ΒΑΔΙΖΟΜΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ,
ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ
ΛΟΓΩ ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΩΝ.
ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ,
Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ.
Έζησα τον σχεδιασμό τη καταστροφής της Ελλάδας από το 1995 έως το 2002 όσο και με εμπειρίες τον δρόμο της καταστροφής της Κύπρου. Οικονομικές καταστροφές που έφεραν και τις εθνικές ντροπές.
Στην Ελλάδα ο προγραμματισμός της καταστροφής άρχισε πολύ πιο πριν το 1995. Έζησα την διαφθορά στην Ελλάδα και Κύπρο από πρώτο χέρι. Δυστυχώς, γνώριζα ότι η διαφθορά της καταστροφής στην Ελλάδα θα ερχόταν και στην Κύπρο με την ένταξη μας στην Ε.Ε. το 2004. Γνώριζα ότι στην πατρίδα μου υπήρχε εύφορο έδαφος για διαφθορά, που θα καλλιεργούσαν τα ίδια κυκλώματα που δρούσαν στην Ελλάδα. Κυκλώματα διορισμένα από εξειδικευμένους παγκόσμιους παράγοντες, κρυμμένους πίσω από τους πολιτικούς.
Για να είμαι πιστευτός οφείλω να σας αναδομήσω στο δικό μου επαγγελματικό παρελθών.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Είμαι πολιτικός μηχανικός, είχα γραφείο μελετητών με συνεταίρους. Το 1994, στην ηλικία των 40, έντιμα και χωρίς το όποιον «μέσον» είχαμε την ευθύνη μελέτης Δημόσιων Έργων, άνω των 400 εκατομμυρίων λιρών, εκτός των άλλων έργων στο εξωτερικό. Ξαφνικά η κυβέρνηση, απαγόρευσε Κυπριακό γραφείο να έχει έργα του δημόσιου άνω του κατασκευαστικού κόστους των £8 εκ. Το γραφείο μας έπρεπε να απολύσει σταδιακά σε 2 χρόνια το 80% του προσωπικού του. Για να μην γίνουν απολύσεις, έπρεπε να ιδρύσω μελετητική εταιρεία σε χώρα μέλος Ε.Ε. για να έχομε πρόσβαση στα έργα της. Έτσι θα δικαιούμουν να υποβάλω προσφορές για μελέτες έργων χρηματοδοτούμενες από αυτήν. Διάλεξα την Ελλάδα όπου μπορούσα να διεκπεραιώσουμε μελέτες για μεγάλα έργα σε Ελλάδα, καθώς είχαμε ένα από τα μεγαλύτερα γραφεία στον Ελληνικό χώρο.
Στην Ελλάδα εντάχθηκαν στην Ελληνική εταιρεία άλλα 4 Ελληνικά γραφεία ως επίσης και σχεδόν οι μισοί καθηγητές τεχνικών επιστημών του Μετσόβιου και άλλοι εξειδικευμένοι ιδιώτες.
Στο σύνολο είχα πάνω από 150 συνεργάτες με συμβόλαια συνεργασίας, πολύ γνωστοί στους πολιτικούς κύκλους. ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Στην Ελλάδα γνώρισα την διαφθορά σε τρία το ελάχιστο κόμματα που για επαγγελματικούς λόγους , γνώρισα αρκετά στελέχη τους . Όλοι μιλούσαν χωρίς μυστικά, διότι το θεωρούσαν λογικό, τα κόμματα να υπάρχουν για να μοιράσουν την πίττα της διαφθοράς στα μέλη τους.
Τα δήθεν χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μοιράζονταν σε δήθεν επενδυτές ή εργολάβους αναλόγως της δύναμης των κομμάτων. Όλα οργανωμένα από ξένα συμφέροντα με αντιπρόσωπους με πολυτελή γραφεία και μυθικούς μισθούς και προμήθειες, ακριβώς για να προωθούν ξένα συμφέροντα. Αρκετά από τα πολυτελή γραφεία τους δεν είχαν ούτε τηλεφωνήτρια.
Βουλευτές, ευρωβουλευτές, δήμαρχοι και νομάρχες γέμιζαν ειδικά κέντρα συνεδριάσεως με καναπέδες και ποτό ως επίσης και πολυτελή εστιατόρια κυρίως σε Κολονάκι και Κηφισιά για να συζητήσουν μεθοδεύσεις και προμήθειες. Έπρεπε να ήσουν μέλος ή να συνοδεύεις μέλος για να μπεις. Σε αυτούς τους τόπους αισθάνθηκα ότι οι σερβιτόροι ήταν τα μόνα ανθρώπινα όντα που τάιζαν ή πότιζαν τα ζώα.
Με περήφανο ύφος μου άνοιξαν βαλίτσα για να κοιτάξω τα λεφτά που έπρεπε να μοιραστούν πριν την συνεδρία για να αποφασιστούν οι «επιτυχόντες» αιτήσεις για χρηματοδότηση βιομηχανικών μονάδων.
Οι της Νέας Δημοκρατίας έλεγαν, θα επανέλθουμε και θα είμαστε πιο δυνατοί. Καμία καταγγελία στην δικαιοσύνη, όλοι αθώοι στο βρόμικο σύστημα της διαφθοράς και της επερχόμενης καταστροφής.
Είδα εργοληπτικά συμβόλαια που έβγαζαν μάτια προς τον σκοπό του πολλαπλασιασμού του κόστους του έργου, όπως σκόπιμα συνήθιζαν. Βοήθησα μεγάλο εργολάβο σαν μελετητής για να ετοιμάσει προσφορά δεκάδων εκατομμυρίων για μελέτη και κατασκευή. Τρείς φορές απότυχε. Με πλέρωσε όσα ζήτησα. Στην τέταρτη, μου είπε: «Είναι η σειρά μας να πάρομε έργο, αλλά πρέπει να συνεργαστείς με ακόμη ένα γραφείο του κυκλώματος, διότι εάν δώσουμε το έργο μόνο σε σένα, θα τιμωρηθούμε, όχι αναγκαστικά από το εν λόγω γραφείο, αλλά από τους άλλους του κυκλώματος. Έτσι και αλλιώς υπάρχουν και θέματα που δεν θέλεις να ξέρεις» . Ήξερα, δεν δέχτηκα την ανάθεση, διέκοψα την συνεργασία με τον όποιο μεγάλο εργολάβο.
Παρόμοιο γεγονός συνέβηκε και με τους «μεσολαβητές κόμματος» για χρηματοδοτήσεις. Έκανα προμελέτη και σχέδια γα βιομηχανική μονάδα αρκετών δεκάδων εκατομμυρίων, αναγκαία για την αίτηση χρηματοδότησης κατά 80% του ολικού κόστους. Μου είπαν «θα επιτύχομε, γίνετε αποδεκτή η αμοιβή σου με 7% για όλες τις τεχνικές υπηρεσίες σου. Πρόσθετα θα παίρνεις 5% από τα πιστοποιητικά πλερωμής των εργολάβων για υπερτιμολογήσεις όπως θα σου λέμε, λόγω κομματικών υποχρεώσεων». Εξαφανίστηκα και με αναζητούσαν.
Ήμουν παρών, όταν υπουργός τηλεφώνησε προσδιορίζοντας το έργο που όπως είπε «είναι δικό μας» και το είπε σε ανοικτή τηλεφωνική ακρόαση στην δική μου παρουσία.
Τα μεγάλα έργα του δημοσίου ήταν σε συνεργασία με ξένες εταιρείες. Κυρίως Γερμανικές. Όμως, κατακρεουργούσαν τις Αγγλικές εταιρείες με πρόσχημα το σύστημα της γραφειοκρατίας. Ένα έργο ηλεκτροπαραγωγικού σταθμού που «κατά τύχη» πείρε Αγγλική εταιρεία, την ανάγκασαν να το αφήσει πριν καλά αρχίσει.
Έκανα πάνω από 20 προσφορές για έργα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που τις αποφάσεις τις έπαιρναν στις Βρυξέλες. Παραδόξως δεν είχα καμία επιτυχία, χωρίς να εξηγούν τον λόγο. Πρώην ευρωβουλευτής «θέλησε να με κανονίζει» κάνοντας ένα ταξίδι τον μήνα στις Βρυξέλλες. Το αρνήθηκα. Μετά από ορισμένες μέρες πήρα τηλεφώνημα από τις Βρυξέλες. Μου έδωσε το όνομα του, και χαρακτηριστικά μου είπε «για να πάρεις έργα πρέπει να έλθεις να σε γνωρίσομε. Σε περιμένομε.»
Λόγω των πιο πάνω, μετά από 7 χρόνια αγώνα ενάντια της διαφθοράς, δεν είχα καμία άλλη διέξοδο για έντιμη εργασία. Το 2002 έφυγα από την Αθήνα, με την αποπεράτωση των όποιων δραστηριοτήτων είχα. Όμως η σκέψεις μου ήταν στην αναπόφευκτη οικονομική καταστροφή που κάποιοι οργάνωναν μέσω της διαφθοράς, με θύμα τον αθώο Ελληνικό λαό. Ο Ελληνικός λαός δεν γνώριζε ότι τα πλείστα Ευρωπαϊκά χρήματα ήταν τα δικά του λεφτά, που επέστρεφαν στοχευόμενα στην διαφθορά. Πρόσθετα, οι πλείστοι είχαν υιοθέτησαν το σύστημα του κέρδους, μόνο μέσω της κομματικοποίησης.
Όταν η Κύπρος έγινε μέλος της ΕΕ το 2004, δεν χάρηκα. Λόγω γλώσσας και του δικαιώματος πλέον των Ελληνικών εταιρειών να δώσουν προσφορές σε Κύπρο, ως επίσης και με την αλλαγή της δικής μας νομοθεσίας έτσι που όλες οι προσφορές, έπρεπε να είναι στην Ελληνική, επιτρέπαμε την χειμαρρώδη και ανεμπόδιστη εισβολή των ίδιων κυκλωμάτων που θα οδηγούσαν στην οικονομική καταστροφή και της Κύπρου. Αναγκαστικά, το 2004 με την ένταξη μας στην ΕΕ ξεκίνησα την δραστηριότητα μου στο Ντουπάι. Εκεί, ήταν επιτυχία και ήταν καθαρή.
Τώρα ο κόσμος υποφέρει. Υποφέρει οικονομικά και εθνικά. Όμως οι ίδιοι παγκόσμιοι παράγοντες διατηρούν και ή συνεχίζουν να δημιουργούν τα καταστρεπτικά κυκλώματα, φορώντας παλτό αναλόγως χώρας και δεδομένων. Ο νονός (Βρυξέλες για κάλυψη) απλά προσπαθεί να πάρει τα φρούτα του απάνθρωπου σχεδίου του, που εφάρμοζε και εφαρμόζει με επιτυχία. Το προτελευταίο θύμα είναι οι Ανατολικές Ευρωπαϊκές χώρες. Το τελευταίο η Κύπρος.
Σε Ρουμανία και Βουλγαρία, μεταξύ 1993 και 2000 αγόρασαν σχεδόν όλη την γεωργική γη και γεωργικές βιομηχανίες τους, μεγαθήρια, κυρίως Γερμανικά σε εξευτελιστικές τιμές (περίπου €0.10/τ.μ.). Όταν αποπεράτωσαν τις αγορές τους, ήταν προς το συμφέρον τους να τους βάλουν στην Ε.Ε. Το έπραξαν δημιουργώντας μία Ευρώπη δύο ταχυτήτων, με την Ανατολική Ευρώπη να πρέπει να μείνει με φθηνό εργατικό για να τρώνε φθηνά οι των Δυτικών. Αναγκάζουν τους αξιόλογους των ανατολικών χωρών για τους οποίους επένδυσε στην παιδεία τους η ανατολική πατρίδα τους, να πάνε στις δυτικές για να λύσουν το συνταξιοδοτικό πρόβλημα των δυτικών, λόγω υπογεννητικότητας.
ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΝ ΕΞΥΠΝΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΣΕ ΚΥΠΡΟ, ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ.
Οι ΒΡΥΞΕΛΕΣ, ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΜΟΝΟ, ΠΛΑΙΣΙΩΝΕΤΕ ΑΠΟ ΑΡΧΕΣ.
Να μην περιμένομε ποτέ βοήθεια από Βρυξέλες. Θα εγκολπωθεί της Τουρκίας η οποία εκτός των άλλων έχει το 20% της γεωργικής γης στην Ευρώπη. (Κύπρος 017%, Ελλάδα 4%).
ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΠΙΔΙΩΚΕΤΕ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΞΕΝΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΕΧΟΝΤΑΣ ΔΥΝΑΤΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΥΦΑ ΠΑΡΑΚΛΑΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΟΤΑΝ ΟΙ ΤΡΙΤΟΙ ΤΟ ΘΕΛΗΣΟΥΝ.
ΩΣ ΠΟΤΕ ΑΔΕΛΦΙΑ;
ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ
ΛΟΓΩ ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΩΝ.
ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ,
Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΚΑΤΑΘΕΣΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ.
Έζησα τον σχεδιασμό τη καταστροφής της Ελλάδας από το 1995 έως το 2002 όσο και με εμπειρίες τον δρόμο της καταστροφής της Κύπρου. Οικονομικές καταστροφές που έφεραν και τις εθνικές ντροπές.
Στην Ελλάδα ο προγραμματισμός της καταστροφής άρχισε πολύ πιο πριν το 1995. Έζησα την διαφθορά στην Ελλάδα και Κύπρο από πρώτο χέρι. Δυστυχώς, γνώριζα ότι η διαφθορά της καταστροφής στην Ελλάδα θα ερχόταν και στην Κύπρο με την ένταξη μας στην Ε.Ε. το 2004. Γνώριζα ότι στην πατρίδα μου υπήρχε εύφορο έδαφος για διαφθορά, που θα καλλιεργούσαν τα ίδια κυκλώματα που δρούσαν στην Ελλάδα. Κυκλώματα διορισμένα από εξειδικευμένους παγκόσμιους παράγοντες, κρυμμένους πίσω από τους πολιτικούς.
Για να είμαι πιστευτός οφείλω να σας αναδομήσω στο δικό μου επαγγελματικό παρελθών.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Είμαι πολιτικός μηχανικός, είχα γραφείο μελετητών με συνεταίρους. Το 1994, στην ηλικία των 40, έντιμα και χωρίς το όποιον «μέσον» είχαμε την ευθύνη μελέτης Δημόσιων Έργων, άνω των 400 εκατομμυρίων λιρών, εκτός των άλλων έργων στο εξωτερικό. Ξαφνικά η κυβέρνηση, απαγόρευσε Κυπριακό γραφείο να έχει έργα του δημόσιου άνω του κατασκευαστικού κόστους των £8 εκ. Το γραφείο μας έπρεπε να απολύσει σταδιακά σε 2 χρόνια το 80% του προσωπικού του. Για να μην γίνουν απολύσεις, έπρεπε να ιδρύσω μελετητική εταιρεία σε χώρα μέλος Ε.Ε. για να έχομε πρόσβαση στα έργα της. Έτσι θα δικαιούμουν να υποβάλω προσφορές για μελέτες έργων χρηματοδοτούμενες από αυτήν. Διάλεξα την Ελλάδα όπου μπορούσα να διεκπεραιώσουμε μελέτες για μεγάλα έργα σε Ελλάδα, καθώς είχαμε ένα από τα μεγαλύτερα γραφεία στον Ελληνικό χώρο.
Στην Ελλάδα εντάχθηκαν στην Ελληνική εταιρεία άλλα 4 Ελληνικά γραφεία ως επίσης και σχεδόν οι μισοί καθηγητές τεχνικών επιστημών του Μετσόβιου και άλλοι εξειδικευμένοι ιδιώτες.
Στο σύνολο είχα πάνω από 150 συνεργάτες με συμβόλαια συνεργασίας, πολύ γνωστοί στους πολιτικούς κύκλους. ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Στην Ελλάδα γνώρισα την διαφθορά σε τρία το ελάχιστο κόμματα που για επαγγελματικούς λόγους , γνώρισα αρκετά στελέχη τους . Όλοι μιλούσαν χωρίς μυστικά, διότι το θεωρούσαν λογικό, τα κόμματα να υπάρχουν για να μοιράσουν την πίττα της διαφθοράς στα μέλη τους.
Τα δήθεν χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μοιράζονταν σε δήθεν επενδυτές ή εργολάβους αναλόγως της δύναμης των κομμάτων. Όλα οργανωμένα από ξένα συμφέροντα με αντιπρόσωπους με πολυτελή γραφεία και μυθικούς μισθούς και προμήθειες, ακριβώς για να προωθούν ξένα συμφέροντα. Αρκετά από τα πολυτελή γραφεία τους δεν είχαν ούτε τηλεφωνήτρια.
Βουλευτές, ευρωβουλευτές, δήμαρχοι και νομάρχες γέμιζαν ειδικά κέντρα συνεδριάσεως με καναπέδες και ποτό ως επίσης και πολυτελή εστιατόρια κυρίως σε Κολονάκι και Κηφισιά για να συζητήσουν μεθοδεύσεις και προμήθειες. Έπρεπε να ήσουν μέλος ή να συνοδεύεις μέλος για να μπεις. Σε αυτούς τους τόπους αισθάνθηκα ότι οι σερβιτόροι ήταν τα μόνα ανθρώπινα όντα που τάιζαν ή πότιζαν τα ζώα.
Με περήφανο ύφος μου άνοιξαν βαλίτσα για να κοιτάξω τα λεφτά που έπρεπε να μοιραστούν πριν την συνεδρία για να αποφασιστούν οι «επιτυχόντες» αιτήσεις για χρηματοδότηση βιομηχανικών μονάδων.
Οι της Νέας Δημοκρατίας έλεγαν, θα επανέλθουμε και θα είμαστε πιο δυνατοί. Καμία καταγγελία στην δικαιοσύνη, όλοι αθώοι στο βρόμικο σύστημα της διαφθοράς και της επερχόμενης καταστροφής.
Είδα εργοληπτικά συμβόλαια που έβγαζαν μάτια προς τον σκοπό του πολλαπλασιασμού του κόστους του έργου, όπως σκόπιμα συνήθιζαν. Βοήθησα μεγάλο εργολάβο σαν μελετητής για να ετοιμάσει προσφορά δεκάδων εκατομμυρίων για μελέτη και κατασκευή. Τρείς φορές απότυχε. Με πλέρωσε όσα ζήτησα. Στην τέταρτη, μου είπε: «Είναι η σειρά μας να πάρομε έργο, αλλά πρέπει να συνεργαστείς με ακόμη ένα γραφείο του κυκλώματος, διότι εάν δώσουμε το έργο μόνο σε σένα, θα τιμωρηθούμε, όχι αναγκαστικά από το εν λόγω γραφείο, αλλά από τους άλλους του κυκλώματος. Έτσι και αλλιώς υπάρχουν και θέματα που δεν θέλεις να ξέρεις» . Ήξερα, δεν δέχτηκα την ανάθεση, διέκοψα την συνεργασία με τον όποιο μεγάλο εργολάβο.
Παρόμοιο γεγονός συνέβηκε και με τους «μεσολαβητές κόμματος» για χρηματοδοτήσεις. Έκανα προμελέτη και σχέδια γα βιομηχανική μονάδα αρκετών δεκάδων εκατομμυρίων, αναγκαία για την αίτηση χρηματοδότησης κατά 80% του ολικού κόστους. Μου είπαν «θα επιτύχομε, γίνετε αποδεκτή η αμοιβή σου με 7% για όλες τις τεχνικές υπηρεσίες σου. Πρόσθετα θα παίρνεις 5% από τα πιστοποιητικά πλερωμής των εργολάβων για υπερτιμολογήσεις όπως θα σου λέμε, λόγω κομματικών υποχρεώσεων». Εξαφανίστηκα και με αναζητούσαν.
Ήμουν παρών, όταν υπουργός τηλεφώνησε προσδιορίζοντας το έργο που όπως είπε «είναι δικό μας» και το είπε σε ανοικτή τηλεφωνική ακρόαση στην δική μου παρουσία.
Τα μεγάλα έργα του δημοσίου ήταν σε συνεργασία με ξένες εταιρείες. Κυρίως Γερμανικές. Όμως, κατακρεουργούσαν τις Αγγλικές εταιρείες με πρόσχημα το σύστημα της γραφειοκρατίας. Ένα έργο ηλεκτροπαραγωγικού σταθμού που «κατά τύχη» πείρε Αγγλική εταιρεία, την ανάγκασαν να το αφήσει πριν καλά αρχίσει.
Έκανα πάνω από 20 προσφορές για έργα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που τις αποφάσεις τις έπαιρναν στις Βρυξέλες. Παραδόξως δεν είχα καμία επιτυχία, χωρίς να εξηγούν τον λόγο. Πρώην ευρωβουλευτής «θέλησε να με κανονίζει» κάνοντας ένα ταξίδι τον μήνα στις Βρυξέλλες. Το αρνήθηκα. Μετά από ορισμένες μέρες πήρα τηλεφώνημα από τις Βρυξέλες. Μου έδωσε το όνομα του, και χαρακτηριστικά μου είπε «για να πάρεις έργα πρέπει να έλθεις να σε γνωρίσομε. Σε περιμένομε.»
Λόγω των πιο πάνω, μετά από 7 χρόνια αγώνα ενάντια της διαφθοράς, δεν είχα καμία άλλη διέξοδο για έντιμη εργασία. Το 2002 έφυγα από την Αθήνα, με την αποπεράτωση των όποιων δραστηριοτήτων είχα. Όμως η σκέψεις μου ήταν στην αναπόφευκτη οικονομική καταστροφή που κάποιοι οργάνωναν μέσω της διαφθοράς, με θύμα τον αθώο Ελληνικό λαό. Ο Ελληνικός λαός δεν γνώριζε ότι τα πλείστα Ευρωπαϊκά χρήματα ήταν τα δικά του λεφτά, που επέστρεφαν στοχευόμενα στην διαφθορά. Πρόσθετα, οι πλείστοι είχαν υιοθέτησαν το σύστημα του κέρδους, μόνο μέσω της κομματικοποίησης.
Όταν η Κύπρος έγινε μέλος της ΕΕ το 2004, δεν χάρηκα. Λόγω γλώσσας και του δικαιώματος πλέον των Ελληνικών εταιρειών να δώσουν προσφορές σε Κύπρο, ως επίσης και με την αλλαγή της δικής μας νομοθεσίας έτσι που όλες οι προσφορές, έπρεπε να είναι στην Ελληνική, επιτρέπαμε την χειμαρρώδη και ανεμπόδιστη εισβολή των ίδιων κυκλωμάτων που θα οδηγούσαν στην οικονομική καταστροφή και της Κύπρου. Αναγκαστικά, το 2004 με την ένταξη μας στην ΕΕ ξεκίνησα την δραστηριότητα μου στο Ντουπάι. Εκεί, ήταν επιτυχία και ήταν καθαρή.
Τώρα ο κόσμος υποφέρει. Υποφέρει οικονομικά και εθνικά. Όμως οι ίδιοι παγκόσμιοι παράγοντες διατηρούν και ή συνεχίζουν να δημιουργούν τα καταστρεπτικά κυκλώματα, φορώντας παλτό αναλόγως χώρας και δεδομένων. Ο νονός (Βρυξέλες για κάλυψη) απλά προσπαθεί να πάρει τα φρούτα του απάνθρωπου σχεδίου του, που εφάρμοζε και εφαρμόζει με επιτυχία. Το προτελευταίο θύμα είναι οι Ανατολικές Ευρωπαϊκές χώρες. Το τελευταίο η Κύπρος.
Σε Ρουμανία και Βουλγαρία, μεταξύ 1993 και 2000 αγόρασαν σχεδόν όλη την γεωργική γη και γεωργικές βιομηχανίες τους, μεγαθήρια, κυρίως Γερμανικά σε εξευτελιστικές τιμές (περίπου €0.10/τ.μ.). Όταν αποπεράτωσαν τις αγορές τους, ήταν προς το συμφέρον τους να τους βάλουν στην Ε.Ε. Το έπραξαν δημιουργώντας μία Ευρώπη δύο ταχυτήτων, με την Ανατολική Ευρώπη να πρέπει να μείνει με φθηνό εργατικό για να τρώνε φθηνά οι των Δυτικών. Αναγκάζουν τους αξιόλογους των ανατολικών χωρών για τους οποίους επένδυσε στην παιδεία τους η ανατολική πατρίδα τους, να πάνε στις δυτικές για να λύσουν το συνταξιοδοτικό πρόβλημα των δυτικών, λόγω υπογεννητικότητας.
ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΝ ΕΞΥΠΝΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΣΕ ΚΥΠΡΟ, ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ.
Οι ΒΡΥΞΕΛΕΣ, ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΜΟΝΟ, ΠΛΑΙΣΙΩΝΕΤΕ ΑΠΟ ΑΡΧΕΣ.
Να μην περιμένομε ποτέ βοήθεια από Βρυξέλες. Θα εγκολπωθεί της Τουρκίας η οποία εκτός των άλλων έχει το 20% της γεωργικής γης στην Ευρώπη. (Κύπρος 017%, Ελλάδα 4%).
ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΠΙΔΙΩΚΕΤΕ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΞΕΝΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΕΧΟΝΤΑΣ ΔΥΝΑΤΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΥΦΑ ΠΑΡΑΚΛΑΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΟΤΑΝ ΟΙ ΤΡΙΤΟΙ ΤΟ ΘΕΛΗΣΟΥΝ.
ΩΣ ΠΟΤΕ ΑΔΕΛΦΙΑ;
