ΔΗΜΟΣ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Γιά ποιό πανεπιστημιακό ἂσυλο μιλᾶμε ;..

Γιά ποιό πανεπιστημιακό Ἂσυλο μιλᾶμε ;..
(Παναγιώτης Δερματᾶς)


Τά ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα, μαζί με τίς κατώτερες βαθμίδες τῆς παιδείας, ἀποτελοῦν χώρους οἱ ὁποῖοι ὢφείλαν να ἀποτελοῦν τά ἱεροτελεστήρια ἑνός ἒθνους.
Ἐδῶ, μῦστες παιδαγωγοί, νά ἐκπαιδεύουν τούς νέους μέσα ἀπό ἀρχές καταξιωμένες στόν χρόνο.
Στήν Ἑλληνική μας γλῶσσα, ἡ παιδεία ταυτίζεται με τό παιδί καί αὐτό μέ τό παίδεμα, ὃπως ἀκριβῶς παιδεύεται το μέταλλο για να γίνη σκληρό καί συμπαγές. Ἑνῶ στίς λατινογενεῖς με το education. Latin educo, duco = ὁδηγῶ. Χωρίς να κατονομάζη τόν τρόπο ἢ τήν μέθοδο.
Παραδείγματα που περιγράφουν τόν τρόπο παιδείας στήν ἀρχαῖα Ἀθηναϊκή κοινωνία, ὑπάρχουν πολλά.
Μέσα ἀπό τό ἒργο «κατά Τιμάρχου» τοῦ Αἰσχίνη μαθαίνουμε καί τούς νόμους λειτουργίας τής παιδείας.
Ἐκεῖ ὁ Ἀθηναϊκός νόμος, ἀνάμεσα στά ἆλλα, ἒχει ἐξαντλήσει ὃλη του τήν αὐστηρότητα ὣστε στούς χώρους που ἐκπαιδεύονται οἱ νέοι, νά μήν ἒχουν πρόσβασι ξένα στοιχεῖα τά ὁποῖα μπορεῖ να διαταράξουν τό ἱερό ἒργο.
Καί μάλλιστα ὁ Ἀθηναϊκός νόμος, ἦταν τόσο σκληρός πού προέβλεπε τήν ποινή τοῦ θανάτου γιά τούς παραβάτες.
Ποτέ βέβαια, σέ καμμία ἱστορική περίοδο δέν ὑπῆρχε κατάστασις χλιαρή γύρο ἀπό τήν παιδεία.
Γιά νά ἒρθουμε στήν σύγχρονη ἐποχή ὃ,που οἱ συνθῆκες ἦσαν ὣριμες γιά μία νέα πραγματική ἒκλαμψι στά γράμματα, στήν σκέψι, στίς ἐπιστῆμες, στήν ζωή.
Ἡ πολιτεία κατάφερε νά παρέχει πληθώρα διδασκάλων σέ ὃλα τά ἐπίπεδα, κατάφερε να παρέχη ἂνετες καί εὐρύχωρες κτιριακές ἐγκαταστάσεις, παροχές σε βιβλία, στέγη καί δωρεάν ἐκπαίδευσι.
Μέχρι πρίν κάποιες δεκαετίες, ὃλα αὐτά δέν ἦσαν προσιτά οὒτε στήν φαντασία.
Ὁ νέος τότε ἦταν ὑποχρεωμένος να δίνη ἐξετάσεις γιά νά εἰσάγεται στο γυμνάσιο καί οἱ ὁποῖες ἦσαν ἀρκετά αὐστηρές.
Δέν ὑπῆρχαν νηπιαγωγεῖα καί στίς σχολικές αἲθουσες τῶν δημοτικῶν σχολείων, στιβάζονταν ἀρκετά παιδιά τά ὁποῖα ἀντιμετώπιζαν μέ δέος τόν πάντα αὐστηρό καί σεβάσμιο διδάσκαλο.
Ὃλα λοιπόν ἂλλαξαν δραστικά. Ἡ παιδεία ἒφθασε μέχρι τά νήπια.
Δηλαδή προοπτικές γιά νά ἒχουμε πραγματική ἒκλαμψι.
Κι’ ὃμως, συνέβη τό ἀντίθετο ! Γιατί ;
Διότι οἱ χῶροι τῶν σπουδῶν ἀπό χῶροι ἱερῆς μυσταγωγίας, ἒγιναν ἀσυλο ἀγυρτείας.
Ἐδῶ ἀπό τήν μία μεριά ἡ ἐπίσημη πολιτεία ἀναιροῦσε τίς ὑλικές παροχές με στοτεινούς, δυσνόητους, ὑστερόβουλους ἐκπαιδευτικούς πειραματισμούς, μέ παραίτησι ἀπό τά κύρια στοιχεῖα πού εἶναι ἡ ἠθική ἀγωγή καί ἡ ἀγάπη στήν πατρίδα, μέ στριφνά, με πολυάριθμα μαθήματα σέ βαθμό πού προκαλοῦν σύγχυσι, ἑνῶ ἀπό τήν ἂλλη, παρέδωσε τούς ἱερούς χώρους σε φτηνούς πραματευτάδες γιά να πουλᾶνε ψευτοϊδεολογικές πραγμάτιες ὡς ἀντιπρόσωποι σκοτεινῶν κομματικῶν καταγωγίων πού οἱ ρίζες τους φθάνουν στό ἐξωτερικό.
Ἐδῶ δάσκαλοι ἀγόρασαν τίτλους μέσα ἀπό σκοτεινές διαδικασίες με τό ἀζημείωτο βέβαια να κάνουν πλάτες σ΄αὐτό τό ἀνίερο ἐμπόριο .
Ἐδῶ οἱ νέοι μετατρέπονται σέ φτηνούς ἀποδέκτες οἱ ὁποῖοι θά ἐκπαιδευτοῦν μέσα ἀπό τον κομματικό φομενταλισαμό να γίνουν διεκπεραιωτές ἑνός σχεδιασμένου φρικτοῦ συστήματος τό ὁποῖο ἒχει συγκεκριμένο σκοπό καί στόχο. Δηλαδή νά ὁδηγήση τήν κοινωνία σε προσχεδιασμένους σκοτεινούς δρόμους οἱ ὁποῖοι σήμερα ἒγιναν ἐμφανεῖς καί στόν πλέον ἂσχετο πολίτη.
Καμμία ἀρχή παιδείας Κανένας ὑψηλός στόχος.
Τήν πολιτική παιδεία, δεν τήν προσφέρουν οἱ Ἐλληνες γίγαντες τῆς σκέψεως, οἱ ὁποῖοι συστηματικά ἐξοβελίσθησαν άπό τα πρῶτα σχολικά βήματα.
Δέν θα συζητήσουν γιά τόν Θουκιδίδη ὁ ὁποῖος μελετᾶται σοβαρά σέ ὃλα τα σοβαρά κράτη διότι αύτός παρουσιάζει τήν οὐσία τῆς πολιτικῆς μέσα ἀπό τήν ὁποία οὐσία ὁ ἂνθρωπος ξεστραβώνεται, οὒτε γιά τόν Ἀριστοτέλη, τόν Πλάτωνα, τόν Ησίοδο, τόν Ὃμηρο οἱ ὁποῖοι βοηθοῦν τά ἂτομα νά ὁλοκληρωθοῦν, νά προσεγγίσουν τήν ἀρετή.
Κι’ ἂν ἀκόμη πάρουν ἀπό κάποια γωνιά τόν Ἀριστοφάνη, θα τον ἐξηγήσουν μέ τρόπο πού ἓνας εὐνοῦχος αἰσθάνεται τήν ἒννοια τοῦ ἀνδρισμοῦ...
Ἒτσι, τήν ἀποβολή τῆς σοβαρότητας, τῆς ἒρευνας, τῆς ἐπιστήμης καί τῆς ἀρετῆς, τήν ἒχει ἀποκαταστήσει ο κομματικός ταλιμπανισμός.
Ὁ φοιτητής στάθηκε δίπλα ἀπό ἓνα τραπεζάκι καί πουλάει τίς ἰδέες τῶν κομματικῶν φιλάρχων.
Αὐτοί, δέν θα τόν ἀφήσουν ἀπλήρωτο γι΄αὐτό τό ἒργο. Μέσα ἀπό αὐτήν τήν προσφορά, θά ἒχει άντιπροσφορά που θα ξεκινᾶ ἀπό τό σχονάκι μέχρι τήν αὐριανή του ἀποκατάστασι στό δημόσιο ἢ στούς χώρους τῆς πολιτικῆς.
Αὐτή ἡ πρᾶξις προσφορᾶς πρός τό κόμμα, ἀντί γιά πράξι ντροπῆς, θά ἀποτελέσει αὒριο πρᾶξι ἡρωϊκή, κοινωνική καταξίωσι, λαϊκή παλικαροσύνη.
Μετέτρεψαν λοιπόν τά κόματα τό νόημα τῶν ἀξιῶν.
Ὁ χρυσός πετάχτηκε στίς στάχτες καί οἱ στάκτες πῆραν τήν θέσι τοῦ χρυσοῦ!
Κι’αυτοί πού προσκυνοῦν τίς στάκτες ἒχουν ἁγωνία καί κάνουν ἁγῶνα μήν τίς χάσουν...
Δέν ἐνδιαφέρονται οἱ ὑποστηρικτές αὐτοῦ τοῦ εἲδους ἀσύλου γιά τίς ἰδέες. Γιά τό κομματικό μάντρωμα ἐνδιαφέρονται. Γιά τήν στήριξι αὐτῶν τῶν σταθερῶν που διασφαλίζουν τήν αἰώνια ἀντιπαραγωγικότητα καί τήν φθορά τῆς κοινωνίας μας.
Γιατί ἂν πραγματικά τα δημόσια ἐκπαιδευτήρια ἦσαν χωροι ἰδεῶν ὃλοι οἱ πονηροί, ἂθλιοι καί ἀνειδίκευτοι ἀναβάτες θά εἶχαν πνιγεῖ ἐν τῆ γεννέσι.
Ἰδέες δέν μπορεῖ νά εἶναι πλέον οἱ τυποποιημένες κομματικές ἰδεοληψίες. .
Ἰδέες, εἶναι ἡ ἀδιάληπτη, ἐλεύθερη διαλεκτική πορεία τῶν κοινωνιῶν οἱ ὁποῖες μέ ἓδρα τά πνευματικά τους ἱδρύματα, παράγουν διαρκῶς νέες συνθέσεις. Αὐτές λόγω τῆς γνησιότητάς τους δημιουργοῦν διαρκές ἐπαναστατικό πνεῦμα.
Αὐτό τό γνήσιο ἐπαναστατικό πνεῦμα, τό ἒχει καθηλώσει ὁ ἐλεγχόμενος ἐγκλοβισμός στούς κομματικούς μηχανισμούς οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀκριβῶς αὐτοί πού καλύπτονται ἀπό τό ἂσυλο.
Ἓνα ἂσυλο πρωτότυπο, πού πνίγει φρικτά τίς πραγματικές ἐλευθερίες, τήν γνήσια ἐπαναστατικότητα, αὐταρχικό, βίαιο, ὑβριστικό, καταστροφικό, σαδιστικό, ὑποκριτικό, διαστροφικό τό ὁποῖο αὐτοί οἱ χαρακτιρισμοί εἶναι ἀνεπαρκέστατοι να το προσδιορίσουν...
Καί συζητοῦν σήμερα ἂν θα καταργηθεῖ τό ἂσυλο στα ΑΕΙ και ΤΕΙ...
Νά καταργηθεῖ ἡ πρόσβασις σε ποιούς ; Σ’ αὐτούς πού κάνουν περιοδικά τήν ἐμφάνισι γιά να ἐνισχύσουν τ΄ἀδελφια τους που εἶναι μόνιμα θρονιασμενα μέσα στόν χῶρο !
Μά θά εἶναι σαδιστικό να ἀφήσουμε ὀρφανά τά παιδιά τά ἐντός τῶν τειχῶν...
Καί γιά νά μήν αἰσθάνονται μοναξιά, ἂς τούς διώξουμε ὃλους γιά νά εἶναι μαζί ὃ,που ἀλλοῦ θέλουν.
Χωρίς αὐτό τό δεδομένο, καμμία πρόοδος, κανένας διάλογος, καμμία γνήσια ἐπαναστατική φωνή, καμμία ἀνατροπή δέν θα βγεῖ ἀπό τούς χώρους τῆς παιδείας.
Ἁπλῶς μόνον θά ἐπιταχυνθεῖ ἡ ἱστορική κατάρρευσις τῆς χώρας.
Εἶναι ἐπεῖγον νά ἀποκαταστήσουμε προοπτικές γιά ἂμεση, ἀκομμάτιστη δημοκρατία.
Μέσα στήν δημοκρατια οἱ κανόνες εἶναι πολύ αὐστηροί. Οἱ ποινές εἶναι ἐξοντωτικές γιά τούς ἐπίορκους λειτουργούς της.
Ἐκεῖ, οἱ πρυτάνεις δέν θα θεατρινίζουν οὒτε θά ἐπιτρέπουν να τούς ποδοπατοῦν γιατί θά ἀποτελοῦν ἀπάνθισμα ἀξιοκρατικῶν διαδικασιῶν.
Οἱ ἐκπαιδευτικοί θά εἶναι ὂρθιοι, γενναῖοι, θά ἀναπτύσσουν δυναμικές πρωτοβουλίες, θά καλλιεργοῦν τήν αλήθεια. Αὐτή μέ τήν σειρά της θά φέρει τήν γνήσια ἐπαναστατικότητα στούς νέους. - Ἀλλά πάνω σ΄αὐτήν, δέν μποροῦνιδευτικοί θά εἶναι ὂρθιοι, γενναῖοι, θά ἀναπτύσσουν δυναμικές πρωτοβουλίες, θά καλλιεργοῦν τήν αλήθεια. Αὐτή μέ τήν σειρά της θά φέρει τήν γνήσια ἐπαναστατικότητα στούς νέους. - Ἀλλά πάνω σ΄αὐτήν, δέν μποροῦν να στηριχθοῦν σκοτεινά κομματικά συμφέροντα...-
Οἱ σπουδαστές θά ἒχουν ἐπίγνωσι τοῦ χρέους ἀπέναντι στόν πολίτη που τούς συντηρεῖ καί γιά τόν ὁποῖον θά ἀποτελοῦν ἐλπιδοφόρα παραγωγική ἐπένδυσι ἡ ὁποία θά ἀποσβέσει το κάθε κόστος, ὂχι διαρκές παράσιτο πού το καλοταϊζουν μέχρι τήν δύσι τῆς ζωῆς του.
Ἡ νεολαία θά ἒχει διασφαλισμένες προοπτικές νά τήν ἐκπαιδεύσουν ὣστε νά πάρη δραστήρια καί ἀποτελεσματικά τίς ἱστορικές πρωτοβουλίες που ἐπιβάλλουν οἱ πρωτοφανεῖς καί ἰδιότυπες ἐποχές πού διανύουμε.
Θά δεχτεῖ ἓναν ἂλλον ἁπλό καί τίμιο τρόπο ζωῆς ὁ ὁποῖος θά τήν ἀπαλλάξει ἀπό συμπλέγματα καί ματαιοδοξίες, ὁ ὁποῖος τρόπος ζωῆς θά ἀποκαταστήσει τήν ἒννοια τῆς κοινωνίας.
Ἒτσι θά ἒρθουν ἀνατροπές οἱ ὁποῖες θά σώσουν ἂμεσα τήν χώρα καί θά συμβάλουν ἒμμεσα στήν σωτηρία τοῦ πλανίτη ἀπό τούς συμπλεγματικούς πού κατατρῶνε με ἀπληστία τίς σάρκες του.
Κατεβάσετε λοιπόν τήν μάσκα τῆς ὑποκρισίας ὃλοι ἐσεῖς οἱ ὑπερασπιστές τῆς σαπίλας πού τήν ἒχετε διασφαλήσει μέ ἂσυλο.
Τό δικό σας ἂσυλο εἶναι ἐπειγον να καταργηθῆ γιά νά ἀρχήσει ἡ ἀντιστροφη μέρτησις τῆς λήξεως τοῦ κακοῦ.
Φύγετε καταληψίες κομματικοί ἀπό τούς ἱερούς χώρους τῆς παιδείας οἱ ὁποῖοι στήν συνέχεια νά ραντιστοῦν με ἱερό νερό ἀπό τήν Κασταλία πηγή τῆς Ἀρχαίας σοφίας ὣστε νά ἀπαλαγοῦν ἀπό το δικό σας ἂγος.
Ἂν δέν εἲσαστε ἐσεῖς, οἱ σπουδαστές σήμερα θα ἦσαν στούς δρόμους καί θα σήκωναν πρωτοπόροι τίς μπάρες τῶν ληστρικῶν διοδίων.
Ἂν δέν εἲσαστε ἐσεῖς, οἱ σπουδαστές θά ξεσήκωναν τήν κοινωνία γιά τό βρώμικο παιχνίδι πού παίζεται στίς πλάτες μας πάνω στά ἐθνικά θέματα, γιά τήν ἂθλια καί πανοῦργα ὑποταγή στούς παγκόσμιους τραπεζίτες.
Ἂν δέν εἲσαστε ἐσεῖς δέν θά ὐπῆρχε αὐτός ὁ ἐλεεινός καί τρισάθλιος κοινωνικός παρασιτισμός ὃ,που πρέπει να πληρώνη ὁ πολίτης, πέρα ἀπό τούς σκληρούς φόρους, βαριά διόδια καί τέλη στίς ὀργανωμένες συμμορίες, γιά νά ἒχη πρόσβασι στήν νομιμότητα.
Ἂν εἲχατε ζήσει στήν ἀρχαία πόλι τῶν Ἀθηνῶν, οἱ πολίτες της θα σᾶς εἶχαν ἐπιβάλλει τήν σκληρότερης μορφῆς θανατική καταδίκη.
Ἡ ἐποχή σας ἒχει τελειώσει ἀνεπιστρεπτί. Διότι ἒχετε τελειώσει στήν συντρηπτική πλειοψηφία τῆς συνειδήσεως τῶν Ἑλλήνων.
Κι’ ὃ,τι τελειώνει ἐκεῖ, ἀργά ἢ γρήγορα πέρνει τον δρόμο του για τόν ἱστορικό Καιάδα μέσα στόν ὁποῖον γκρεμίζονται τα κατακάθια τῆς ἱστορίας.


Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Ἀσέβεια καί Ὓβρις


ΑΣΕΒΕΙΑ ΚΑΙ ΥΒΡΙΣ
(Παναγιώτης Δερματς)

       Στήν  πόλι τν θηνν, στήν  ρχαία γορά, νάμεσα στά παλαιά  καί στά σύγχρονα ερά, πάρχει κάποιος χρος μέ διαίτερα ερή σημασία.
       Ἀρχικά, ταν βωμός τν Δώδεκα θεν. λλά πειδή κε κατέφευγαν καί  εὓρισκαν  συλο ο καταδιωκόμενοι πό τίς ρχές θηναοι, νομάστηκε ργότερα βωμός το θεο λέου.
       Κανένας νόμος νθρώπινος καί καμμία άνθρώπινη ξουσία, δέν μποροσαν να παραβιάσουν τόν θεϊκό νόμο το λέους, διότι ατό θεωροσαν ο ρχαοι τι θα προκαλοσε τήν θεϊκή ργή ποία θά ποδιδόταν ναντίον τς πολιτείας και τν πολιτν μέ τήν  Νέμεσι. Τήν πόδοσι δηλαδή τς θεϊκς δικαιοσύνης.
       Ἀνάλογα στήν Σπάρτη,  να περιστατικό που ναφέρεται στήν στορία, εναι μέ τον βασιλέα Παυσανία.
       Ατός πρωτεργάτης τς νίκης κατά τν Περσν, κατηγορήθηκε ργότερα πό τούς πολιτικούς του ντιπάλους  τι διαπραγματευόταν με τούς Πέρσες να τούς πουλήση  τήν πατρίδα του.
       Ἂν καί ο κατηγορίες δέν πεδείχθησαν, γεγονός που δέν εναι το ζητούμενο γι΄ατή τήν μικρή ναφορά, μπροστά στόν κίνδυνο να τόν θανατώσουν ο φοροι, κατέφυγε στον ναό το Χαλκιοίκου ς κέτης.
       Ἐκε, δέν μποροσαν να παραβιάσουν τό ερό συλο καί κτισαν τίς θύρες το ναογιά νά πεθάνη πό σιτία.
        Βέβαια ργότερα, ο ερές ρινύες βασάνισαν τούς Σπαρτιάτες καί προσπάθησαν να ξιλεωθον με χάλκινες προσφορές πρός τόν Θεό.
       Στήν βάρβαρη  ἐποχή τν πολιορκιτν τς Κωνσταντινουπόλεως, ἀναρίθμητοι  χριστιανοί εχαν καταφύγει ς κέτες στόν ερό Ναό τής γίας το Θεο Σοφίας.
       Ἀλλά ο βάρβαροι, δέν καταλαβαίνουν πό ερούς νόμους καί παραδόσεις. τσι, σύμφωνα με τίς μαρτυρίες τν στορικν τς ποχς, κατεσφάγησαν λοι.
       Τώρα τό μεγάλο ρώτημα εναι. Μέ ποιά ποχή μοιάζει περισσότερο σύγχρονη ποκαλούμενη λληνική πολιτεία ; Μέ ατήν τν ρχαίων λλήνων, μέ ατή τν βάρβαρων πολιορκιτν τς Κωνσταντινουπόλεως;
       Τήν πάντισι τήν δωσε προχθές μέ τήν πέμβασι τς κατασταλτικς  ξουσίας μέσα στόν ερό χρο το γίου Παντελεήμονα.
       Καί πρξε τόση βαρβαρότης, σο τό μέγεθος τς παχυδερμικς νευθυνότητας τς πολιτικς ξουσίας ποία δέν νοιωσε τίποτα να τήν βαραίνη ...Καμμία συγνώμη, καμμία παραίτησις, καμμία εὐθιξία !
       Ἒτσι το μόνο πού τῆς ἀπέμεινε, εἶναι νά εἰσπραξη τήν Θεϊκή Νέμεσι ἡ ὁποία ὂσο περισσότερο ἀργήσει τόσο περισσότερο ἀνελέητη θα εἶναι...

Κυριακή 4 Απριλίου 2010

ΑΡΘΡΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ"

Θέσεις αντί θέσεις...

Ξεκίνησα τό blog μέ τίτλο Αντικαλλικράτις όχι από πρόθεσι να δείξω μιά άρνησι στηριγμένη σε παλαιές αρτηριοσκληρωτικές αγκυλώσεις οι οποίες αντιστέκονται σε κάθε εκσυγχρονισμό καί οι οποίες χαρακτηρίζουν έναν γραφικό τ. κοινοτάρχη.

Ούτε είμαι τής νοοτροπίας τού αντί...

Αυτό που με απησχόλησε πάντα ήταν η αδυναμία μας να κάνουμε παραγωγικές συνθέσεις μέσα από θέσεις αντίθετες οι οποίες εκφράζουν βαθείς σκεπτικισμούς τών ατόμων καί όχι άκαμπτα κομματικά σύνδρομα ή φτηνές ατομικές ιδιοτέλειες.

Μέ απησχόλησε η αδυναμία μας νά φέρουμε ιδέες καί να τίς αξιοποιήσουμε συλλογικά, δίνοντας παραγωγική διάστασι στήν οικονομία μας.

Αυτή μας η αδυναμία, μας οδήγησε σέ όλα αυτά τά οικονομικά, ηθικά, κοινωνικά αδιέξοδα τα οποία αντανακλώνται στήν συρρίκνωσι τής οικογένειας καί τής εθνικής μας υπερυφάνειας.

Αυτήν τήν υπερυφάνεια που μπορεί να μού τήν τσαλαπατά ο τελευταίος Ευρωπαίος ηγεμονίσκος ο οποίος έφτιαξε οικονομία στηριγμένη στήν δική μου αυτοκαταστροφική αφέλεια τήν οποία καλλιέργησαν οι δικοί του πρακτορίσκοι στήν χώρα μας. Όλους αυτούς, η δική μας επιδοτούμενη εγκεφαλική μαλάκινσι, τούς αναβάθμησε σε πολιτικές πρoσωπικότητες καί εκπροσώπους τής «προόδου» !

Διότι μεθοδικά, σκοτεινά και με υποχθόνια στρατηγική, μάς απέτρεψαν από τήν παραγωγική ανάπτυξι τής οικονομίας γιά να μήν γίνουμε ανταγωνιστές τών δικών τους βιομηχανικών προϊόντων δελέαζοντάς μας παράλληλα μέ τίς επιδοτήσεις οι οποίες απετέλεσαν θεϊκό δώρο πρός τό εθνικό πελατειακό μας σύστημα και έδωσαν βάσεις γιά να αναπτυχθή αυτός σκληρός, υπόγεια κατευθυνόμενος, αντιπαραγωγικός, αρπακτικός, κούφιος συντεχνιασμός.

Πάνω σ΄αυτόν τόν συντεχνιασμό, στηρίχτηκε καί η κακή, αδιαφανής, σκανδαλωδώς ατιμώρητη δικαχείρησις τού δημόσιου πλούτου. Αυτές οι οικονομικές εισροές απετέλεσαν καί τίς βάσεις στίς οποίες στηρίχθηκε όλο αυτό το δαπανηρό, αντιπαραγωγικό, αδιαφανές, γεμάτο φτιασιδώματα σύστημα τής Τοπικής Αυτοδιοικήσεως που απολαμβάνουμε . Δέν στηρίχτηκε στίς στέρεες παραγωγικές δομές τής οικονομίας.

Καί όσο δέν υπήρχαν προβλήματα εισροών κεφαλαίων στήν χώρα, ζούσαμε σέ κατάστασι ευφορίας .

Εδώ ο λαϊκισμός, οι προχειρότητες, ο τυχοδιωκτισμός, ο καιροσκοπισμός, βρήκαν πεδίον άνετο γιά να φθάσουν στήν υπέρτατη ύβρι.

Καταδιώχτηκαν από τήν κοινωνία οι σώφρονες δημιουργοί οι οποίοι μέσα από τό δημιουργικό τους έργο θα επέφεραν κοινωνικό πλούτο τόν οποίο θα απολάμβαναν όλοι οι πολίτες ως αντιπροσφορά στόν τίμιο μόχθο τους.

Στήν θέσι τής δημιουργίας προβάλαμε «αιτήματα». Αφθονα «αιτήματα». Τέτοια που γιά να ικανοποιηθούν, στηρίχθηκαν στό τυρί τής ευρωπαϊκής φάκας που ονόμασαν επιδοτήσεις αλλά προχώρησαν και πάρα πέρα, στούς εθνικούς δανεισμούς. Μέχρι και «κοινωνικά» μπουζούκια διεκδικήσαμε...Ενώ τήν στιγμή που τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν καταρρεύσει και η πείνα θεριεύει, επιδοτείται ο κοινωνικός τουρισμός!...

Όποιος δέν τολμησε να διεκδικήση αντιπροσωπεύει τήν οπισθοδρόμησι, την συντήρησι, το κατεστημένο, τήν άρνησι... Επέσυρε τήν αποστροφή καί τήν καταδίκη του ως εχθρός τών εργαζομένων !...

Σ΄αυτό τό πνεύμα τών παραισθήσεων ζούν ακόμη, ειδικα κάποια ευνοημένα κομμάτια τού Ελληνικού λαού τά οποία δέν εννοούν να καταλάβουν ότι γιά να διατηρηθούν τα προνομιακά τους κεκτημένα, θα πρέπει να επιβιώση ο δημιουργός τής οικονομίας.

Ο δημιουργός σήμερα, πιέζεται και εξοντώνεται άγρια. Εδώ, αντί να φροντίσουν τήν αγελάδα γιά να δώση παραγωγή και νά αυξήση τό κοπάδι, προσπαθούν να τήν σφάξουν γιά να φάμε σήμερα, παραγράφοντας δραματικά τό αύριο. Στό αύριο, έχουμε εναποθέσει τό ξεπούλημα τού στάβλου!...

Πρός αυτή τήν λογική κινούνται καί αυτές, οι υπόγεια κατευθυνόμενες κομματικές συντεχνίες. Δέν κινούνται πρός τήν κατευθυνσι νά τά βάλλουμε όλα κάτω, κεκτημένα καί παράλογα, μέσα από τακτική πειθούς η οποία θά βρεί συμπαράστασι στήν κοινωνία ούτως ώστε να συντονιστούμε πανελλήνια σέ μία αντίδρασι γι’ αυτό το εξοντωτικό φορολογικό σύστημα που μάς επιβάλλουν. Nά στείλουμε μήνυμα ότι είμαστε ικανοί να αντιστρέψουμε από μόνοι μας την πορεία τών πραγμάτων χωρίς να υποθηκεύσουμε τήν ύπαρξί μας στούς διεθνείς τοκογλύφους και να επιβάλλουμε παράλληλα σ΄αυτούς που μας κυβερνούν ότι έχουν υποχρέωσι να αναπροσανατολίσουν τήν εθνική μας πυξίδα πρός δυνάμεις οι οποίες δέν επιβαρύνονται σέ τίποτα γιά τό καταθληπτικό μας παρελθόν .

Μέσα από τόν κούφιο τους θόρυβο, κατακερματίζονται οι αντιδράσεις καί ωθούν τόν λαό στήν αλληλοσυκοφαντία τού φοροφυγάδα.

Εδώ, δέν αποτελεί στοιχείο ενωτικών αντιδράσεων οι παραλογισμοί τών υπερβολικών άμεσων καί έμμεσων φόρων, ιδίως τού ΦΠΑ. Αυτός ιδίως ο τελευταίος αποτελεί τό πλέον σατανικό εφεύρημα που έπληξε τήν καρδιά τής εθνικής μας οικονομίας καθώς καί τήν οικονομία τού πλείστου τών Ευρωπαϊκών χωρών.

Δέν αποτελεί στοιχείο ενωτικών αντιδράσεων η πληροφορία που διέρευσε προχθές ότι μέσα σ΄αυτή τήν δυστυχία, διαθέσαμε εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ γιά τούς τεχνικούς που θα μάς προβάλλουν στήν Γιουροβίζιον, ούτε οι μισθοί πολυτελείας που απολαμβάνουν ποικίλοι παρατρεχάμενοι ξεκινώντας από τίς Μ.Κ.Ο, μέχρι τούς ιδιαίτερους υπουργών, μέχρι τα πολυάριθμα δαπανηρά διοικητικά συμβούλια στα οποία βολεύονται οι κομματικοί “αγωνιστές”, μέχρι τα διάφορα ιδρύματα πού δοξάζουν τήν ιστορία, μάλλιστα με δικά μας κόλυβα, αυτών που ως πρωθυπουργοί μάς έθαψαν!..

Εδώ, μέ τό σύγχρονο θέαμα, έχουμε ένα δραματικό στοιχείο που δείχνει μέ τί άθλια μέτρα, μετράμε τόν πολιτισμό μας. Εδώ, στό όνομα τού πολιτισμού, διατρέφονται διογκομένα παράσιτα που απομειζούν τήν πνευματική μας ικμάδα καί ιδίως τήν ζωντάνια τής νεολαίας μας.

Γι΄αυτό στό μπλόγκ μου μέ τίτλο Αντικαλλικράτις, ξεκινώ με τίς εικόνες τών απλών πολιτιστικών μας εκδηλώσεων οι οποίες έγιναν με τήν συμμετοχή τών πολιτών καί οποίες ενίσχυαν οικονομικά τα έργα στό χωριό.

Μέ απησχόλησαν πάντα τά πλούσια δεδομένα τής ιστορίας μας, από τα πανάρχαια χρόνια, τά κλασικά, τα μεσαιωνικά μέχρι τα πρόσφατα, τά οποία είναι ενιαία καί αδιάσπαστα μεταξύ τους και τα οποία θα μπορούσαν, σε τοπικό ή ευρύτερο επίπεδο, να στηρίξουν θέατρο, κινηματογράφο, λογοτεχνία.- Ας σκεφτή κανείς, ποιά σύγκρισι υπάρχει ανάμεσα στόν Τιτανικό καί στο Μεσολόγγι σέ επίπεδο συγκινήσεων, αγωνίας, μηνυμάτων, σκινηκών ! - Μ΄αυτή τήν προοπτική, θα δείναμε παραγωγική εργασία σέ φιλόλογους, συγγραφείς, ιστορικούς, μελετητές, ηθοποιούς, τεχνικούς, θα κατακλύζαμε με ήθος τήν σκουπιδοφάγα υφήλιο καί θα ανεβάζαμε το κύρος τής χώρας μας διεθνώς.

Εδώ, θα μπορούσαν να συνυπάρχουν αρμονικά, παραγωγικά, κεφάλαιο καί εργασία πρός αμοιβαίο όφελος.

Αντί γι΄αυτά, μίση, προστριβές, φτηνές αντιπαραθέσεις, ψευδοαγωνιστικές διεκδικήσεις καί φτηνές ιδεοληψίες οι οποίες φυτεύτικαν από τα κέντρα τού μισελληνισμού τά οποία έχουν περιορίσει τήν αγωνιστική τους διάστασι στό να πείσουν, αλλού ότι είμαστε τα αποβγάλματα τής παγκόσμιας ιστορίας, αλλού ότι τό Βυζάντιο δέν ήταν Ελλάδα, αλλού ότι ήταν λάθος η επανάστασις τού 21 καί κάθε γλοιώδες, βλάσφημο επιχείρημα.

Προωθήθηκε αυτός ο κοινωνικός διχασμός που εμποδίζει μεθοδικά τήν κοινωνία μας να ευημερή καί παράγη έργο έστω καί μέσα από τίς αντίθετες θέσεις.

Αυτούς, απησχόλησε ό έλεγχος τής κοινωνικής δυναμικής με τά σχήματα που έφτιαξαν στήν Τοπιοκή Αυτοδιοίκησι καί όχι η απελευθέρωσίς της.

Ο έλεγχος γίνεται μέσα από διχαστικές, φατριαστικές νοοτροπίες τίς οποίες καλλιεργούν καί στηρίζουν. ΄Οχι μέσα από τήν σφυριλάτησι τής ενότητας, αλληλεγύης, παραγωγική συνυπάρξεως.

Πάνω σ΄αυτόν τόν φατριασμό, πάνε να στήσουν καί τον «Καλλικράτη». Ένα σύστημα που υποτίθεται ‘οτι απαιτεί ιδιαίτερα άξιους καί ικανούς πολίτες από τούς οποίους κανείς δέν περισσέυει από όποιον κομματικό χώρο και να προέρχεται.

Δέν θα προλάβει βέβαια να εφαρμοστή τίποτα. Θα γυρίσουμε από τα πράγματα στό απλό, ταπεινό, οικονομικότερο σύστημα που κάποτε είχαμε. Καί μάλλιστα ιδρωμένοι, καταφρονεμένοι, ταπεινοί...

Δέν είναι προφητεία. Είναι απλή διαπίστωσις που απορρέι από απλή λογική.

Τώρα η θεϊκή Νέμεσις, άρχισε να μας αποδίδη τήν δικαιοσύνη της. Τό κόστος τής αλαζονείας που προηγήθηκε, οι Θεοί τό τιμωρούν σκληρά!

Εκτός εάν... Εάν συνέλθουμε δυναμικά, αντιληφθούμε ώς πρόβλημά μας τόν πόνο τού συμπολίτη, ζητήσουμε αμοιβαία συγνώμη καί ενωμένοι ξεκινήσουμε τα πάντα από τήν αρχή .

Τό μέρος δε στό οποίο θα μπορέσουμε να κάνουμε τα παραγωγικά μας βήματα, είναι ο ίδιος μας ο τόπος, ο οποίος επιβαλλει αυτοδιοίκησι. Κι΄εδώ, δέν έχει σημασία ή έκτασις αλλά η ελευθερία από τίς πάσης μορφής κομματικές και οικονομικές φατρίες.

Παναγιώτης Δερματάς

τ. Κοινοτάρχης

www.antikallikratis.blogspot.com

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

============== Στo επίκαιρο αυτ βιβλίο, μέσα σε 335 σελίδες, αναλύονται:
1ον Η δραματικ πορεία των εθνικών μας υποθέσεων.
2ον Οι δομς της οικονομίας μας οι οποίες στηρίζονται πάνω στην σάπια και αντιπαραγωγικ γραφειοκρατία, στον διαστροφικο συντεχνιασμό, στην αναξιοκρατία στο δημόσιο, πάνω στην λεηλασία του εισοδήματος των πολιτών κα του κοινωνικού πλούτου. Όλα αυτ τα στοιχεία, στηρίζουν μία εξουσία ανεπαρκή, με σημαία την αδιαφάνεια, ληστρική, η οποία προσφέρει στον λα διαρκείς εθνικς κα κοινωνικς ταπεινώσεις, με αποκορύφωμα το φρικτ δημογραφικ πρόβλημα..
3ον Το διχαστικ σύστημα Τοπικής Αυτοδιοικήσεως πο έχει ως στόχους: Τν διεύρυνσι της διαπλοκής ακόμη κα στα όρια της τοπικής κοινωνίας, την επαγγελματικ αποκατάστασι των στηριγμάτων τού φτηνού κομματισμού, την υποταγ με πανούργο τρόπο της κοινωνίας στο άρμα το κομματικό, το πνίξιμο κάθε συλλογικής δυναμικής κα το σημαντικότερο, την υποταγ των κοινωνιών σε κάποιο σύστημα πο δίνει εντολς κα την έδρα του την έχει έξω π τα όρια της χώρας.
4ον Πώς, μέσα απ το σύστημα της παιδείας, υπονομεύεται ουσιασκικα η περιβαλλοντικ συνείδησις.
5ον Ο Ελληνικός μας πολιτισμός, οι αξίες του, η εσωτερικ υπονόμευσις των διαχρονικ ενιαίων κα αδιάσπαστων στοιχείων του, η μεθοδικ απαξίωσίς του, η δυναμική του, πς μέσα απ την αξιοποίησί του θα μπορούσε η χώρα μας να αναβαπτισθή οικονομικά κα διπλωματικ σε παγκόσμιο επίπεδο.
6ον Το σύστημα της παιδείας, όπου εδώ, τα προωθούμενα παντοειδή σκουπίδια, υποκαθιστούν τις πάτριες αξίες κα την ιστορικ μνήμη μ στόχους : Τν χειραγώγησι τής συνειδήσεως των νέων, την αντικοινωνικ συμπεριφορά, την πνευματικ δουλεία, τον γενιτσαρισμό, την υποταγή τους στα κομματικ δεσμ τα οποία θα διασύρουν τον υποτιθέμενο αυριαν πολίτη στν δύνη των σκοτεινών κομματικών επιδιώξεων.
7ον Όλα αυτ κα άλλα πο αναλύονται, συνθέτουν την «δημοκρατία» μας η οποία δεν έχει καμμία σχέσι με τις διαχρονικ καθιερωμένες αρχς πο της αφαιρούν την παρένθεσι ....
Μέσα σ αυτς τις σελίδες, μαζ μ το ξεγύμνωμα της αλήθειας, παρουσιάζονται λύσεις απλές, πρακτικές, στηριγμένες στν στορία κα όχι στν φανταστικ ουτοπία με την οποία πότισαν πλουσιοπάροχα τους λαούς, οδηγώντας τους έτσι στα σημεριν ηθικ κα κοινωνικ αδιέξοδα.
Ο επανακαθορισμς της συμπεριφοράς μας απέναντι στν αλήθεια κα η επαναβιωσις των εθνικών μας αξιών, αποτελεί παγκόσμια αναγκαιότητα κα νομοτέλεια.
Παναγιώτης Δερματάς.
Διεθνς αριθμς Βιβλίου (Ι.S.B.N.): 978-960-89201-5-6
( Πωλείται στα βιβλιοπωλεία των εκδόσεων Γεωργιάδη, στό βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Πελασγός, Χαριλάου Τρικούπη 15 <στοά> και Τάδε Εφη, Κατακουζηνού 10,Ομόνοια Αθήναι. )

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ