Μπροστά σ'αὐτούς τούς ἀπατεῶνες πρέπει να καθώμαστε με δέος καί προσοχή σύμφωνα με τό ντόπιο βολεμένο κομματικό κατεστημένο πού ἐνεργεῖ για λογαριασμό τους !!!...
Γι΄ αὐτό, ἂλλοι μᾶς λένε ὃτι μαζί τά φάγαμε, ἂλλοι τονίζουν ὃτι ὑπήρξαμε ἀνίκανοι να ἐκμεταλλευτοῦμε τίς εὐκαιρίες πού μᾶς ἒδινε ἡ Εὐρώπη γιατί δῆθεν ἐμεῖς εἲμαστε οἱ κακοί ἑνῶ αὐτοί ἦσαν οἱ καλοί πού πάσχιζαν για τό καλό μας !!!... Κανένας ἀπό ὃλους αὐτούς δέν μᾶς εἶπε ποτέ τί δίναμε στήν Εὐρώπη, τί ὑποθηκεύαμε ἢ τελικά τί μᾶς ἃρπαζε ...
Θά ἀναφέρω ἓνα μικρό παράδειγμα ἀπό τήν προσωπική μου ἐμπειρία ὡς σιτοπαραγωγός πού ὑπῆρξα μέχρι κάποτε .
Μέχρι περίπου τό τέλος τῆς δεκαετίας τοῦ 80, ἡ σχέσις ἀνάμεσα σε τιμή ἀλεύρων καί σιτηρῶν ἦταν περίπου, το σιτάρι ἀπό τό 50 ἓως 70% τῆς τιμῆς τῆς ἀλεύρου.
Δηλαδή ἒδινα στόν ἀλευρόμηλο 100 κοιλά σιτάρι καί ἒπαιρνα πίσω 70 κιλά ἀλεῦρι. Ἀντί για πληρωμή κρατοῦσε τό 30% τοῦ προϊόντος.
Στήν συνέχεια ἒρχεται ἡ Εὐρώπη καί λέει :Ἐγώ θα σᾶς ἐπιδοτήσω τήν παραγωγή .
Τρέξαμε λοιπόν οἱ ἀγρότες με ἀφέλεια καί πίστι να μποῦμε στα Εὐρωπαϊκά προγράμματα τῶν "καλῶν" Ευρωπαίων !
Ἀρχικά βρίσκαμε συμφέρον να παίρνουμε ἐπιδοτήσεις καί να ἀυξάνουμε τήν παραγωγή !
Μειονόταν βέβαια ἡ τιμή τοῦ σίτου, ἑνῶ σταδιακά αὐξάνοταν ἡ τιμές τῶν ἀλεύρων ἀλλά ἐμᾶς δέν μᾶς πείραζε διότι μᾶς κάλυπταν οἱ ἐπιδοτήσεις !
Μέχρι πού φάγαμε τήν πρώτη καί βασική κατραπακιά ...
Ξέρετε, δέν μπορεῖτε να σπέρνετε ὃ,τι δήποτε σιτάρι. Πρέπει να ἀγοράζετε "πιστοποιημενο" ... Δηλαδή να περνᾶ τό 50% περίπου τῆς ἐπιδοτήσεως στήν ἑταιρεία ἡ ὁποία παράγει τόν σπόρο καί ἡ ὁποία δέν θα εἶναι βέβαια κάποιος ἀγροτικός σύλλογος σποροπαραγωγῶν ...
Ἒτσι, ἐκεῖ πού ἀγόραζα καλό καί μεστό σιτάρι ἀπό τούς παραγωγούς τῆς Θήβας τό ὁποῖο φύτρωνε καλά, ἐξαναγκάστηκα να ἀγοράσω ἀπό την ἑταιρεία τό ὁποῖο καί τήν μισή ἐπιδότησι μοῦ ἐπῆρε καί δέν φύτρωσε γιατί ὁ σπόρος ἦταν ἀτροφικός, "ἁρπαγμένος" ὃπως λέμε οἱ ἀγρότες !
Ἀπό τότε δέν ξανακαλλιέργησα. Τό ἲδιο ἒκαναν καί ἂλλοι ἀγρότες διότι χωρίς τήν ἐπιδότησι τό προϊόν ἦταν ἀσύμφορο οἰκονομικά.
Ἒφθασε τό σιτάρι στά 15 λεπτά τό κιλό τήν στιγμή πού τό ἀλεῦρι ἀνέβηκε στό ἓνα Εὐρώ ! ( Ἐδῶ, φόροι καί καί ποικίλες Εὐρωπαϊκες προδιαγραφές, άνέβασαν τα κόστη ...)
Ἒτσι ἡ Ἑλλάδα, μέσα ἀπό αὐτήν τήν βαθιά μελετημένη στρατηγική ἀπό χώρα σιτοπαραγωγός, εἰσάγει σιτηρά !!!!
Ἐκεῖ πού τά ἂλευρα ἦσαν φθηνά ἀπογειώθηκαν καί μείωσαν τό κοινωνικό εἰσόδημα τό ὁποῖο κτυπᾶται σε ὃλα τά μέτωπα !
Μέσα ἀπό αὐτήν τήν διαδικασία γίναμε πεδίον ἂλλης μιᾶς ἐκμεταλλεύσεως !!!
Τί να ποῦμε ὦρε γκιαούρηδες ! Ὑπάρχουν ἀκόμη ἂνθρωποι πού τρέχουν νά στηρίξουν τήν βουλή τῶν ἀνόμων !!!!
Γι΄ αὐτό, ἂλλοι μᾶς λένε ὃτι μαζί τά φάγαμε, ἂλλοι τονίζουν ὃτι ὑπήρξαμε ἀνίκανοι να ἐκμεταλλευτοῦμε τίς εὐκαιρίες πού μᾶς ἒδινε ἡ Εὐρώπη γιατί δῆθεν ἐμεῖς εἲμαστε οἱ κακοί ἑνῶ αὐτοί ἦσαν οἱ καλοί πού πάσχιζαν για τό καλό μας !!!... Κανένας ἀπό ὃλους αὐτούς δέν μᾶς εἶπε ποτέ τί δίναμε στήν Εὐρώπη, τί ὑποθηκεύαμε ἢ τελικά τί μᾶς ἃρπαζε ...
Θά ἀναφέρω ἓνα μικρό παράδειγμα ἀπό τήν προσωπική μου ἐμπειρία ὡς σιτοπαραγωγός πού ὑπῆρξα μέχρι κάποτε .
Μέχρι περίπου τό τέλος τῆς δεκαετίας τοῦ 80, ἡ σχέσις ἀνάμεσα σε τιμή ἀλεύρων καί σιτηρῶν ἦταν περίπου, το σιτάρι ἀπό τό 50 ἓως 70% τῆς τιμῆς τῆς ἀλεύρου.
Δηλαδή ἒδινα στόν ἀλευρόμηλο 100 κοιλά σιτάρι καί ἒπαιρνα πίσω 70 κιλά ἀλεῦρι. Ἀντί για πληρωμή κρατοῦσε τό 30% τοῦ προϊόντος.
Στήν συνέχεια ἒρχεται ἡ Εὐρώπη καί λέει :Ἐγώ θα σᾶς ἐπιδοτήσω τήν παραγωγή .
Τρέξαμε λοιπόν οἱ ἀγρότες με ἀφέλεια καί πίστι να μποῦμε στα Εὐρωπαϊκά προγράμματα τῶν "καλῶν" Ευρωπαίων !
Ἀρχικά βρίσκαμε συμφέρον να παίρνουμε ἐπιδοτήσεις καί να ἀυξάνουμε τήν παραγωγή !
Μειονόταν βέβαια ἡ τιμή τοῦ σίτου, ἑνῶ σταδιακά αὐξάνοταν ἡ τιμές τῶν ἀλεύρων ἀλλά ἐμᾶς δέν μᾶς πείραζε διότι μᾶς κάλυπταν οἱ ἐπιδοτήσεις !
Μέχρι πού φάγαμε τήν πρώτη καί βασική κατραπακιά ...
Ξέρετε, δέν μπορεῖτε να σπέρνετε ὃ,τι δήποτε σιτάρι. Πρέπει να ἀγοράζετε "πιστοποιημενο" ... Δηλαδή να περνᾶ τό 50% περίπου τῆς ἐπιδοτήσεως στήν ἑταιρεία ἡ ὁποία παράγει τόν σπόρο καί ἡ ὁποία δέν θα εἶναι βέβαια κάποιος ἀγροτικός σύλλογος σποροπαραγωγῶν ...
Ἒτσι, ἐκεῖ πού ἀγόραζα καλό καί μεστό σιτάρι ἀπό τούς παραγωγούς τῆς Θήβας τό ὁποῖο φύτρωνε καλά, ἐξαναγκάστηκα να ἀγοράσω ἀπό την ἑταιρεία τό ὁποῖο καί τήν μισή ἐπιδότησι μοῦ ἐπῆρε καί δέν φύτρωσε γιατί ὁ σπόρος ἦταν ἀτροφικός, "ἁρπαγμένος" ὃπως λέμε οἱ ἀγρότες !
Ἀπό τότε δέν ξανακαλλιέργησα. Τό ἲδιο ἒκαναν καί ἂλλοι ἀγρότες διότι χωρίς τήν ἐπιδότησι τό προϊόν ἦταν ἀσύμφορο οἰκονομικά.
Ἒφθασε τό σιτάρι στά 15 λεπτά τό κιλό τήν στιγμή πού τό ἀλεῦρι ἀνέβηκε στό ἓνα Εὐρώ ! ( Ἐδῶ, φόροι καί καί ποικίλες Εὐρωπαϊκες προδιαγραφές, άνέβασαν τα κόστη ...)
Ἒτσι ἡ Ἑλλάδα, μέσα ἀπό αὐτήν τήν βαθιά μελετημένη στρατηγική ἀπό χώρα σιτοπαραγωγός, εἰσάγει σιτηρά !!!!
Ἐκεῖ πού τά ἂλευρα ἦσαν φθηνά ἀπογειώθηκαν καί μείωσαν τό κοινωνικό εἰσόδημα τό ὁποῖο κτυπᾶται σε ὃλα τά μέτωπα !
Μέσα ἀπό αὐτήν τήν διαδικασία γίναμε πεδίον ἂλλης μιᾶς ἐκμεταλλεύσεως !!!
Τί να ποῦμε ὦρε γκιαούρηδες ! Ὑπάρχουν ἀκόμη ἂνθρωποι πού τρέχουν νά στηρίξουν τήν βουλή τῶν ἀνόμων !!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου