόλεμος, παρά την φρίκη του, οι γονείς μας και οι παππούδες μας δεν έμειναν να κλαίνε πάνω από τις στάχτες και τ΄ αποκαΐδια.
Αμέσως ανασκουμπώθηκαν, πήραν την ζωή στα χέρια τους και πάλεψαν με πείσμα μέσα από τις δύσκολες συνθήκες της εποχής.
Ο ιδιωτικός τομέας άρχισε να παράγει έργο σε όλους τους τομείς. Στην γεωργία, στην κτηνοτροφία, στο εμπόριο, στην βιομηχανία, στην εμπορική ναυτιλία.
Στον τομέα του κράτους, μέσα από το ΚΕΑ (Κρατικό Εργοστάσιο Αεροσκαφών) το Ελληνικό δημιουργικό δαιμόνιο έφτιαξε δεκαπέντε περίπου πολεμικά αεροπλάνα της εποχής, πράγμα απαράδεκτο για τις «συμμαχικές» μας προδιαγραφές…
Στον ιδιωτικό τομέα, μερακλήδες επιχειρηματίες έφτιαξαν πρωτοποριακές για την εποχή πετρελαιομηχανές με τις οποίες κάλυψαν τις ανάγκες της εσωτερικής αγοράς και επεκτάθηκαν σε εξαγωγές.( Μαρκότσης, Αποστολίδης κλπ)
Φαρμακοβιομηχανίες όπως η ΧΡΩΠΕΙ, απασχολούσαν χιλιάδες εργάτες και κάλυπταν τις ανάγκες μας σε φάρμακα  .
Μεταλλεία,  προσέφεραν εργασία σε χιλιάδες εργάτες.
Τά ναυπηγεία μας είχαν αλματώδη ανάπτυξι και επεκτάθηκαν και σε κατασκευές πολεμικών πλοίων, όπως αρματαγωγών, πυραυλακάτων, φρεγατών κλπ.
Μία βιομηχανία αναπτυσσόμενη στον τομέα τον αμυντικό, στις διάφορες κατασκευές και από τις μεγαλύτερες τσιμεντοβιομηχανίες τού κόσμου.
Οι εθνικές αερογραμμές δηλαδή η Ολυμπιακή Αεροπορία, μία από τις δέκα μεγαλύτερες και ασφαλέστερες στον κόσμο.
Πάντα πρώτοι, υπήρξαμε στον εμπορικό στόλο σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αναπτύξαμε τον τουρισμό.
Αναπτύξαμε βιομηχανικές περιοχές σε διάφορες πόλεις της χώρας προσφέροντας συνθήκες εργασίας και αξιοπρεπείς μισθούς.
Όλη αυτή η δραστηριότης, καθόριζε τους υψηλούς ρυθμούς ετησίας αναπτύξεως και είχε αποτυπωθεί σ΄ένα από τα πλέον ισχυρά και αξιόπιστα νομίσματα στον κόσμο, την δραχμή!
Μέχρι το τέλος της δεκαετίας τού1970, η χώρα είχε ελάχιστα εθνικά χρέη και μία αλματώδη άνοδο η οποία την είχε εντάξει σε μία από τις είκοσι ευημερούσες χώρες τού πλανήτη.
Μέχρι πού ήρθε αυτή η στιγμή που τα εθνικά μας οράματα τα τιθάσεψε ένα νέο όραμα. Αυτό της Ενωμένης Ευρώπης.
Μας ενέταξαν μέσα από μία διαδικασία εορταστική στο Ζάππειο η οποία προβλήθηκε ως νίκη εθνική, ως ασφάλεια ατομική και συλλογική, ως μελλοντικό όραμα και θαύμα !
Σύνθημα έγινε το να γίνουμε Ευρωπαίοι !
Γιατί άραγε ;  Γιατί Ευρωπαίοι και όχι Έλληνες ;
Η Ευρώπη μέσα από την ιστορία έφτιαξε την Ελλάδα, ή η Ελλάδα την Ευρώπη ;
Είχε η Ευρώπη ενσωματωμένες ηθικές, πολιτικές και πνευματικές αξίες ή η Ελλάδα;
Πέρα από την αναγέννησι στην οποία συνέβαλαν δραστικά οι Έλληνες μετανάστες που έφευγαν αναρίθμητοι για ν΄αποφύγουν τους Τούρκους και η οποία αναγέννησις ήταν αναβάπτισις  στις κλασικές μας αξίες, τι άλλο προσέφερε η Ευρώπη ;
Προσέφερε τις αστραφτερές λάμψεις και την άνεσι από την καταλήστευσι  των αποικιών πράγμα που έμοιαζε φαντασία στα μάτια αυτών που είχαν ροζιασμένα χέρια από την τίμια εργασία.
Και αυτά ήταν τα πρότυπα που μας προσέφεραν. Δεν μας πρόβαλαν οι κομματικοί εθνικοί μας ταγοί ως ανάγκη να βιώσουμε τις διαχρονικές μας αξίες τις οποίες να παρείχαν μέσα από την εθνική μας παιδεία.
Έτσι μας έριξαν στην πλεκτάνη.
Μας είπαν ψέματα ! Χοντρά ψέματα ! Πάντα μας έλεγαν τι μας δίνουν, αλλά ποτέ τι μας παίρνουν και τι υποθηκεύουμε.
Ό,τι δίναμε το ήξεραν αυτοί που μας κυβερνούσαν μαζί με τά σκοτεινά τους αφεντικά της Ευρώπης!
Και μας απογύμνωναν σιγά σιγά … Α, δεν μπορείτε να είσθε αυτάρκεις σε ζάχαρη… Να κλείσετε τα τρία από τα τέσσερα εργοστάσιά σας !
Α,  είστε υποχρεωμένοι να δεχτείτε τις συνθήκες ανταγωνισμού… Πού ανταγωνισμός σημαίνει ότι εγώ η κεφαλή που ονομάζομαι Γερμανία, επειδή έχω επενδύσει σε τριτοκοσμικές χώρες ό,που το μεροκάματο είναι ένα ευρώ πρέπει να εξάγω στην χώρα σας αυτά που παράγω και ας είναι ομοειδή με τα δικά σας… Μην μου είσθε εμπόδιο λοιπόν… Δεν μ΄ ενδιαφέρει αν στην χώρα σας τα παραγόμενα προϊόντα έχουν ενσωματωμένο μεροκάματο τριάντα ή σαράντα Ευρώ ! Να κόψετε το κεφάλι σας ! Άλλωστε έχετε υπογράψει τις διεθνείς συνθήκες για την ελευθερία στο παγκόσμιο εμπόριο !  -  Τις είχαν υπογράψει οι εθνικοί μας «προοδευτικοί» δυνάστες!..-  Γι΄ αυτό εισάγουμε μέχρι λάδι από την Γερμανία !!!!
Έτσι καταντήσαμε, το σιτάρι μας να πωλείται από τους αγρότες δέκα λεπτά το κιλό,  οι πατάτες να σαπίζουν στις αποθήκες της Μακεδονίας, το εμπορίου του λαδιού να καρκινοβατεί και όλη αυτή η μαύρη κατάντια να ισοσκελίζεται με επιδοτήσεις της πείνας !
Έτσι, έγινε καπνός η αγορά των τριακοσίων εκατομμυρίων καταναλωτών για τ αγροτικά μας προϊόντα με την οποία είχαν κάποτε κεντρίσει την φαντασία μας…
Αυτή η απώλεια συνδέθηκε και με τον μύθο του κακόπιστου που παρανομεί για να εισπράξει επιδοτήσεις από τους …καλόπιστους πού σε κλέβουν και σε εκμεταλλεύονται με το γάντι…
Και το κακό συνεχίζεται … Όσο ξυπνούμε, βλέπουμε τον εφιάλτη της επιστημονικής ληστείας που μας έγινε, σε όλη του την φρίκη.
Βρισκόμαστε ξεγυμνωμένοι από κάθε παραγωγικό μέσον. Μας τα πήραν όλα μέσα από τα σκότη που μας έριξαν για να μην το καταλάβουμε ! Μας πήραν τηλεπικοινωνίες, ηλεκτρικό δίκτυο, τράπεζες, αεροδρόμια, οδικούς άξονες, λιμάνια, επιχειρήσεις.
Σ΄αυτή την κατεδάφισι, τα πουλημένα τομάρια της πολιτικής, είχαν στρατεύσει τις πόρνες αυλήτριες των συνδικάτων οι οποίες με τα σαγηνευτικά τους τραγούδια μας κοίμιζαν, μας νάρκωναν και μας έκαναν να νοιώσουμε τις εθνικές μας επιχειρήσεις ως ανυπόφορα βαρίδια τα οποία έπρεπε να ξεφορτωθούμε!...
Σήμερα λοιπόν μας είπαν :  Έχετε ακόμη και κάποια χωραφάκια με πετρέλαια, έχετε κάποια πολύτιμα μέταλλα, έχετε νησιά, θάλασσα και αέρα, έχετε οι Έλληνες ιδιωτικές κατοικίες πράγμα που αποτελεί περιττή πολυτέλεια… Εμείς με δάνειο θα σας σώσουμε !
Και υπογράφεται το μνημόνιο Ένα, ανάμεσα σ΄αυτούς και στους εδώ εκπροσώπους τους τους οποίους εμείς καθαγιάσαμε με την συλλογική μας μαλακία ή οποία αποτελεί συνέπεια μιάς διαρκούς εγκεφαλικής μαλακύνσεως ή οποία εμφυτεύεται μέσω του εθνικού συστήματος παιδείας, τών τσοντοκάναλων, της φτηνής εν γένει δημοσιογραφίας και της «προοδευτικής»  διανοήσεως η οποία αμείβεται πλουσιοπάροχα για τις μαλακίες που προωθεί!
Αλλά τελικά το μνημόνιο Ένα δεν μας έσωσε, κατέληξε σε θλιβερό μνημόσυνο…
Φτάσαμε στο μνημόσυνο δύο. Τρία και η κακή του ώρα !
Επιτέλους, ξυπνάτε όλοι μέσα από τα σκουπίδια στα οποία ζήσατε πασάδες της αφροσύνης και της ανευθυνότητας όλα αυτά τα χρόνια!
Λυθείτε από τα παλούκια σας και πείσετε τον εαυτόν σας ότι δεν ανήκετε σε κανένα αφεντικό, ούτε κομματικό, ούτε υπερεθνικό.
Αξίζουμε πολλά, τα μέγιστα .  Είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι, Έλληνες πολίτες που κρατάμε την ζωή μας στα χέρια μας.  Υπεύθυνοι και υπόλογοι απέναντι στον εαυτό και αλλήλους.
Ας κοιτάξουμε γύρο μας. Το παζάρι των αξιών είναι γεμάτο από πραμάτειες. Ελεύθερα να ψάξουμε και να ξαναψάξουμε. Χωρίς καμία προκατάληψι απέναντι σε καμία αξία.
Μέσα απ΄αυτή την διαδικασία θα κρατήσουμε τα καλά και θ΄αφήσουμε τα σκάρτα.
Σκάρτες διχαστικές ιδέες. Σκάρτα σύμβολα. Σκάρτες πολιτικές, σκάρτοι και διαβολικοί σκεπτικισμοί,  κάλπικα νομίσματα.
Ένα ήταν το νόμισμα. Η ιστορική μας δραχμή. Όχι η μασκαρεμένη ξένη δραχμή. Η δική μας. Αυτή που θα βγαίνει από την τράπεζά μας .
Τά υπόλοιπα, οι φενάκες της Ευρώπης και των τεράτων της αρχαίας μυθολογίας τα οποία στην σύγχρονη γλώσσα ονομάζονται αγορές ας τα πετάξουμε στον ιστορικό Καιάδα.
Μαζί ας πετάξουμε και όλους αυτούς τους βολεμένους κοπρίτες πού μέσα από τις σκουληκότρυπες τους μας εμπνέουν τον φόβο ότι χωρίς Ευρώπη και μνημόνια είμαστε χαμένοι ! Αυτούς που πετούν λάσπες εναντίον οιουδήποτε τολμήσει να πολεμήσει τα σκοτεινα τους αφεντικά !
Δεν θα είμαστε χαμένοι ! Θα είμαστε ελεύθεροι ! Πραγματικά ελεύθεροι ! Το ακούτε όλοι εσείς πού αύριο θα πάτε με την ψήφο σας για ν΄ αποδείξετε ‘ότι πυροβολείτε ή είσθε πυροβολημένοι ;…
Παναγιώτης Δερματάς

Τρίτη 8 Μαΐου 2012

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ! ΑΠΛΩΣ ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΕ ΑΝΑΣΤΗΜΑ...



Το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Απριλίου, είναι συγκλονιστικό. Διότι αποτελεί την πρώτη δυνατή προσπάθεια να απαλλαγούμε από τα βαρίδια του παρελθόντος τα οποία προγραμματισμένα και όχι τυχαία, μας έφεραν στα σημερινά αδιέξοδα.
Η ζωή έχει αποδείξει ότι κάποτε πρέπει να δεχτείς ηχηρά χαστούκια για να ξυπνήσεις.
Σήμερα ανασηκωθήκαμε και ψάχνουμε τον προσανατολισμό μας.  Γεγονός το οποίο αποτελεί σημαντικό βήμα.
Η έννοια ανήκω,  δέχτηκε ηχηρό κτύπημα.  Οι πολίτες σε μεγάλο ποσοστό, άρχισαν να αισθάνωνται ότι είναι πολίτες, δηλαδή ελεύθεροι άνθρωποι που σκέπτονται και προβληματίζονται χωρίς να ανήκουν.  Διότι ανήκουν πάντα τα εξαρτώμενα όντα και  τα υποζύγια.
Συνεπώς οι νέες πολιτικές δυνάμεις που βγήκαν ενισχυμένες, οφείλουν να γνωρίζουν ότι δεν έχουν πλέον πίσω τους ανεγκέφαλους οπαδούς που είναι πρόθυμοι να χειροκροτήσουν με πάθος την κάθε βλακεία ή τη  κάθε υπόγεια συναλλαγή.
Έχουν υπεύθυνους πολίτες οι οποίοι παρά την διασπορά τους σε ανόμοια πολιτικά σχήματα, βαδίζουν στην ίδια συνισταμένη των κοινών προβλημάτων.
Ποια είναι αυτά ;
Αυτά χωρίζονται σε κοινωνικά και σε εθνικά.
Και τα δύο δέχτηκαν τις δραματικές συνέπειες των εξαρτημένων μνημονιακών  πολιτικών. Και τά δύο αποτελούν συνέπειες μιάς βαριάς αναξιοκρατικής και βαθιά σκοτεινόδουλης κομματικής ελίτ που έχει εγκατασταθεί μετά την μεταπολίτευσι και η οποία έστησε με υπομονή και συνέπεια τις υποδομές της διαφθοράς, του κοινωνικού και εθνικού μηδενισμού.
Ποιες είναι αυτές οι υποδομές ;
Βασική είναι η τιθάσευσις νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας από το κέντρο πού απαρτίζει την εκτελεστική εξουσία.
Επείγον λοιπόν και πρωταρχικό μήνυμα : Άμεση απελεύθερωσις της δικαιοσύνης από τα κυβερνητικά δεσμά με κατάργησι της βουλευτικής ασυλίας  και μάλιστα με αναδρομική ισχύ.
Στην συνέχεια αυστηρός διαχωρισμός νομοθετικής από εκτελεστική εξουσία.  Διότι ο λαός εκλέγει κάποιον για να νομοθετεί και όχι ως εκτελεστικό όργανο. Σ΄ αυτή την περίπτωσι λοιπόν, ο εντολοδόχος πρωθυπουργός οφείλει να επιλέξει τους υπουργούς του από κατάλογο καταξιωμένων προσώπων της επιστήμης και της κοινωνικής μας ζωής για τά οποία πρόσωπα να υπάρχει ευρύτερη αποδοχή από την βουλή και την κοινωνία.
Για παράδειγμα, ένας διακεκριμένος πανεπιστημιακός οικονομολόγος, μαζί με το επιτελείο των σπουδαστών του, θα αποτελέσει άριστο χειριστή των οικονομικών μας σχεδιασμών,  ενώ θα είναι αδιανόητο να χειρίζωνται τα αμυντικά  θέματα ουρανοκατέβατοι κομματάρχες οι οποίοι πολλές φορές δεν έχουν εκπληρώσει και τις στρατιωτικές  τους υποχρεώσεις !
Αυτές είναι βασικές και ουσιαστικές δομές για να πάμε στην αντεπίθεσι .
Και επειδή ο στόχος είναι κοινός για όλους τους πολίτες και επειδή οι πολίτες απέδειξαν ότι έχουν απαλλαγεί από «δεξιές» και «αριστερές»  προκαταλήψεις, οφείλουν να ακολουθήσουν το νέο πνεύμα  οι νέοι πολιτικοί.
Να καταλάβουν ότι ο λαός δεν ψήφισε «αριστερά»  ή  «δεξιά» .  Ο λαός εμπιστεύτηκε ανθρώπους ανεξάρτητα από παλαιότερες τοποθετήσεις του και του στέλνει το μήνυμα. Στο άμεσο περιβάλλον μου, είδα ανθρώπους πού μία ζωή πάλευαν στις τάξεις της αριστεράς και σήμερα ψήφισαν Χρυσή Αυγή.
Γιατί ;  Διότι το δίπτυχο οικονομία και ασφάλεια, καθόρισε την πολιτική τους συμπεριφορά.
Η οικονομία αποτελεί τις συνέπειες μνημονιακής υποτέλειας και η ασφάλεια τις συνέπειες της λαθρομεταναστεύσεως.
Άμεση λοιπόν καταγγελία των μνημονιακών συμβάσεων με προτεραιότητα την πληρωμή των μισθών και των συντάξεων, επείγουσα αναθεώρησις της φορολογικής πολιτικής με σκοπό την επιβίωσι και την ανάπτυξι, επείγουσα εκμετάλλευσις του θέματος των κοιτασμάτων, επείγουσα ανάθεσις στην δικαιοσύνη των βρώμικων συναλλαγών,  ξεκαθάρισμα και του τελευταίου ίχνους  δημόσιας σπατάλης, καθορισμός των ΑΟΖ,  δραστικός και προοδευτικός πόλεμος εναντίον κάθε είδους δημόσιας και ιδιωτικής υφαρπαγής του κοινωνικού εισοδήματος ώστε να δημιουργηθεί αρνητικός πληθωρισμός ο οποίος θα ενισχύσει δραστικά την ανταγωνιστικότητα και το επίπεδο ζωής των πολιτών.
Αλλά  υπάρχει και κάποιο άλλο θέμα . Αυτό της εθνικής ασφάλειας υπερηφάνειας η οποία έχει τσαλακωθεί μετά από μία ατέλειωτη σειρά εθνικών και διπλωματικών ταπεινώσεων.
Ας μη το περιφρονήσουν όσοι πέτυχαν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων.
Ας αντιληφθούν ότι παρά την υπονόμευσι του πατριωτισμού από μία σκοτεινόδουλη ψευτοπροοδευτική ελίτ η οποία μας βομβαρδίζει μέσω της παιδείας , της εικόνας και του τύπου από τη μεταπολίτευσι,  οι Έλληνες σήκωσαν ψηλά το εθνικό μας σύμβολο σε όλη την προεκλογική περίοδο .
Όσοι λοιπόν έχουν στόχο να υποτάξουν τον πατριωτισμό κάτω από τις διεθνιστικές τους σκοπιμότητες, το μόνον που θα έχουν πετύχει, θα είναι να βρεθούν οι ίδιοι στο ίδιο κενό εξουσίας με τους προηγούμενους, αφού προηγουμένως μας έχουν δώσει μία επι πλέον ώθησι προς το μηδέν…
Γι΄ αυτό λοιπόν. Πλήρης ανασυγκρότησις της διπλωματίας μας  κάτω από την εξουσιοδοτημένη παρουσία ισχυρών προσωπικοτήτων των γραμμάτων μας οι οποίες έχουν διακριθεί για τον πατριωτισμό τους.  (π.χ. Βασίλειος Μαρκεζίνης)
Σε όλες τις χώρες τα υπουργεία εξωτερικών, δουλεύουν για τις πατρίδες τους εκτός απ’ αυτή εδώ την χώρα του παραλόγου και της αριστεροδεξιάς υποτέλειας η οποία πρωταρχικό στόχο έχει την προσαρμογή μας σε ξένες διεθνιστικές επιταγές.
Αλλά όταν δεν προσέχεις την κατοικία σου, θα πέσει και θα σε πλακώσει.  Και πρέπει επίσης να έχεις ως δεδομένο ότι οι γονείς σου εφρόντισαν εσένα όταν ήσουν μωρό και όχι τα παιδιά της γειτονιάς τους.  Μην προσπαθείς λοιπόν να μας επιβάλεις να ζήσουμε στον απρόσιτο αλλόκοσμο της παγκοσμιοποιήσεως είτε με την κεφαλαιακή είτε με την αριστερή του διάστασι !...
Όσον αφορά τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, οφείλουμε να στείλουμε το μήνυμα ότι δεν θα …φιλοξενήσουμε πλέον τον πολεμικό τους στόλο έξω από το Σούνιο. Ούτε θα ανεχθούμε τα πολεμικά τους αεροπλάνα πάνω από τα νησιά μας. Ότι ο κάθε διάλογος με τήν γείτονα χώρα, ξεκινά από τον αμοιβαίο σεβασμό.
Σε περίπτωσι που η Τουρκία εξακολουθεί να βαδίζει στον κόσμο της κάτω από την ενίσχυσι και καλυψι των δικών μας «συμμάχων» να έχουμε την αποφασιστικότητα για νέα διπλωματικά ερείσματα τα οποία υπάρχουν στον περίγυρο και τά οποία έχουν την δυναμική της αμοιβαιότητας.
Αν κάποιες πολιτικές δυνάμεις παραβλέπουν αυτόν τον όρο, μπορούμε άνετα να υποθέσουμε ότι  χρηματοδοτούνται υπόγεια από τον πακτωλό των χρημάτων του Υπουργείου Εξωτερικών της γειτονικής χώρας η οποία στα πλαίσια της μεγαλεπίβολης νέο οθωμανικής της πολιτικής, διαθέτει γι΄ αυτό το σκοπό το 5 % του κρατικού της προϋπολογισμού, σε αντίθεσι μ΄εμάς που διαθέτουμε μόλις το΄0,5 % !...  Για να εκφράσουμε κι΄εδώ τον άπλετο εθνομηδενισμό μας !
Αλλά το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και με τα Σκόπια . Μόνον που εδώ άλλοι είναι οι νονοί…
Επείγον λοιπόν να επαναθεωρήσουμε τις σχέσεις μας με τις ισχυρές δυνάμεις.
Αυτά βέβαια είναι τα βασικά, γύρο από τα οποία θα επικεντρωθεί το νέο πολιτικό σκηνικό της πατρίδας μας.
Όσοι τα έχουν αντιληφθεί αυτά,  εννοώ  γνήσιοι δημοκράτες εκπρόσωποι που εκφράζουν τις περιφερειακές τους κοινωνίες, οφείλουν να συγκλίνουν  σ΄ έναν επείγοντα σχηματισμό.
Στον σχηματισμό  για τον νέο σχεδιασμό και την νέα νικηφόρα πορεία της πατρίδας μας.
Δεν δικαιολογούνται αναβολές οι οποίες μπορούν άνετα να χαρακτηριστούν υστερόβουλες… Τά εθνικά μας προβλήματα βρίσκονται όλα στην κόψι του ξυραφιού και προδιαγράφουν μία επόμενη ήττα συνέχεια αυτών  των ιστορικών καταστροφών οι οποίες πλήρωσαν τις δραματικές πολιτικές μας ανεπάρκειες.
Ας το καταλάβουν λοιπόν οι νέες πολιτικές δυνάμεις, ας μην μας ζαλίζουν με τις «αριστερές» και «δεξιές» μαλακίες και ας ανταποκριθούν σ΄αυτή την προσκλησι.  Ο βαθμός που θα ανταποκριθούν, θα καθορίσει και την δική τους ιστορική πορεία.    

(  Παναγιώτης Δερματάς)

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Γιά μια γνήσια ακομμάτιστη δημοκρατία


ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ
Για μια γνήσια ακομμάτιστη δημοκρατία .                    (Παναγιώτης  Δερματάς)
Πολιτεύομαι,  σύμφωνα με την πραγματική έννοια της λέξεως, σημαίνει ότι ζω ή ενεργώ  ως πολίτης.
Ο πολίτης, αποτελεί ενεργό  μέρος ενός κοινωνικού  συνόλου με ίσες  υποχρεώσεις και δικαιώματα που απορρέουν από αυτές.
Πολιτεύομαι, σύμφωνα με την σύγχρονη διεστραμμένη  έννοια, σημαίνει ότι αποτελώ κάτι το ξεχωριστό από το σύνολο και είμαι υποψήφιος για να έχω τα χαρακτηριστικά του πολίτη. Σήμερα ο πολίτης δεν πολιτεύεται.  Απλώς  ζει στο περιθώριο των εξελίξεων οι οποίες αφορούν την ζωή του και εξουσιοδοτεί κάθε τέσσερα χρόνια αυτόν  ο οποίος πολιτεύεται και ο οποίος αν εκλεγεί, ρυθμίζει εν λευκώ τις τύχες αυτών που τον εξουσιοδοτούν.
Με την αρχαία έννοια, καλύπτεται το σύνολο των πολιτών ενώ με την σημερινή,  έχουμε μία μικρή ομάδα εκλεκτών.
Τότε, οι πολίτες  συνέθεταν την δημοκρατία.  Δηλαδή το κράτος, ή διαφορετικά των δύναμι του δήμου.  Ο,που δήμος αποτελούσε το σύνολο των μελών της συγκεκριμένης κοινωνίας.
Σήμερα η ομάδα των «εκλεκτών» έχει φθάσει στην αποκορύφωσι της ύβρεως και της αλαζονείας, στοιχεία τα οποία αποτελούν φυσικά επακόλουθα αυτής της υπερφυσικής ιδιαιτερότητας και ισχύος.
Δηλαδή, σήμερα αυτοί που ως πολιτευόμενοι εξουσιοδοτήθηκαν εν λευκώ από τους κατ΄ όνομα πολίτες, έχουν εγκαθιδρύσει μια μορφής σκληρή τυραννία, ίσως την μοναδική σε ποιότητα και επιστημονική εφαρμογή που έχει περάσει στα παγκόσμια χρονικά.
Κατάφεραν μέσα από την δύναμι που απέκτησαν να φτιάξουν τά θεμέλια πάνω στα οποία στήριξαν την ισχύ τους : Κατάφεραν δηλαδή, να εκμαυλίσουν τους «πολίτες», να τους διαφθείρουν,  να τους διχάσουν, να τους αποπροσανατολίσουν,  να τους ληστέψουν πείθοντας ότι η ληστεία αποτελεί φυσικό κανόνα ζωής , να τους εξαγοράσουν με φτηνά ανταλλάγματα, να σπάσουν τις ρίζες των ηθικών και παραδοσιακών τους  αξιών, να τους στερήσουν την αίσθησι του δικαίου και της  ελευθερίας και τελικά να τους πουλήσουν πραγματικούς σκλάβους σε ξένα συμφέροντα , με σκοπό την ιδιοτέλεια.
Αποτελεσματικός τρόπος διχασμού μέσω του οποίου εξουσιάζουν τον λαό είναι το κόμμα.
Αυτό, προέρχεται από το ρήμα  κόπτω. Αποκόπτω δηλαδή κάτι από το σύνολό του, εφαρμόζοντας εδώ την βασική αρχή που εφάρμοσαν όλοι οι παγκόσμιοι δυνάστες :  δηλαδή, διαίρει και βασίλευε…
Οι Φαραώ σύμφωνα με τον ιστορικό Διόδωρο, εδίχαζαν τον λαό μέσω της θρησκείας, ενώ οι σύγχρονοι Μακιαβελικοί άρχοντες τον διχάζουν μέσω των κομμάτων.
Για να επιτευχθεί αυτή η αρχή, εφεύραν την πολιτική  «ιδεολογία» .
Η ιδεολογία, αποτελεί ένα σύνολο κοινών αντιλήψεων γύρο από τα  συλλογικά ζητήματα οι οποίες αρχές αποτελούν μια πολύπλοκη γλώσσα επικοινωνίας αποκομμένη εντελώς από τις πραγματικές ηθικές αξίες τις οποίες ανέδειξε ο Ελληνισμός και οι οποίες έχουν καταξιωθεί στον χρόνο και στην οικουμένη.
Για να δέσει δυνατά η πολιτική «ιδεολογία», συνοδεύεται από φρικτές παρεμβάσεις μέσα στο σύστημα της αξιοκρατίας, της διαφάνειας και της ισότητας των «πολιτών» . Εδώ οι  «ιδεολόγοι»  στηρίγματα των κομματικών σχηματισμών,  απολαμβάνουν μέσα από την αδιαφάνεια και την αναξιοκρατία που τους παρέχει το κόμμα,  προνόμια εις βάρος των συνανθρώπων τους.  Το ελάχιστο κόστος αυτής της διαδικασίας είναι ο παρασιτισμός και το μέγιστο η υπονόμευσις  κάθε ελευθερίας, δράσεως και προόδου του κοινωνικού συνόλου.
Απόδειξι γι΄ αυτό ότι καμία απ΄αυτές τις  «ιδεολογίες», δεν έδωσαν πρακτικές και αποτελεσματικές λύσεις στα σύγχρονα προβλήματα. Αντίθετα τα  μετέτρεψαν σε φρικτά αδιέξοδα.
Άλλωστε ο «ιδεολόγος»  είναι και οπαδός…  δηλαδή ακόλουθος ο οποίος έχει απαρνηθεί την ελεύθερη δημιουργική σκέψι και ηθική και επικροτεί δια βοής  τις αποφάσεις τού «ιδεολογικού»  ηγεμόνα.
Γι΄αυτή του την υποτέλεια αμείβεται  με μερίδια από την λαφυραγώγησι του δημόσιου πλούτου όταν εκλεγεί το κόμμα.
Για τον λόγο αυτό, όλες  οι κομματικές «ιδεολογίες» εχθρεύονται ότι δήποτε το  Ελληνικό το οποίο συστηματικά και υποχθόνια καταδικάζουν στο περιθώριο.
Οργάνωσαν έτσι τις δομές της λειτουργίας της κρατικής μηχανής, ώστε να παράγεται η αδιαφάνεια, ή συναλλαγή,  η φθορά και η απάτη.
Για να μην βρουν εμπόδια στο καταλυτικό τους έργο, συγκέντρωσαν  νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία  σε ένα κέντρο, στο κέντρο δυνάστη ο οποίος συμπεριφέρεται ως τέτοιος που διατηρεί δημοκρατικά προσχήματα.
Δημοκρατικό πρόσχημα είναι και το σύστημα Τοπικής Αυτοδιοικήσεως,   και ο συνδικαλισμός των εργαζομένων και κάθε άλλος χώρος ιδιαίτερων συμφερόντων των πολιτών.
Είναι λοιπόν ανάγκη να φύγουμε από τους τύπους οι οποίοι απετέλεσαν τα πλαίσια των συλλογικών μας προβλημάτων και να αποκαταστήσουμε τις έννοιες των λέξεων.
Δηλαδή, όταν λέμε δημοκρατία,  να εννοούμε την δύναμι  του συνόλου της κοινωνίας και όχι τις  αυθαίρετες συμπεριφορές των λίγων,  των «εκλεκτών».
Πολλοί, σ΄ αυτό το σημείο κατέχονται από φόβο διότι αμφισβητούν την δυνατότητα των πολλών  να συμμετέχουν ενεργά, να αποφασίζουν με γνώσι και σύνεσι,  να διοχετεύουν σωστά την συλλογική θέλησι σε πράξι.
Αγωνιούν και για  άλλα πράγματα τα οποία έχουν σχέσι με την προστασία των αξιών μας από τον στείρο γενιτσαρισμό που καλλιεργήθηκε επί πολλά χρόνια και οποίος αποβλέπει στο σπάσιμο των ριζών μας ώστε να σβήσουμε ως εθνική οντότητα και να υποταγούμε σε κάποια παγκόσμια εξουσία η οποία έχει αριστερό, σοσιαλιστικό ή δεξιό επικάλυμμα.
Αλλά βασική αρχή λειτουργίας μιάς οποιασδήποτε αντιπροσωπευτικής οντότητας, είναι το εθνικό σύνταγμα.
Εκεί, ο συνειδητοποιημένος  λαός  με τους  αντιπροσώπους του , οφείλει να ορίσει αυτά τα πλαίσια τα ουσιαστικά και αυστηρά τα οποία θα καθορίζουν τις κινήσεις των μελλοντικών  νομοθετικών και εκτελεστικών οργάνων του.
Θα ορίζονται αρχικά τα πλαίσια μέσα από τα οποία θα διασφαλίζεται η εθνική μας συνέχεια και θα κτυπάται σκληρά κάθε προσπάθεια άμεση ή έμμεση η οποία θα έχει στόχο να διαλύσει τά σύνορα και την εθνική μας συνοχή.
Και επειδή σ΄ αυτή την χώρα ανάμεσα στα  σκουπίδια που την πολιορκούν, είναι και αυτοί οι οποίοι συστηματικά,  μέσα από επιστημονικές μεθόδους την  υποσκάπτουν  είναι ανάγκη να καθορίσουμε ως κοινά αποδεκτό αυτόν τον ορισμό :
Η Ελληνική μας ιστορία, οι ηθικές μας αξίες,  η φιλοσοφία μας, η γλώσσα μας,  είναι στοιχεία ενιαία, αδιάσπαστα και σε μία διαρκή  παραγωγική εξελικτική   ανασύνθεσι, από τις αρχέγονες ρίζες μας μέχρι σήμερα.  Όποιος προσπαθεί να υπονομεύσει καθοιονδήποτε τρόπο περιόδους της ιστορίας μας ως ανθελληνικές, εκφράζει υποχθόνια σκοτεινά συμφέροντα και θα κατηγορηθεί ως εχθρός της πατρίδας μας.
Η ιστορία μας χωρίζεται στις απαρχές της, μέσα στην οποία ενσωματώνεται πανάρχαια γνώσις προερχόμενη από τα βάθη των αιώνων, στην κλασική μαζί με την Ελληνιστική ό,που  οι γνώσεις αυτές απογειώνονται και γίνονται τρόπος ζωής,  στην Μεσαιωνική Ανατολικορωμαϊκή περίοδο ό,που εδώ το Ελληνικό πνεύμα καταφέρνει να σπάσει το σκοτάδι που κληρονόμησε από την  δυτική Ρώμη και να ανακάμψει προχωρώντας πάρα πέρα με βάσι τις Ελληνικές αξίες οι οποίες πήραν  την μορφή της ορθοδοξίας,  στην νεώτερη ιστορία μέσα από την οποία αποδεικνύεται η δύναμις αυτών των αξιών και με τις οποίες αξίες αντιστάθηκε στην Τούρκικη τυραννία.
Μέρος της νεώτερης ιστορίας είναι η σύγχρονη η οποία αποτελεί θλιβερό μνημείο σκοτεινών επεμβάσεων ξένων συμφερόντων τα οποία αποσκοπούν στο να τιθασεύσουν και υποδουλώσουν  την κοινωνική και εθνική μας δυναμική.
Ιδεολογίες πολιτικές ή θρησκευτικές  οι οποίες υπονομεύουν τις αρχές του Ελληνισμού και υποσκάπτουν την εθνική μας οντότητα θα θεωρηθούν εχθρικές και θα καταπολεμηθούν
Με βασι αυτές, προωθούν την παγκοσμιοποίησι που σημαίνει παγκόσμια διακυβέρνησις  νεοφιλελεύθερου ή σοσιαλιστικού χαρακτήρα.
Και οι δύο «ιδεολογίες» οι οποίες κάνουν τον διάλογο της υποταγής σε παγκόσμιο επίπεδο, έχουν ως βασι αξιών την ύλη.
Αντίθετο μ΄αυτές, είναι το Ελληνικό πνεύμα το οποίο έχει ως βάσι αξιών τις αρετές, την ελεύθερη σκέψι,  την παιδεία και όλες τις ηθικές αξίες   οι οποίες δεν μπορούν να τιθασευτούν από την ύλη.
Αυτό το πνεύμα είναι δύναμις φωτεινή η οποία διαπερνά τα σκοτάδια και αποτελεί τον Ελληνικό οικουμενισμό.
Λόγω αυτής της δυναμικής μας, 
Αποτελούμε μοναδική περίπτωσι έθνους που προσέφερε τις μοναδικές στην ανθρωπότητα αξίες  και εισέπραξε πρωτοφανές και μοναδικό μίσος και απαξίωσι.
Έχεις δικαίωμα λοιπόν να αμφισβητείς σε ατομικό επίπεδο την συλλογική πίστι αλλά δεν έχεις δικαίωμα να πρακτορεύεις   την Δυτική και Ανατολική βαρβαρότητα.
Μ΄ αυτήν σου την συμπεριφορά αποδεικνύεσαι εχθρός της πατρίδας  γι΄αυτό  θα σε αποβάλουν στα σκουπίδια τα εθνικά αντισώματα.
Αφού ξεκαθαρίσουμε  το στίγμα των αξιών μας και αφού το περάσουμε βαθιά μέσα στο σύστημα εθνικής μας παιδείας  και των πολιτιστικών μας εκφράσεων, πρέπει να καθορίσουμε τα λειτουργικά σχήματα μέσα στα οποία  θα αναπτύξουμε  την νέα μας εθνική προσωπικότητα.
Οι θεμελιωτές της παλαιάς δημοκρατίας είχαν επίγνωσι ότι μοναδικός της εχθρός είναι οι φατρίες.
Αυτές σήμερα έχουν ονομαστεί διαπλοκή.
Η διαπλοκή έχει διχαστικό, δηλαδή κομματικό σχήμα. Η κορυφή της φθάνει στα  σχήματα τα κυβερνητικά και οι ρίζες της στα περιφερειακά και τοπικά.
Γι΄ αυτό ο κομματικός διχασμός καλύπτει όλο το εύρος  της εκπροσωπήσεως.  Ξεκινώντας από γενική διακυβέρνησι και φθάνοντας στην τοπική αυτοδιοίκησι, στα επιμελητήρια, στους συνεταιρισμούς, στους συλλόγους και στα σωματεία.
Αναρωτιέται ο κάθε πολίτης που διαθέτει ανεξάρτητη, δηλαδή ακομμάτιστη σκέψι, ποιος είναι ο λόγος που επιβάλλει να ΄προβάλλωνται μέσω κομματικών συνδυασμών οι τοπικοί εκπρόσωποι ;
Σε μία μικρή κοινότητα, γιατί δεν εφαρμόζεται η άμεση δημοκρατία ;
Μέσα στην άμεση δημοκρατία,  όλοι οι πολίτες είναι ενεργοί, υπεύθυνοι και γειράσκουν αεί διδασκόμενοι.  Δηλαδή εκπαιδεύονται διά βίου μέσα από την τοπική μικρογραφία της πολιτείας να διαχειρίζωνται   σωστά τον εαυτόν τους ώστε να διαχειριστούν σωστά τις άμεσες συλλογικές υποθέσεις τους  και στην συνέχεια μέσα από την πείρα,  να διαχειριστούν την ίδια την πολιτεία. Δηλαδή, η τοπική κοινωνία, είναι ένα μεγάλο και ουσιαστικό σχολείο το οποίο καταξιώνει τον άνθρωπο στην πραγματική παιδεία.
Η σημερινή εικόνα με τους δημάρχους και τους συμβούλους να εξαρτώνται  από τις ομάδες που τους ανέδειξαν, θα αποτελεί θλιβερό παρελθόν.  Στο  νέο σχήμα, δεν θα μπορεί να εξουδετερώσει  την δημιουργική δυναμική  μεμονωμένων ατόμων,  κάθε οργανωμένη ομάδα συμφερόντων.  Άλλωστε, ένας  δημιουργός και έντιμος πολίτης, δύσκολα μπαίνει στις άθλιες κομματικές διαδικασίες οι οποίες καταδυναστεύουν το ήθος,  την  ελευθερία και την αξιοπρέπεια.  -  Δηλαδή όσοι περνούν απ΄ αυτές,  είναι είτε ήρωες,  είτε απλοί καιροσκόποι –
Και επιστρέφουμε στην γενική διακυβέρνησι .
Πώς εννοούμε άμεση κυβέρνησι χωρίς κόμματα ;
Εννοούμε κατ΄ αρχήν ότι επιλέγουμε ο καθ΄ένας στην επαρχία του η στον νομό του τους άμεσους εκπροσώπους για  το νομοθετικό σώμα στο εθνικό κοινοβούλιο.
Αυτοί θα έχουν συγκεκριμένο πρόγραμμα και προτάσεις οι οποίες  θα εγκρίνονται από τις τοπικές κοινωνίες και θα αφορούν καθαρά νομοθεσία.
Δεν θα έχουν καμία σχέσι με εκτελεστικά όργανα, με προγραμματισμούς δημοσίων έργων, και με πιστώσεις .
Δεν θα μπορούν να μεταπηδούν στην εκτελεστική εξουσία παρά μόνον μετά την  λήξι της θητείας τους.
Αυτοί θα επιλέγονται με το σύστημα της υποχρεωτικής πολυσταυρίας ώστε να κτυπηθεί καίρια ο παραγοντισμός. Όσες θέσεις, τόσοι και σταυροί.
Θά επιλέγουν ανάμεσά τους  το  προεδρείο  του νομοθετικού σώματος τό οποίο θα παίρνει τις εισηγήσεις από την κυβέρνησι και τους βουλευτές και θα κάνει νομοπαρασκευαστικό έργο το οποίο στην συνέχεια εφ΄όσον  μετά από νομικό έλεγχο δεν αντικρούει στο σύνταγμα, θα έρχεται προς ψήφισι στην βουλή.
Εκτελεστική εξουσία.
Εδώ έχουμε τον πρόεδρο της δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό.
Είτε  επιλέξουμε προεδρευόμενη  δημοκρατία, είτε προεδρική,  θα πρέπει ο πρόεδρος να επιλέγεται από τον λαό.
Άτομα καταξιωμένα στην δημόσια και ιδιωτική ζωή θα μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα, είτε να προτείνωνται από ομάδες ανθρώπων.
Θα αποκλείονται όσοι δεν έχουν εκπληρώσει τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις, όσοι βαρύνονται με βαριά ποινικά παραπτώματα και όσοι συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με ειδικά  συμφέροντα. (δηλαδή, δημόσια έργα και εμπορικές συμβάσεις) .
Όλοι οι υποψήφιοι θα παρουσιάσουν σύντομο βιογραφικό το οποίο θα προβληθεί μέσα από τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, ενώ ο καθ΄ένας χωριστά θα μπορεί να προβάλει ανεξάρτητα τις θέσεις του μέσα από το διαδίκτυο.  Η διαφήμισις θα απαγορεύεται και όλοι θα περιλαμβάνονται σε κοινό ψηφοδέλτιο.
Ο πρώτος σε σταυρούς θα είναι ο πρόεδρος  της δημοκρατίας, ο δεύτερος ο αντιπρόεδρος και οι υπόλοιποι δώδεκα θα αποτελούν το προεδρικό συμβούλιο.
Το πρόσωπο των εκλεγμένων πρέπει να είναι διαρκώς καθαρό, να μην είχαν ποτέ οποιαδήποτε διασύνδεσι με σκοτεινά κέντρα  και να αποτελούν κοινωνικά πρότυπα για παραδειγματισμό της κοινωνίας.
Με τον ανάλογο τρόπο θα επιλέγεται και ο πρωθυπουργός.
Αυτός, αν το σύστημά μας είναι προεδρευόμενη δημοκρατία,  θα διορίζει τους υπουργούς του μέσα από κατάλογο καταξιωμένων πολιτών και επιστημόνων, οι οποίοι θα έχουν εκπληρώσει τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις,  δεν θα βαρύνονται με αδικήματα, θα έχουν προβληθεί αξιοκρατικά και όχι υπόγεια,  θα ‘έχουν την αποδοχή των δύο τρίτων από τα μέλη  του συμβουλίου του προέδρου και του νομοθετικού σώματος.
Οι γενικοί διευθυντές των δημοσίων υπηρεσιών, οι ανώτατοι άρχοντες του στρατού, του ναυτικού, της πολεμικής αεροπορίας,  των σωμάτων ασφαλείας και του πυροσβεστικού σώματος θα προέρχονται μέσα από εσωτερικές αξιοκρατικές εξελικτικές , διαφανείς διαδικασίες και θα αποκλείεται αυστηρά κάθε κυβερνητική ή άλλη παρέμβασις.
Κάθε διαδικασία αναλήψεως εξουσίας, θα συνοδεύεται από παράδοσι και λογοδοσία για τα πεπραγμένα της προηγούμενης.
Θα απαλλάσσεται των ευθυνών του ο εκάστοτε διαχειριστής μετά από έλεγχο και εισήγησι των ανεξάρτητων αρμόδιων ελεγκτικών οργάνων και με την ψήφισι της απαλλαγής από την πλειοψηφία του νομοθετικού σώματος. 
Συμμετοχή  των πολιτών.
Το ραδιοτηλεοπτικό πρόγραμμα της βουλής, πρέπει να αναβαπτισθεί ποιοτικά κι να στέλνει το σήμα του στην τελευταία γωνιά της χώρας., Εδώ ο ενεργός πολίτης θ ενημερώνεται και θα έχει πρόσβασι στην βουλή με προσωπικές του εισηγήσεις οι οποίες θα απευθύνονται μέσω του κοινοβουλευτικού αντιπροσώπου.
Άλλος δραστικός τρόπος συμμετοχής είναι τα δημοψηφίσματα τα οποία πρέπει να είναι συχνά,  να μπορούν να προκαλούνται και από ομάδες πολιτών οι οποίοι θα θέτουν τα θέματα και θα τα στηρίζουν σε διάλογο με αυτούς που έχουν αντίθετη άποψι.
Δικαιοσύνη .
Αυτή αποτελεί αυθύπαρκτη οντότητα, με αυστηρούς εσωτερικούς κανόνες και δεν περιορίζεται ούτε ελέγχεται από κανένα εξωδικαστικό κέντρο.
Ο δικαστικός, πρέπει να αποτελεί με την συμπεριφορά του κοινωνικό πρότυπο, μαχητής  της ηθικής δικαιοσύνης πού δίδαξε ο Σοφοκλής με την Αντιγόνη.
Είναι προσιτή στον λαό, δικάζει με την ενεργοποίησι των πολιτών,  μέσα στην διαφάνεια και όχι στην δημοσιότητα.
Η δημοσιότης βλάπτει την δικαιοσύνη διότι  επηρεάζει ψυχολογικά και μεταφέρει τον υποκειμενισμό στο έργο της.
Βλέπουμε λοιπόν ότι τα πράγματα είναι απλά και κατανοητά.
Θα πει κάποιος πώς μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς προγράμματα τα οποία συντάσσουν τα κόμματα ;
Αλλά θεωρώ ότι πνιγήκαμε στα προγράμματα και στις μελέτες.
Τα ουσιαστικά προγράμματα, βρίσκονται στους χώρους των σπουδών.
Ας βάλουμε τους σπουδαστές των νομικών επιστημών να συντάξουν κανόνες εσωτερικής λειτουργίας της δικαιοσύνης.  Θα το κάνουν αυτό πολύ καλύτερα και αρτιότερα από τους εκλεγμένους κομματικούς  ευνούχους των οποίων η ελευθερία στην δράσι καθορίζεται από την «κομματική πειθαρχία».
Αν θέλουμε να καθορίσουμε τις αρχές της οικονομίας μας και τους οικονομικούς μας προγραμματισμούς, έχουμε άριστους οικονομολόγους στις σχολές των οικονομικών επιστημών και σπουδαστές με αγάπη για το αντικείμενό τους οι οποίοι θα εργαστούν για το δικό τους συλλογικό αύριο.
Αν θέλουμε να καθορίσουμε την πολιτική μας στον τομέα της διπλωματίας και των διεθνών μας σχέσεων, ας αφήσουμε την εσωτερική αξιοκρατία των διπλωματικών μας υπηρεσιών και ας ενισχύσουμε το σώμα με αρίστους επιστήμονες που να γνωρίζουν ιστορία, φιλοσοφία, εθνικό πολιτισμό και οικονομία.
Μέσα από τον χώρο της έμπειρης διπλωματίας, πρέπει να αναδεικνύεται και ο εκάστοτε υπουργός εξωτερικών.
Μέσα από τον χώρο του στρατού, πρέπει να επιλέγεται ο υπουργός εθνικής Αμύνης.
Μέσα από τον χώρο της ανωτάτης παιδείας, να επιλέγεται ο υπουργός της.
Αν θέλουμε να εφαρμώσουμε τάξι και στο τελευταίο οικισμό της χώρας, έχουμε άριστες πολυτεχνικές σχολές τις οποίες αντί να αξιοποιήσουμε τις έχουμε καταντήσει πεδίον που εκτονώνει βάνδαλους και παντοειδή κομματικό υπόκοσμο.
Αν θέλουμε να απαλλαγούμε από τα άθλια τέρατα που μας καταδυναστεύουν, έχουμε άριστους ψυχολόγους οι οποίοι μπορούν να τα θεραπεύσουν είτε απαλλάσσοντάς τα από τα συμπλέγματα τα οποία τους κάνουν επικίνδυνες προσωπικότητες, είτε απαλλάσσοντάς μας από αυτούς.
Η Ελλάς δεν τέλειωσε.  Αυτή αποτελεί  σύνολο αξιών και φιλοσοφίας που έχει την δύναμι να εμπνέει και να αντιστέκεται.
Τέλειωσαν αυτοί που τα έβαλαν εναντίον της.
Το τέλος τους είναι οριστικό και αμετάκλητο.  Ζούμε τις βαθιές πληγές που μας προκάλεσαν διότι αυτό είναι το κόστος της συλλογικής μας αφέλειας και αφροσύνης.
Το πληρώνουμε αυτό το κόστος για να συνέλθουμε και να πάμε πάρα πέρα.  Σ΄αυτή την πορεία που καθόρισαν για μας οι αιώνες…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  ΔΕΡΜΑΤΑΣ      www.dermatas.blogspot.com

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ


Η  ΩΡΑ  ΤΩΝ   ΔΗΜΑΡΧΩΝ.
(Παναγιώτης  Δερματάς)

   Κάποτε ο λαός μας, είχε δικαίωμα  στην ζωή.
   Μέχρι την  δεκαετία  του 80, κυκλοφορούσες μ΄ένα  χιλιάρικο που ήταν  3 περίπου  Ευρώ,  και ένοιωθες ότι αγόραζες τον  κόσμο.
   Η άδεια της οικοδομής ήταν το αντίτιμο ενός μηνός εργασίας.  Η ανεργία ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη. Σε  επίπεδο  επαρχίας, ξενοδοχειακά συγκροτήματα, εργοστάσια, λατομεία, μεταλλεία, αγροτικές εκμεταλλεύσεις καί χίλιες δυό άλλες μικροεπιχειρήσεις, προσέφεραν εργασία  και αποδοχές  αξιοπρεπείς.
   Σέ εθνικό επίπεδο, μεγάλες επιχειρήσεις όπως τσιμέντα, ναυπηγεία, εργοστάσια αυτοκινήτων, αρμάτων μάχης, αεροπορικής βιομηχανίας, πολεμικού υλικού καί άλλα.
   Η Ολυμπιακή Αεροπορία, μία από τις μεγαλύτερες και πλέον αξιόπιστες στον κόσμο, μετέφερε την Ελλάδα σε κάθε γωνιά τής γής, παράλληλα με την ναυτιλία.
   Η ανάπτυξις ανέβαινε  με γοργούς ρυθμούς καί oι δείκτες της  είχαν ζηλευτή θεσι σε παγκόσμιο επίπεδο.
   Οι συνθήκες εργασίας ήσαν ήπιες καί ο καθ΄ένας έφθανε κανονικά  στήν  σύνταξι.
   Οί  άνθρωποι όμως, χάσαμε το μέτρο....  Τρέξαμε  για  τα μεγάλα νεφελώδη «οράματα» τα οποία  μας προσέφεραν τυχοδιώκτες  ψεύτες καί  απατεώνες.
   Όλοι αυτοί, εισαγόμενοι  «αντιαμερικανοί», σπουδαγμένοι σέ αμερικάνικα  καί Αγγλόφωνα πανεπιστήμια,  ή πολιτικοί περασμένοι από ξένα κέντρα τού εξωτερικού  που μάς ήρθαν σαν  εθνικοί σωτήρες μετά τα πολυτεχνεία.... Μάς μίλησαν πολύ γιά τα δικαώματά μας αλλά ποτέ γιά τίς υποχρεώσεις μας. Μάς είπαν γιά παράδειγμα,  ότι  η γυναίκα  αδικείται και κατασπαράσσεται από τήν  ανδροκρατούμενη κοινωνία...
   Έτσι τρέξαμε  σε μορφή αγέλης.  Διχαστήκαμε κοινωνικά, πουλήσαμε τίς αρχές μας καί τον ανθρωπισμό μας  γιά να βιώσουμε τα νέα οράματα. Εκφυλίσαμε  το είδος μας και τίς αξίες μας. Ασεβήσαμε απέναντι στόν διπλανό μας τον οποίο μετατρέψαμε σε αχθοφόρο των δικών μας διεκδικήσεων.  Ασεβήσαμε απέναντι στην εθνική μας παιδεία, στήν ιστορία μας, ακόμη και σ΄αυτόν  τόν μέγιστο καί αιώνια σεβαστό γιά τον Έλληνα θεσμό, που λέγεται οικογένεια. Ασεβήσαμε απέναντι  στήν έννοια που αιώνια μας παρείχε στήριξι και ασφάλεια, στην έννοια της πατρίδας.
   Κάθε πράξι ασέβειας απέναντι σε αιώνια καταξιωμένες αξίες, μάς  τό ονόμασαν  «πρόοδο», ενώ  κάθε αντίστασι, τήν παρουσίασαν σαν «αμαρτωλή» συντήρησι !
   Έτσι, μεθυσμένοι από τίς νίκες που  η «πρόοδος» κατάφερε ενάντια στην «αμαρτωλή συντήρησι», καταφέραμε  νά φθάσουμε  σήμερα στο σημείο μηδέν !
   Καί μέσα από το μηδέν ψαχνόμαστε γιά να βρούμε το μεροκάματο τής πείνας, κάτω  από τίς σκιές  τών παλαιών ξενοδοχείων τής επαρχίας,  τού Λαδόπουλου στήν Πάτρα πού έβγαζε τό πρώτο σε ποιότητα χαρτί παγκοσμίως,  τής Πιρέλι, τής Πειραϊκής Πατραϊκής, τής Ολυμπιακής, τών κρατικών ναυπηγείων καί κάθε περασμένου μεγαλείου που η συλλογική μας αφροσύνη επέτρεψε να χαθούν.
   Πρόκειται γιά τήν αφροσύνη που επιδοτήθηκε έντεχνα από τον  σκοτεινόδουλο κομματισμό.
  Παρελθόν οι συντάξεις, τό εθνικό σύστημα υγείας, η ίδια η  παιδεία
  Σήμερα ή γυναίκα καί μαζί της η κοινωνία, απολαμβάνει τούς καρπούς  που τής προσέφερε  το τυρί στην φάκα... δηλαδή ή «ισότητα» είς  βάρος τού γνήσιου καί ουσιαστικού της ρόλου.
   «Ισότης» λοιπόν και στήν ηλικία συνταξιοδοτήσεως.  « Ισότης» απέναντι στήν ιδιοκτησία – λές  καί  δέν υπήρχε -, που σημαίνει ότι αν ο ένας σύζυγος φύγει νωρίτερα, πρέπει να ξαναπληρωθεί  φόρος από αυτόν που υπέστη τίς συνέπειες τής ανθρώπινης απώλειας.
   Μά η γυναίκα το ουσιαστικότερο που προσέφερε  από τήν πρόωρη σύνταξι, ήταν η βοήθεια στήν οικογένεια. Διότι μεγάλωνε εγγόνια . Κι΄ αυτό  το έργο, δηλαδή το να φτιάξεις ανθρώπους, ήταν απείρως σπουδαιότερο από τά εγωκεντρικά σκαρφαλώματα,  τις  ψεύτικες πλαστικές κατακτήσεις, τις αντιπαραγωγικές γραφειοκρατίες  .
   Αυτό  είναι  το κλίμα  μέσα στο οποίο ζούμε  και κινούμαστε..
   Είναι  ο θερισμός σε όλα  τα μέτωπα, από τίς σπορές διαρκών εκλογικών αναμετρήσεων. Ξεκινώντας από  τήν γενική διακυβέρνησι, τήν  Τοπική Αυτοδιοίκησι, τον Συνδικαλισμό, τούς συνεταιρισμούς, τα επιμελητήρια,  παντού...
   Ένας θερισμός  από θύελλες,  σκοτεινά έργα, θεοσκότεινη διαχείρησι, πλούσιος σε  άχρηστα ζιζάνια,   ανεμικός, απελπιστικός.
   Μέσα λοιπόν σ΄αυτό το κλίμα, έχουμε μπροστά μας άλλη μία κατάστασι που προήλθε από τίς τελευταίες εκλογές..
   Πρόκειται  γιά τόν στυγερό «Καλλικράτη», τήν συνέχεια τού συστήματος «Καποδίστριας» .
   Εδώ, αναβαθμίζεται ο καλός στυλοβάτης  τού ευρύτερου  πελατειακού συστήματος  που εξοντώνει το εμείς για να ενισχύσει  το φτηνό, κούφιο, ταπεινά συμβιβασμένο με τό σκοτάδι , υπερφίαλο  εγώ.
   Στήν αρχαία Ελλάδα, εκεί που γεννήθηκε η δημοκρατία, δεν λειτουργούσαν κόμματα. Ή τουλάχιστον οι οιεσδήποτε  τάσεις,  εκινούντο κάτω από τον νόμο ο οποίος είχε κατατροπώσει  τον φυλετικό καί ταξικό φατριασμό.
   Οι κοινωνίες παγκόσμια υποφέρουν από τα κόμματα τα οποία στην συντριπτική τους μερίδα, απεδείχθησαν  φορείς  σκοτεινών συμφερόντων.
   Έτσι εδώ  στήν Τοπική Αυτοδιοίκησι θα μπορούσαμε να λειτουργήσουμε χωρίς κόμματα, μέσα από ένα ψηφοδέλτιο συλλογικό.
   Αλλά επειδή αυτό δεν έγινε διότι το  πελατειακό σύστημα έχει κατοχυρώσει εδώ τά βασικά του στηρίγματα, μπορούμε μέσα από σκληρή σε αγώνα υπέρβασι,  να   εφαρμώσουμε στήν πράξι τήν άμεση δημοκρατία.
   Μέσα από μία τέτοια κατάστασι, η κοινωνία δεν θα καταδυναστεύεται από τούς λίγους τούς οποίους το σύστημα τού φατριασμού τους μετατρέπει σε πραγματικούς δυνάστες και νεκροθάφτες κάθε δυναμικής τήν οποία έχει πάντα η τοπική κοινωνία.
   Ο κάθε σατράπης που επικρατεί μέσα από αυτό το στυγνά διασπαστικό σύστημα, ζεί στόν δικό του παράδεισο,  φθάνοντας συχνά στην  προδοτική θρασύτητα να υποκαθιστά το  κράτος και να  εφαρμώζει και εθνική πολιτική πού  είναι σύμφωνη  με  τίς υπόγειες δεσμεύσεις του...
   Αλλά καί όποιος έχει γνήσιες προθέσεις, δεν έχει τήν  δυνατότητα να μετατραπεί σε συντονιστή τής κοινωνικής δυναμικής διότι ζεί  καί δρά μέσα στα διασπαστικά πλαίσια που τού χάραξε ο κομματικός φατριασμός .
   Στήν πρώτη περίπτωσι,  τρέμει αυτή την δυναμική. Φοβάται ακόμη και τον ίσκιο του. Φοβάται μην βγούν άνθρωποι με ιδέες, απόψεις, σχέδια,  τα οποία μπορούν να επισκιάσουν τό κούφιο του εγώ.
   Έτσι, τα προβλήματα θα διαιωνίζονται στήν πατρίδα μας.
   Αν κάπου, σε κάποιες κοινωνίες οι συγκυρίες επιτρέπουν το σπάσιμο του φατριασμού, εκεί προκύπτουν  αιρετοί άρχοντες μεγαλείο. Πραγματικοί ηγέτες που συντονίζουν τήν κοινωνία σε επιθετική αντιμετώπισι τών συλλογικών της προβλημάτων.
   Αλλά αυτοί, είναι πολύ λίγοι σε αριθμό για να συμβάλλουν δραστικά στην ανατροπή της  δραματικά φθίνουσας πορείας της χώρας.
   Και αυτό διότι τά πλαίσια  είναι δύσκολα,  σε αναγκάζου νά προέλθης μέσα από σκοτεινές διαδικασίες, να παλεύεις μέσα σε μία τεχνικά  διασπασμένη  κοινωνία, στην οποία θα υπονομεύεσαι, θα πιέζεσαι,  θα αναγκάζεσαι να πουλιέσαι και να πουλάς ή θα κινείσαι πάντα σε τεντωμένο σκοινί.
   Εκτός εάν...Εάν διαλέξεις  τον ρόλο τού Καραγκιόζη.  Τότε, θα έχεις επικρατήσει μέσα από τίς φατρίες, θα δουλεύεις γι΄αυτές δουλεύοντας τήν κοινωνία καί ως αμοιβή, πέρα από τα κάθε υλικά κίνητρα, θα καμαρώνεις το λειρί σου στις παρελάσεις, θα φουσκώνεις σαν γάλος στίς τελετές καί  θα ζείς στήν δική σου κούφια κοσμάρα. .
   Θά λες ότι δεν είναι δική σου υπόθεσις τό νέκρωμα τής αγοράς.  Δέν σε αφορά ο στεναγμός τού μικροεπιτηδευματία, του μικρομάγαζου, τού μπακάλικου, τού άνεργου συμπολίτη, τού αγρότη πού πετά τα προϊόντα του, τού νέου που συνθλίβεται ανάμεσα στην ανεργία και το φτηνό μεροκάματο από τήν μία, στά φουσκωμένα τιμολόγια από την άλλη.
   Δέν σ΄ενδιαφέρει που νέκρωσαν τα χωριά μας  καί κατήντησαν γεροκομεία.
   Δεν σ΄ενδιαφέρουν οι πειραματισμοί που κάνουν στα παιδιά  τής κοινωνίας σου όλοι αυτοί οι τυχοδιώκτες εργολάβοι κατεδαφίσεων τών υπουργείων..
   Δέν σ΄ενδιαφέρει η άναρχη δόμησις η οποία εξυπηρετεί  φτηνιάρικες νοοτροπίες οι οποίες δέν έχουν καμία σχέσι με τήν έννοια τής συγκροτημένης πολιτείας.
   Σ΄ενδιαφέρουν μόνον οι αστραφτερές λάμψεις και το σκοτάδι στήν εκτέλεσι των δημοτικών έργων..
   Δέν σ΄ενδιαφέρει  δηλαδή που εκπροσωπείς καθ΄οιονδήποτε τρόπο έναν δήμο χωρίς δημότες.
   Όλα αυτά όμως, έχουν ημερομηνία λήξεως...
   Καί  ημερομηνία  αυτή  είναι  τό σήμερα.
   Σήμερα, είτε εκλεγμένος  είσαι, είτε απλός δημότης, δεν μπορείς να  δέχεσαι πλέον αυτόν τον σκοτεινό και ολέθριο διαχωρισμό  τής κοινωνίας,  στό εμείς  οι ...καλοί, κι΄εσείς οι  ...κακοί...
   Σήμερα, όλοι είμαστε οι  εμείς και δυνάστες μας,  είναι οι εκείνοι, οι κοινοί  άρπαγες  και ολετήρες.
   Μέ αυτό λοιπόν τόν ενωτικό συντονισμό από  τούς εκπροσώπους  των  τοπικών  κοινωνιών,  όσοι έχουν  τήν αίσθησι τών πραγμάτων, ας εφαρμώσουν  επειγόντως εβδομαδιαίες λαϊκές συνελεύσεις μέ θέμα όλα αυτά τα  ζωτικά  προβλήματα .
   Καί  όλα αυτά γιά νά  βρίσκεται συντονισμένη η  λαϊκή οργή μέσα απο καταστάσεις  ενωτικές, γιά νά μεταφέρωνται οι  γνήσιες λαϊκές  διεργασίες στήν  κεντρική πλατεία   στήν  οποία θα  διαμορφωθεί  τό νέο  πολιτικό  γίγνεσθαι τής πατρίδας  μας.
   Μέσα  απ΄ αυτήν πρακτική, θα  καταξιωθούν αυτοί που  είναι  πλασμένοι  γιά  να  εκπροσωπούν την κοινωνία.
   Αυτή την πρακτική, δεν  τήν αντέχουν οι φαύλοι, οι  τυχοδιώκτες, οι ουτιδανοί.
   Καί γιά νά μήν λήξουμε  ως λαός καί ως έθνος, είτε μάς αρέσουν είτε δεν μας αρέσουν τά νέα δημοτικά συμβούλια,  είμαστε υποχρεωμένοι να στοιχηθούμε μαζί τους ενεργά, δραστήρια, καλόβουλα, διαλεκτικά  ώστε οργανωμένα να προβάλουμε αποτελεσματικά τίς συλλογικές μας  αντιστάσεις απέναντι στόν κατοχικό   οδοστρωτήρα τον οποίο  εκφράζουν  και στηρίζουν  συμβιβασμένοι εκπρόσωποι  σε όλα  τα επίπεδα..
   Όσοι δεν  συμβιβαστούν με  τα συμφέροντα τών  πολιτών,  μέσα  απ’  αυτές τις διαδικασίες θά σταλούν στίς χωματερές πού έφτιαξε τό ίδιο τους το  σύστημα.
   Οι υπόλοιποι, εδώ θα  στοιχειοθετήσουμε  καί τήν  νέα Τοπική Αυτοδιοίκησι,  αυτήν που επιβάλλουν οι καιροί..