Στους μύθους του Αισώπου καταγράφεται ο τρόπος με τον οποίο ο Ζεύς, κυβερνήτης των θεών του Ολύμπου, έβαλε τη ντροπή μέσα στον νεόπλαστο άνθρωπο που, απ’ αρχής με αυτήν ξέχασε να στολίσει.
Ο μύθος επιγράφεται «Ζεύς και αισχύνη».
«Ζεὺς πλάσας τοὺς ἀνθρώπους τὰς μὲν ἄλλας διαθέσεις αὐτοῖς ἐνέθηκε, μόνην δ’ ἐνθεῖναι τὴν αἰσχύνην ἐπελάθετο.
Διὸ καὶ μὴ ἔχων πόθεν [ἂν] αὐτὴν εἰσαγάγῃ, διὰ τοῦ ἀρχοῦ αὐτὴν εἰσελθεῖν ἐκέλευσεν.
Ἡ δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἀντέλεγεν ἀναξιοπαθοῦσα.
Ἐπεὶ δὲ σφόδρα αὐτῇ ἐνέκειτο, ἔφη· «Ἀλλ’ ἔγωγε ἐπὶ ταύταις εἰσέρχομαι ταῖς ὁμολογίαις ὡς Ἔρως μὴ εἰσελεύσεται· ἂν δ’ εἰσέλθῃ, αὐτὴ ἐξελεύσομαι παραυτίκα.»
Ἀπὸ δὴ τούτου συνέβη πάντας τοὺς πόρνους ἀναισχύντους εἶναι.
Μετεγγραφή
«Ο Δίας όταν έπλασε τους ανθρώπους τους καλλώπισε με διάφορα συναισθήματα.
Όταν είδε το «δημιούργημά» του αποτελειωμένο, με έκπληξη διαπίστωσε, ότι του διέφυγε να το διακοσμήσει με ντροπή.
Αμήχανος στάθηκε μπροστά στο κατασκεύασμα του και, αφού δεν έβρισκε τρόπο να βάλει μέσα του τη ντροπή, την πρόσταξε να μπει στον άνθρωπο από τον πρωκτό.
Η ντροπή αρνήθηκε σθεναρά, γιατί θεώρησε ως εξόχως προσβλητική γι’ αυτήν τον τρόπο αυτό εισόδου της στον άνθρωπο.
Ο Ζεύς όμως ήταν ανένδοτος και υποχρέωσε τη ντροπή να υπακούσει στη διαταγή του.
Τότε η ντροπή είπε στον Δία:
Εντάξει θα γίνει το πρόσταγμά σου, όμως δηλώνω πως από την τρύπα αυτή που εγώ μπαίνω στον άνθρωπο, δεν θα επιτρέψω να μπει τίποτε άλλο και, προπάντων ο έρως.
Εάν μπει αυτός, τότε εγώ πάραυτα θα εγκαταλείψω τον άνθρωπο».
Γι’ αυτό και όσοι «μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν [τοῦ ἀρχοῦ] εἰς τὴν παρὰ φύσιν» και «ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσιν τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι» είναι σφόδρα αναίσχυντοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου