Τό τέλος τῶν κοινοτήτων σηματοδοτεῖ καί τό τέλος τῆς Ἑλλάδας !!!...

Σήμερα δίνουν τήν χαριστική βολή στόν ἱστορικότερο, ἱερότερο και ζωτικότερο θεσμό τῆς Ἑλληνικῆς ἱστορίας...

Στήν κοινότητα !

Ναί καλά καταλάβατε...  οἱ προσπάθειες να ξεθεμελειωθεῖ ὁ Ἑλληνισμός μαζί με τις ρίζες του δέν τέλειωσε με τά μνημόνια, τόν στύλ κλόουν δουλικό "ἐξευρωπαϊσμό", με τίς ἀκατάσχετες φορολογήσεις, τίς φωτογραφικές ὑπέρ τῶν μεγάλων συμφερόντων γραφειοκρατίες, τά ὑπερβολικά τέλη, τίς φονικές ποινές καί τό ἀμέτρητο πλῆθος τῶν μέτρων πού μᾶς σκοτώνουν για "τό καλό μας"...  

Ἀφοῦ πρῶτα μέσω τοῦ στείρου καί ἀνεγκέφαλου κομματισμοῦ γκρέμισαν τούς θεσμούς πού θα ἀποτελοῦσαν βέβαιο ἀνάχωμα στά ἰσοπεδοτικά τους ἒργα, τώρα μέ τήν σκέψι μήπως ἡ κοινωνία ψάξει καί βρεῖ πεδία για να αὐτοοργανωθεῖ και ἁμυνθεῖ, τρέχουν να ἰσοπεδώσουν καί τά τελευταία τους θεμέλια. 

Νά καταργήσουν πλήρως τίς κοινότητες ! Γιά να σβήσει και το τελευταῖο Ἑλληνικό χωριό ἀπό τόν χάρτη ! 

Ἐπειδή ζήσαμε τόν θεσμό τῶν παλιῶν κοινοτήτων καί παλαίψαμε σέ πολλά μέτωπα γιά τήν καταξίωσι τους, θεωρῶ ὃτι ἐπιβάλλεται νά μεταφέρουμε τήν πεῖρα μας μαζί μέ εἰκόνες ἀπό τήν ἐποχή γιά να βοηθήσουμε κάποιους νέους ἀνθρώπους νά ἒχουν καθαρότερες εἰκόνες καί να ἐνισχύσουμε τήν μαχητικότητά τους γιά τήν ἀναβίωσι τῆς ἱστορικῆς κοινότητας...

Ἲσως ἐδῶ χρειάζεται κάποιος χρόνος διότι θα ἀκολουθήσει καί βίντεο γύρω ἀπό τό θέμα τό ὁποῖο θά χρειαστεῖ νά ἐπιστρετεύσει κάποιος τήν ἡρεμία τοῦ Ὁδυσσέα μπρόστά στούς μνηστῆρες γιά να τό παρακολουθήσει καί να ἀντιληφτεῖ σέ βάθος τό ἒγκλημα πού ἒχει διαπραχτεῖ !!!

Ποιά ἦταν ἡ κοινότητα τότε πού τήν κατήργησαν ;.

Ἒτσι λειτουργοῦσε καί ἦταν λέει, ἀκριβή καί ἀναποτελεσματική ἡ λειτουργία της !!!....

Δηλαδή χωρίς να μᾶς ἐπιδοτοῦν, κάναμε πολιτιστικές ἐκδηλώσεις καί μέσα ἀπό αὐτές συγkεντρώναμε καί χρήματα γιά διάφορους σκοπούς 

ὃπως, γιά νά ἀγοράσουμε γνήσιες παραδοσιακές στολές πού ἦσαν ἀκριβές... 

                    ... ὃπως, γιά να βοηθήσουμε με χρήματα τά κοινοτικά ἒργα στά ὁποῖα συμμετεῖχαν οἱ κάτοικοι μέ προσωπικές ἐργασίες! 

 

Καί πᾶμε πάρα κάτω ... δημοσίευμα μέ τίτλο "Ἀντικαλλικράτης'"  ὃταν ἒφτιαχναν τόν "Καλλικράτη" ...

Ἂς τό δοῦμε ἒτσι ὃπως δημοσιεύτηκε τότε μέ κάποιες ἁπλοποιήσεις γιά νά μήν κουράζει...

Ιανουαρίου 29, 2010

EΠΙ ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΛΥΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ.

ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΛΥΣΙ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ !

ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ ;

ΜΗΠΩΣ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ; ΜΗΠΩΣ ΑΓΩΝΙΖΌΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΜΕ ΜΗ ΛΥΣΕΙΣ ;.. ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΣ ΓΙΆ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ;

ΣΤΟ ΕΠΙΜΑΧΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΙ, ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ... ΗΤΑΝ ΑΝΕΠΑΡΚΕΣ ΤΟ ΠΑΛΙΟ !..

ΓΙΑΤΙ ΑΝΕΠΑΡΚΕΣ ;

ΤΟ ΒΕΒΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΠΟΚΑΥΠΤΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΠΝΕΥΣΤΕΣ ΤΟΥ ! ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΗΣΦΑΛΗΣΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ, ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΔΙΑΡΚΩΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΥΠΕΡΟΓΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΟΧΩΝ (;..) ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΤΟΥΣ.!

ΕΜΕΙΣ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ ΝΑ ΘΙΞΟΥΝ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ.

ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΑΝΤΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΑΘΥ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ.

ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΕΡΑΝΤΟΣ ΦΑΤΡΙΑΣΜΟΣ ΠΟΥ ΠΝΙΓΕΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΑ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΑΞΙΑ, ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΥΤΕΛΙΖΕΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ. ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΗΝΤΗΣΕ ΑΣΥΛΟ ΑΛΗΤΕΙΑΣ, ΦΤΗΝΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ, ΚΕΝΤΡΟ  ΑΜΑΘΕΙΑΣ, ΠΕΔΊΟΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΗΜΈΤΕΡΩΝ ΚΟΥΦΙΩΝ ΤΕΝΕΚΕΔΩΝ ΚΑΙ ΕΥΝΟΥΧΙΣΤΉΡΙΟ ΤΩΝ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΞΙΩΝ. ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΙ ΟΠΟΥ ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ Η ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕΣΑ ΣΕ  <ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ> ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙΣ...

ΕΤΣΙ ΚΑΘΕ ΝΕΟ ΜΕΤΡΟ ΠΟΥ ΠΈΡΝΟΥΝ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΕΣΤΕΡΗ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΗΣ ΣΤΙΣ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΦΑΤΡΙΕΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ...

ΤΟΛΜΟΥΜΕ ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΙΤΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

ΓΙ΄ ΑΥΤΟ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΙ, ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΘΑΡΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΣΩΦΡΟΝΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ. ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΝΤΟΕΙΔΗ ΤΟΥ ΣΤΗΡΊΓΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΜΕ Ο,ΤΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΡΕΜΟΝΤΑΣ ΜΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΟΥΝ ΓΙΑ "ΠΑΡΑΒΑΣΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΠΕΙΘΑΡΧΊΑΣ" Η ΟΠΟΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΕΣ ΜΕ ΚΟΣΤΟΣ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΦΡΙΚΤΑ ΟΛΟΙ ΟΙ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ» ΚΑΙ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΕΣ» ...

ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙ ΤΟΥ ΚΑΘ΄ΕΝΟΣ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΙ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΜΕ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΙ ΓΙΑ ΤΟ ΖΩΝΤΑΝΕΜΑ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΜΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΙΣ ΣΩΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ ΤΟΥΣ ΘΑΨΙΜΟ.

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΜΕ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΡΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΝΕΡΓΟΙ, ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΠΕΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ . ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ.

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ, ΜΕΛΕΤΗΣΕΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕ ΤΙΤΛΟ «ΑΝΤΙΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ». Η ΜΑΧΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΙΤΛΟΥΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙ ΕΝΟΣ ΥΠΟΥΛΑ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΥ ΘΕΣΜΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΖΩΤΙΚΟΤΕΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ .

ΕΛΠΊΖΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΜΑΣ. ΕΤΣΙ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΥΞΙΔΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ  ΜΙΑ ΕΝΙΑΙΑ ΑΠΟΨΙ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΖΩΤΙΚΟ ΘΕΣΜΟ.

ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΑΝΤΕΣ ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΙ.

ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΜΕ ΘΕΤΙΚΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΣΤΗΝ ΤΑΞΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.

ΤΟ ΕΥΡΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΔΡΏΜΕΝΑ , ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΘΑΡΕΣ ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΧΗ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΔΡΑΣΤΙΚΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙ .

 

Αντικαλλικράτης

Σέ κάθε θέσι, ὑπάρχει καί ὁ ἀντίλογος. Ὂχι ἀπό πρόθεσι γιά ἀντιπολίτευσι...

Ἒχουμε βαρεθεῖ τίς στεῖρες ἀντιπολιτεύσεις .

Σέ κάθε ἀντιπολιτευτική διάθεσι, δέν ὑπάρχουν πάντα ἀγαθές προθέσεις...

Ἡ πεῖρα ἀπέδειξε ὃτι σ΄αὐτή τήν χώρα, δέν εἲμαστε ἐπαρκεῖς οὒτε γιά κυβέρνησι οὒτε γιά ἀντιπολίτευσι.

Ἒχουμε ἓνα δυαδικό σύστημα ἁπόλυτων ἀντιθέσεων ἀνάμεσα σέ ἂσπρο – μαῦρο, καλό – κακό, ἀριστερό – δεξιό, τό ὁποῖο σύστημα, δέν ἐξυπηρέτησε καμμία πρόοδο.

Μέσα ἀπό αὐτές τίς στεῖρες ἀντιπαραθέσεις, δέν πείθει οὒτε ἡ κυβέρνησις οὒτε ἡ ἑκάστοτε ἀντιπολίτευσις γιά την τιμιότητα καί καθαρότητα τών προθέσεων τους.

Αὐτό τό μεῖγμα τοῦ στείρου διαλόγου που προηγήθηκε καί φθάνει ὡς τό σήμερα, ἒδωσε τούς σάπιους καρπούς  τούς ὁποίους ἀπολαμβάνουμε σε ὃλους τούς τομεῖς. Στά ἐθνικά θέματα, στήν οἰκονομία, στήν ὑγεία, στήν παιδεία, στον πολιτισμό, στό περιβᾶλλον, στήν κοινωνική μας συμπεριφορά, στήν ἀτομική μας καθημερινότητα, στίς συλλογικές ὑποθέσεις, στήν ὓποπτα ἀναποτελεσματική λειτουργία τοῦ κράτους...

Μάς βαυκαλίζουν συνέχεια γιά το καθεστός τής δημοκρατίας καί τών ἀρχών τού σοσιαλισμοῦ.

Ἀλλά σ΄ἓνα καθεστώς δημοκρατίας, ὑπάρχει πολύς σκεπτικισμός. Οἱ ἂνθρωποι ἐρευνοῦν μέ αἲσθημα εὐθύνης καί ἒρωτα γιά τήν ἀλήθεια χωρίς να περιχαρακώνωνται πίσω από θεωρίες ἀπυρόβλητες οἱ ὁποῖες ἒχουν γίνει ἀξιώματα καί ὃ,που, ὃποιος τίς ἀμφισβητήσει καίγεται στό πῦρ τό ἐξώτερον... Ὁ σκεπτικισμός, ἀποτελεί τήν οὐσία τῆς πραγματικῆς παιδείας καί κατ΄ἐπέκτασι τῶν γνήσιων δημοκρατικῶν θεσμών.

Τολμᾶμε νά ἀμφισβητήσουμε...

Μέσα ἀπό αὐτό το πεδίο, θα ἀμφισβητήσουμε κάθε τί που φθείρει καί ὑπονομεύει τίς συλλογικές μας ὑποθέσεις. Καί ὃσοι πιστοί, ἂς προσέλθουν...

Θά ἀμφισβητήσουμε τίς κομματικές δομές τού συστήματος το ὁποῖο ἒχει ἀποσυντονίσει καί ὑπονομεύσει τήν συλλογική μας πορεία.

Δέν θα μποῦμε στήν λογική με τούς ψεύτικους διαλόγους οἱ ὁποίοι ἀποσκοποῦν στό να ἀνασυντάξουν καί προωθήσουν πάρα πέρα τα κομματικά συμφέροντα μέ τήν ἀναδιοργάνωσι τοῦ θεσμοῦ.

Τά κόμματα ἀποτελοῦν φατρίες συμφερόντων ντόπιων και ξένων, λειτουγοῦν ὡς ὀργανωτική πυραμίδα ἡ ὁποία στηρίζεται στίς ἐκδουλεύσεις.

Οἱ ἡγέτες της στηρίζονται σέ σπουδαγμένους σέ διάσημα πανεπιστημιακά διαστρεβλωτήρια τῆς σκέψεως καί τῆς ἠθικῆς τοῦ ἐξωτρικοῦ (golden boys) οἱ ὁποίοι ἒχουν τό πάνω χέρι σέ ὃλες τίς ἀποφάσεις καί μέσα ἀπό τίς δικές τους εἰσηγήσεις περνοῦν ὃλα τά νομικά και διoiκητικά τερατουργήματα στό ὂνομα τοῦ ἀνυποψίαστου «δημοκράτη»...

Ἀποτέλεσμα ὃλων αὐτῶν ἓνα κράτος μπάχαλο μέσα στό ὁποῖο ὁ πολίτης πέρα ἀπό τούς σκληρούς φόρους καί τά ὑπερβολικά τέλη, ἒχει να πληρώνει βαριά διόδια γιά να ἒχη πρόσβασι στήν κυκλοφορία και στήν νομιμότητα !

Πεδίο ζωτικό γιά την λειτουργία καί συντήρησι αὐτῆς τῆς πυραμίδας, εἶναι οἱ κομματικές συντεχνίες τῶν ἐργαζομένων, οἱ ἐπαγγελματικές συντεχνίες, τα ἐπιμελητήρια, ἐπιδοτούμενες ὁμάδες γιά διάφορους σκοπούς (ΜΚΟ)  καί περισσότερο ὁ θεσμός που τοῦ ἒδωσαν τόν εἰρωνικό τίτλο τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοικήσεως.

Ἐπί ἓναν αἰῶνα πειραματίζονται γιά τήν παιδεία καί το κάθε νέο στάδιό της εἶναι κάτι χειρότερο από το προηγούμενο!

Τό ἲδιο συμβαίνει με τήν Τοπική Αυτοδιοίκησι ὃ,που τό κάθε μέτρο, εἶναι χειρότερο από τό προηγούμενο.

Καί στίς δύο περιπτώσεις, τίς γραμμές ἢ κατευθύνσεις πού θα ἀκολουθήσουμε, τίς δίνουν τα σκοτεινῆς προελεύσεως καί σκοπῶν «ἰνστιτοῦτα ἐρευνῶν» μέ τήν σύνθεσι πού προαναφέραμε.

Τυπικό παράδειγμα ἀποτελεσμάτων στό θέμα μας  εἶναι πόλεις καί χωριά πού ἀποτελοῦν πρότυπα κακομοιριᾶς στή διαχείρησι καί σχεδιασμό τῆς χωροταξικῆς καί πολεοδομικῆς τους διατάξεως.

Πολυδάπανα ἐξωτερικά φτιασιδώματα, τα ὁποία δέν ἀνταποκρίνονται στίς στέρεες παραγωγικές δομές τῶν κοινωνιῶν καί μία ἀντικοινωνική συμπεριφορά ἡ ὁποία ἀποτυπώνεται στό μίζερο και ἂθλιο στένεμα τῶν δρόμων, στήν ἀπαξίωσι τῶν κοινόχρηστων χώρων  καί στήν βουλιμία γιά τήν ἁρπαγή τους.

Οἱ δρόμοι αὐτοί, ἐξυπηρετούν πανάκριβες οἰκοδομές μέσα στίς ὁποῖες οἱ ἂνθρωποι διασκεδάζουν τήν μοναξιά τους ἀποκομμένοι ἀπό τήν κοινωνία τήν ὁποία ἒμαθαν ἀπό τό σύστημα τοῦ βολέματος καί τῆς ἀναξιοπιστίας νά ἐχθρεύωνται καί νά ἀπαξιώνουν ...

Πλήρης ἀδιαφορία τοῦ θεσμοῦ γιά ζωτικά προβλήματα τῶν κοινωνιῶν εἰδικά στήν ὓπαιθρο ἡ ὁποία στενάζει καί φθείρεται μέσα σέ στενά λασπώδη μονοπάτια τα ὁποία χάραξαν κάποτε τα γαϊδούρια καί τα ὁποία μονοπάτια καλοῦνται σήμερα να ἐξυπηρετήσουν με τήν ἲδια χάραξι τα σύγχρονα μέσα μεταφορᾶς.

Ἀλλά κι’ ἐκεῖ πού τα γαϊδούρια δέν πρόλαβαν να χαράξουν καί πού ἡ ἀναγκαιότητα ἐπιβάλλει νέες χαράξεις, ο φτηνός ὑπολογισμός ἐπιβάλλει τούς ἂθλιους και δαπανηρούς κανόνες του οἱ ὁποίοι ἐπιβαρύνουν μέ οἰκονομικό και ἠθικό κόστος τίς παραγωγικές διαδικασίες ἐπιταχύνοντας ἒτσι τήν συλλογική δυστυχία.

Ἆραγε ποιός σώφρων πολίτης, θά μποροῦσε σήμερα να κοιμᾶται ἣσυχα μέσα σέ πολυτελεῖς κρεβατοκάμαρες;..

Ὁ θεσμός λοιπόν πρέπει να εἶναι μακριά ἀπό κόμματα και φατρίες. Διότι ὁ φατριασμός είναι ο χείριστος ἐχθρός τῶν συλλογικῶν συμφερόντων καθώς καί τής ἲδιας τής δημοκρατίας.

Ἡ ἒννοια Τοπική αυτοδιοίκησις, καθορίζει κατ΄ἀρχή συγκεκριμένο χῶρο. Τόν τόπο.

Λέμε γιά παράδειγμα, ποιός εἶναι ό τόπος σου ;

Καί δεν ἀπαντοῦμε ὃτι ο τόπος μου εἶναι ἡ Πελοπόννησος, ἡ Λακωνία ἢ ἡ ἐπαρχία Μυλοποτάμου στήν Κρήτη.

Λέμε μάλλιστα με ὑπερηφάνεια τήν πόλι μας ἢ τό χωριό μας. Π.χ. Εἶναι τό Ἡλιόκαστρο σέ κάποια περιοχή τῆς Πελοποννήσου...

Συνεπῶς, πρῶτο βῆμα εἶναι νά ἀποκαταστήσουμε τίς ἒννοιες τών λέξεων...

Καί στήν προκειμένη περίπτωσι, Τοπική Αὐτοδιοίκησις = Ὁ περιορισμένος χῶρος μέσα στόν ὁποῖο οἱ τοπικές κοινωνίες δικαιοῦνται να διαχειρίζωνται αὐτόνομα καί ὑπόλογα μόνον ἀπένατι στήν διαρκῶς καλλιεργούμενη λαϊκή συμμετοχή και ὑπευθυνότητα, θέματα που ἒχουν σχέσι με ἂμεσες συλλογικές ἀνάγκες τους, μέ τό περιβᾶλλον, με την ποιότητα τής ζωῆς των, μέ τήν ἲδια τήν αὐτοδύναμη οἰκονομική τους ἀνάπτυξι συμβάλλοντας ὡς μονάδες στήν εὐρύτερη πρόοδο, εὐημερία καί τάξι τῆς πολιτείας.

Τό δικαίωμα εἶναι πρωτογενές καί ὂχι κατά παραχώρησι. Διότι εἶναι ἂτοπο καί βλακῶδες να δεχτοῦμε ὃτι ἐξουσιοδοτημένα ἀπό μᾶς ἂτομα ( πολιτικοί), θα μᾶς ἐξουσιοδοτήσουν να διαχειριστοῦμε περιορισμένα τα δικαιώματά μας !

Ἡ μόνη ὑποχρέωσις τῆς πολιτείας,εἶναι να συντονίσει τούς ἐρευνητές τοῦ θέματος οἱ ὁποίοι θά μεταφέρουν προσωπικές ἐμπειρίες ὣστε μέσα ἀπό τίς εἰσηγήσεις τους να ψηφιστοῦν τά νομικά πλαίσια πού διευκολύνουν καί προωθοῦν τήν παραγωγική συμβίωσι τών μελλῶν τῆς κάθε τοπικῆς κοινωνίας.

Νά παύσουν τά «χρίσματα» ἀπό το κόμμα και ἡ λειτουργία τῆς κομματομηχανῆς....

Σήμερα ὁ «χρισμένος» δήμαρχος ἢ σύμβουλος, εἶναι καταδικασμένος να δουλεύη μέσα σε πλαίσια διασπαστικά, ὑπονομευτικά, να γίνεται ὑποχείριο ὀργανωμένων συμφερόντων τα ὁποία βρίσκονται σε διαρκῆ σύγκρουσι μέ τα συλλογικά συμφέροντα καί τῶν ὁποίων τό κόστος πληρώνουν δραματικά οἱ δημότες... Και εἲτε προσαρμοστεῖ σ΄αὐτά, εἲτε ὂχι, θά πληρώσει βαρύ τό κόστος με τόν πόλεμο καί τόν εὐτελισμό διότι ὃταν τό σύστημα ἒχει ἀνοίξει ὀρέξεις, ἂν τίς ἐξυπηρετεῖς, μοιραία θα ἐκτεθεῖς, ἂν δέν τίς ἐξυπηρετεῖς θα σέ πολεμοῦν πισώπλατα...

Μετά το πολυδιαφυμισμένο και οἰκτρά ἀποτυχήμένο σύστημα τό ὁποίο ὑπονόμευσε τὀ ἱερό ὂνομα τοῦ Καποδίστρια, οἱ τοπικοί ἂρχοντες, ἒδρασαν ὡς ἐξουσιοδοτημένοι διαχειριστές τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας προσθέτοντας διορισμούς καί πρόσθετους φόρους στούς δημότες !

Δέν ἒδρασαν ὡς δημιουργοί μέσα ἀπό δυνατές πρωτοβουλίες οἱ ὁποίες χαρακτηρίζουν ἱκανούς ἂρχοντες πού προωθοῦν τήν τοπική οἰκονομία, με φυσικό ἐπακόλουθο τήν δημιουργία παραγωγικῶν θέσεων ἐργασίας τίς ὁποίες θα ἐκάλυπτε ο νέος, αὐτοδίκαια και παραγωγικά, χωρίς να σκύβει τήν συνείδησί σέ φτηνές ἐκδουλεύσεις...

Φυσικά σ΄αὐτή τήν κατάστασι, θα ὑπάρχουν βέβαια καί κάποιες ἐξαιρέσεις ἱκανῶν ἐκπροσώπων που ἐκμεταλλεύτηκαν κάποιες συγκυρίες, ἀλλά αὐτές οι ἐξαιρέσεις, δέν ἀνατρέπουν τήν γενική πραγματικότητα .

Σ΄αὐτό λοιπόν τό τεχνιτό χάος, στηρίζεται ὁλόκληρο το πολιτικό ἐποικοδόμημα τῆς χώρας μας το ὁποῖο ἀπολαμβάνουν μέ ἂνεσι καί βουλημία οἱ κομματικές διαστροφές οἱ ὁποῖες δέν ἒχουν ἂλλο στόχο από τήν διαιώνισί τους !

Ἐπειδή ἐμᾶς ἐνδιαφέρει ἁπόλυτα η πορεία τοῦ λαοῦ καί τοῦ ἒθνους μας, θα δώσουμε πιστεύω δυνατό κτύπημα σ΄αὐτές τίς διαστροφές, ἂν προβάλλουμε ἀναλύσεις καί θέσεις οἱ ὁποῖες προωθοῦν τήν ἀξιοκρατία, τήν πρόοδο, τήν παραγωγική σκέψι καί δημιουργία, ἀδιαφορώντας γιά ὁποιοδήποτε ἀτομικό κίνητρο.

Διότι οι διευρυμένοι δήμοι, ἒδωσαν βασικά διέξοδο στίς ἀνησυχίες πολλῶν οἱ ὁποίοι ἐπιζητοῦν εὐρύτερη κοινωνική καταξίωσι ἢ οἰκονομική διέξοδο, ἒναντι οἱουδήποτε κοινωνικοῦ κόστους...

Θεωρῶ οὐσιῶδες νά παραθέσουμε ἀνάλυσι ἀπό τίς συστηματικά ἀπαξιωμένες πηγές τῆς ἱστορίας μας. Ἀπό τήν ἐποχή τών θεμελειωτῶν τῆς δημοκρατίας – Σόλων, Κλεισθένης κλπ ...

Ἐδῶ, ἒχουμε μία δυνατή προσπάθεια να καθυποταχτεῖ ὁποιοσδήποτε φατριασμός ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ δυνατό παράσιτο, ἓτοιμο να ἐμφανιστή σέ κάθε στιγμή στήν κοινωνία και να πνίξη τήν συλλογική της πορεία. Γι΄αὐτό, πρέπει να ὑπάρχη διαρκής ἐπαγρύπνυσις καί δρᾶσις ὃπως με τούς ἀγρότες πού ἀντιμετωπίζουν τα παράσιτα στίς καλλιέργειες καί τά ὁποία εἶναι πιό δυνατά ἀπό τα εὐγενῆ φυτά.

Ἐκτύπησαν λοιπόν οι σοφοί τής ἐποχῆς τόν ταξικό και φυλετικό φατριασμό, προοθώντας μία κοινωνία στήν ὁποία ὃλα θά ὑποτάσσωνται στό κοινό συμφέρον ἂσχετα μέ τό ποιός κατέχει τά μέσα παραγωγῆς.

Γιά τον σκοπό αὐτόν, συμβιώνουν στήν ἲδια βουλή πλούσιοι και φτωχοί και διασφαλίζονται δικλεῖδες γιά να μήν μποροῦν οι πρῶτοι να ἐξαγοράζουν τούς δεύτερους. Οἱ  ἂρχοντες ἐκλέγονται στίς δημόσιες θέσεις ὂχι κατά ὁμάδες καί ἀπό ὁμάδες οἱ ὁποῖες ἐκφράζουν συγκεκριμένα συμφέροντα ἀλλά κατά ἂτομα. Στίς πλεῖστες τών θέσεων διορίζονται, πράγμα που ἐκφράζει τήν ἀναγνώρισι τῆς πολιτείας ἀπέναντι στίς ἱκανότητες τού πολίτη ὁ ὁποῖος καί μόνον μέσα ἀπό τήν συμμετοχή του στίς δημόσιες συζητήσεις, ἀποκτοῦσε γνῶσι και ἐμπειρίες γιά τά κοινά και τήν ζωή.

Ἡ Ρώμη γεννήθηκε καί στέριωσε πάνω σ’αὐτές τίς ἀρχές μέχρι πού ἐπικράτησαν οἱ φατρίες δημιουργώντας χάος τοῦ ὁποίου οἱ συνέπειες φθάνουν ὡς τίς ἡμέρες μας.

Τό Βυζαντινό κράτος στέριωσε ἐπί χίλια χρόνια μέσα σέ δομές ἀξιοκρατίας καί ἒγινε ἐρείπιο ὃταν μετα τήν κατάλυσί του ἀπό τούς δυτικούς σταυροφόρους ἐγκαταστάθηκε ὁ μεγάλος φατριασμός πού ὀνομάζεται φεουδαρχια .

Ἀπέναντι λοιπόν σ΄αὐτόν τόν ὑπεύθυνο πολίτη, ὢφειλαν στίς παλιές κοινωνίες να λογοδοτήσουν οἱ διαχειρηστές τοῦ δημόσιου πλούτου και τῶν ὃ,ποιων ἀποφάσεων. Ὂχι σέ κάποιο ἐλεγκτικό συνέδριο πού δέν ξέρουμε ἀπό ποιούς διορίζεται, ποιοί τό ἁπαρτίζουν καί τί εἲδους συμφέροντα ἐξυπηρετεῖ...

Σ΄ αὐτή τήν λαϊκή παρουσία, δέν μποροῦσε κανείς να πάρη ἂφεσι ἂν ἡ δημόσια συμπεριφορά του ἢ ἡ οἰκονομική διαχείρησις δέν ἦταν καθαρή. Δέν θα τόν ἒσωζαν οὒτε οἱ «ἀντιστασιακές» του περγαμηνές, οὒτε οἱ κομματικές παρεμβάσεις, οὒτε οἱ πανάθλιες παραγραφές ...λόγω ἐκλογῶν ἢ ἁπλῶς λόγω θεσμοθετιμένης Ὓβρεως, ἀλλά θα ἒπεφτε στα σκληρά, σκορπίζοντας το μήνυμα ὃτι ὃποιοι παίζουν με τα κοινά συμφέροντα καίγονται ζωντανοί !..

Συμπέρασμά μας λοιπόν βασικό ὃτι τουλάχιστον σε χώρους περιορισμένους σέ πληθυσμό καί ἒκτασι, ἀρχικά, οἱ κάθε ἐκλογές δέν πρέπει να γίνωνται ἀνά συνδυασμούς οἱ ὁποίοι ἐκφράζουν  κομματικές φατρίες ἀλλά σε κοινό ψηφοδέλτιο.

Μέσα σ΄αὐτό το ἑνιαῖο ψηφοδέλτιο, να καθιερωθῆ ἡ ὑποχρεωτική πολυσταυρία. Tόσοι σταυροί, ὃσες καί οι θέσεις τών συμβούλων, ἓως μεῖον δύο. Ο πρῶτος σε σταυρούς να ἀναλαμβάνει τον συντονισμό τοῦ συμβουλίου.  Ἀπό κεῖ και πέρα ἀνάλογα με τά τοπικά δεδομενα, τίς διάφορες θέσεις θά τίς ἀναλαμβάνουν μετά ἀπό ἐσωτερικές διαδικασίες ἢ ἐκ περιτροπῆς τά ἐκλεγμένα μέλη.

Θα ὁρίζονται οἱ ὑπεύθυνοι γιά τα ἒργα, γιά τήν ἐνεργοποίησι τῶν πολιτῶν καί τῶν ἐπιστημόνων, τίς διάφορες δραστηριότητες, την οἰκονομική διαχείρισι καί προπάντων εἰδική ἐπιτροπή από ἐκλεγμένους ἢ μή, οἱ ὁποίοι θα δραστηριοποιοῦνται στον πολιτισμό, στήν διασύνδεσι του θεσμοῦ με τα σχολεία, στίς περιβαλλοντικές δραστηριότητες, στόν σχεδιασμό τῆς οἰκονομικῆς ἀναπτύξεως τῆς τοπικῆς κοινωνίας καί στήν πρωτοβουλία γιά τήν προβολή καί προώθησι τών τοπικῶν προϊόντων μέσω ἐπαφῶν με ἂλλους δήμους τῆς χώρας ἢ τοῦ ἐξωτερικοῦ.

- Ἂς σκεφτοῦμε ἐδῶ, πόσο σημαντικό εἶναι να παρακολουθοῦν οἱ μαθητές ὃλων τῶν βαθμίδων τίς συζητήσεις καί πόσο θά συνέβαλε στήν ἀγάπη τοῦ περιβάλλοντος, τῆς κοινωνίας καί τῆς πατρίδας, ἓνα πρόγραμμα ἀναδασώσεων στό ὁποῖο θα συμετεῖχαν αὐτοί ἀπό τά πρῶτα τους σχολικά βήματα!!!  - 

Σέ μία ἀξιοκρατική, εὐνομούμενη κοινωνία, οἱ πολίτες δέν γίνονται ὑποχείρια τῆς φτώχιας καί ἀνεργίας διότι αὐτά ἀποτελοῦν συνέπεια τῆς ἀναξιοκρατίας καί ἀνομίας.

Σοβαρές λύσεις στά ἀτομικά προβλήματα, δίνονται κυρίως μέσα από συλλογικούς ἀναπτυξιακούς προγραμματισμούς οἱ ὁποίοι ἀποτελοῦν τίς βάσεις πάνω στίς ὁποῖες θά νοιώσει ἀσφαλής ἡ κοινωνία .

Εἶναι μεγάλο το κεφάλαιο τής ἀξιοκρατίας. Αὐτή θα φέρει νέους ρυθμούς οἱ ὁποίοι θά ἀνατρέψουν τήν πορεία παρακμῆς πού ἒχει γίνει ἐφιάλτης γιά ὃλους μας, δηλαδή «ἀριστερούς», «δεξιούς», «πασόκους», «οἰκολόγους», πράσινους, ἐρυθρούς, βένετους, κίτρινους κλπ...

Μέσα από τό σύστημα τής ὑποχρεωτικής πολυσταυρίας, θα ἀπελευθερωθεῖ ἡ τοπική κοινωνία ἀπό ἀνεπαρκεῖς ἐκπροσώπους οἱ ὁποίοι προωθοῦνται λόγω συγγενικῶν δεσμῶν ἢ ἀτομικῶν ἐκδουλεύσεων.

Εἶναι ἐπίκαιρο ἐδῶ το παράδειγμα πού δείχνει πώς οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι προωθοῦσαν τήν ἀξιοκρατία : Ἀπό το ἒργο «Βίοι παράλληλοι» τού Πλουτάρχου, στό κέφάλαιο Θεμιστοκλῆς. Μετά τήν ναυμαχία στήν Σαλαμίνα, ἒπρεπε οἱ ἲδιοι οἱ δέκα στρατηγοί να ἀπονείμουν τα ἀριστεῖα στόν μεταξύ τους ἂριστο. Γιά να τούς ἀπαλλάξουν οἱ Ἀθηναίοι από τό δίλημα τοῦ ἐγωϊσμοῦ, τούς ὑποχρέωσαν να ψηφίσουν ἀπό δύο ἂτομα. Ἒτσι ο καθ΄ἓνας, ὡς δεύτερο μετά ἀπό τόν ἑαυτόν του, ἐψήφισε τόν Θεμιστοκλῆ μέ ἀποτέλεσμα να βρεθῆ αὐτός με δέκα ψήφους ...Μέ ἀνάλογη βᾶσι σκέψεως, οἱ ἱερεῖς τοῦ ναοῦ τῆς Ἀρτέμιδος στήν Ἒφεσο, ἒβαλαν τούς καλλιτέχνες να ψηφίσουν οἱ ἲδιοι τόν μεταξύ τους ἂριστο σέ διαγωνισμό που ἒγινε γιά τα καλλιτεχνικά τοῦ ναοῦ. Καί το πέτυχαν θαυμάσια !

Ἀνάλογα, με το σύστημα τής πολυσταυρίας, θα ὑποχρεωθεῖ ὁ καθ’ἓνας πέρα ἀπό τόν φίλο ἢ συγγενῆ, να ψηφίζει καί κάποιον πού εἶδε να τρέχει γιά τά κοινά...

Αὐτές οι θέσεις και ἀπόψεις, δέν ἀποτελοῦν οὐτοπική φαντασίωσι. Ἀποτελοῦν καταστάλαγμα προβληματισμῶν και πρακτικῆς τήν ὁποία ἐφάρμοσα στήν διάρκεια τής 12ετοῦς μου θητείας ὡς κοινοτάρχης σε συνδυασμό με τήν μελέτη τῆς ἂθλια περιφρονημένης ἀπό τό ἐκπαιδευτικό  σύστημα ἱστορικῆς μας πείρας.

Πάνω σ΄αὐτά, εἶχα κάνει και εἰσηγήσεις πρός τό αἰώνια κομματικό κράτος μέσω τῆς Ἑνώσεως Δήμων και Κοινοτήτων ὃταν ὑπῆρξα ἐκλεγμένο μέλος σέ ἐπίπεδο νομοῦ.

Ξεκινήσαμε με μία τσάπα και ἓνα φτυάρι τα ὁποία στήν συνέχεια ἐκτίμησε ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν δημοτῶν. Καλέσαμε λαϊκές συνελεύσεις μέσα ἀπό τίς ὁποῖες ἒβγαιναν σοβαροί προβληματισμοί καί δίκαια αἰτήματα τα ὁποία ἐσκόνταφταν στίς ὑπόγειες θελήσεις τῆς πολιτικῆς ἐξουσιας μέ ἀποτέλεσμα στό τέλος να ἀτονίσουν...  Κοσμούσαμε το χωριό μας με πολιτιστικές ἐκδηλώσεις οἱ ὁποῖες ἒβγαιναν μέσα ἀπό τήν συμμετοχή τοῦ χωριοῦ καί ὂχι μέσα ἀπό ἐπιδοτήσεις. Ἀντί να ζητᾶμε χρήματα γιά ἐκδηλώσεις, οἱ ἲδιες οἱ ἐκδηλώσεις ἂφηναν χρήματα γιά ἒργα μέσα στο χωριό τά ὁποία ἐκτελοῦσαν με τήν προσωπική τους ἐργασία οἱ ἲδιοι οἱ κάτοικοι.

Τό κοινοτικό συμβούλιο, δέν ἦταν το δοχεῖο τῶν γνώσεων ἀλλά ὁ ἒντιμος συντονιστής τῆς δυναμικῆς τῆς κοινωνίας ἡ ὁποία ἒτσι βρῆκε τό δρόμο νά βγεῖ στήν ἐπιφἀνεια.

Τελικό συμπέρασμα : Εἶναι βαθύ τό κράτος τής ἀνομίας. Ἂν θέλουμε να το γκρεμίσουμε, πρέπει να σκάψουμε τα θεμέλειά του. Τά θεμέλειά του ἐδώ, εἶναι στήν Τ.Α., στόν συνεταιρισμό, στόν συνδικαλισμό, κυρίως στήν παιδεία, στήν πληροφόρησι και σέ όλλες τίς «συλλογικές» δραστηριότητες.

Μαζί με τήν παιδεία εἶναι σημαντικό τό βάρος στήν Τοπική Αὐτοδιοίκησι. Διότι ἡ παιδεία σημαίνει θεωρεία καί ἠ Τοπική Αὐτοδιοίκησις, σημαίνει πρᾶξι. Στοιχεῖα πού πρέπει να πορεύωνται διαρκῶς παράλληλα μεταξύ τους. .

Ὁ θεμελειώδης θεσμός πού ἐξετάζουμε, ἀποτελεῖ τήν μικρογραφία τοῦ κράτους. Ἐδῶ θα διασφαλίσουμε την πολιτική παιδεία καί θα προκύψουν ἒμπειροι ἂνθρωποι οἱ ὁποίοι θα ἐπανδρώσουν αὒριο τό σκάφος τής πολιτείας μας.

Ἐδῶ σ΄αὐτόν τόν χῶρο ὁ ὁποῖος πρέπει να ἒχη ἀπόλυτη καί πρακτική διασύνδεσι με τούς χώρους τῆς παιδείας, θά προκύψουν πρακτικές οἱ ὁποῖες θα ὑπερασπιστοῦν ἂμεσα καί δραστικά το περιβᾶλλον, τίς ἀπέραντες πολιτιστικές μας παρακαταθῆκες, θα προωθηθεῖ ἡ γνήσια συλλογική συνείδησις και θα ἀγανακτοῦν οἱ πολίτες γιά κάθε ἀδικία πού διαπράττεται σε βάρος τῶν ἂλλων πολιτῶν.

Μέσα ἀπό τήν συλλογική συνείδησι, τήν ἀξιοκρατία καί τήν ἀπελευθέρωσι τῆς κοινωνικῆς δυναμικῆς, δέν θά μένουν ἀγροτικά προϊόντα ἀπούλητα, δέν θά ὑπάρχουν ἂνεργοι ἢ ἐργάτες τῆς πείνας, δέν θά φθείρονται ἠθικά καί οἰκονομικά οἱ πολίτες γιά νά ἀποκτήσουν ὁδική πρόσβασι στά κτήματά τους, θά ἀποκατασταθεῖ σταδιακά κάθε τάξις μἐσα στήν κοινωνία καί τά χωριά μας θά γίνουν οἰκονομικές μονάδες μέ βάσεις τουριστικές και ἐξαγωγικές .,

Μέσα ἀπό προγράμματα ἀδελφοποιήσεων θα ἀναπτυχθεῖ ἀμοιβαίος τουρισμός, με ἀποτέλεσμα καί το τελευταῖο μας χωριό να γίνη μία ζωντανή τουριστική μονάδα.

Οἱ «Εὐρωπαϊκές ἐπιδοτήσεις», μᾶλλον διέφθειραν καί κατέστρεψαν, παρά ἒσωσαν...

 

Β΄βαθμός Τ.Α.

Σήμερα στόν β’ βαθμό Τ.Α., ἒχουμε ἓνα πολύπλοκο γραφειοκρατικό μεῖγμα ὑπηρεσιῶν μέσα ἀπό τίς ὁποῖες βασανίζεται δραματικά ὁ πολίτης.

Ἐάν τό κράτος θέλει να ἀποκεντρώσει κάποιες ὑπηρεσίες του, αὐτό εἶναι θέμα διαφορετικό ἀπό τό να βαπτίζουμε ὡς Περιφερειακή Αὐτοδιοίκησι ὃλη αὐτή τήν πολυδαίδαλη καί πανάκριβη διαδικασια.

Κάποτε, οἱ ὑπηρεσίες περιορίζονταν σέ επίπεδο Νομαρχίας, ἐνῶ σήμερα μέσα στα πλαίσια τῶν ἀέναων πειραματικῶν «προοδευτικῶν ἐκσυγχρονισμῶν», προστέθηκε καί ἆλλος βραχνᾶς που ὀνομάζεται Περιφέρεια ! Ἡ Περιφέρεια, ἀποτελεῖται ἀπό παράλληλες πρός τήν νομαρχία ὑπηρεσίες πού δημιουργοῦν μεγαλύτερο ἀπό πρῶτα κόστος στά μικροοικονομικά δεδομένα τῶν πολιτῶν. Διότι ὀφείλουμε νά γνωρίζουμε ὃτι κάθε κόστος που ἐπιβαρύνει ἂμεσα ἢ ἒμμεσα τίς παραγωγικές διαδικασίες, σε ἐπίπεδο οἰκονομίας ἢ σπατάλης χρόνου, καταλήγει στόν καταναλωτῆ καί τού ὑφαρπάζει τό εἰσόδημα...

Καί μετά ψαχνόμαστε τί φταίει γιά την κακή μας τήν κατάντια ἡ ὁποία ἒχει πολυσήμαντα αἲτια.

Ἐδῶ εἶναι ἀνάγκη νά βροῦμε μεθόδους πρακτικές πού θά συμπληρώνουν τίς ἀδυναμίες τῆς κοινότητας καί τοῦ μικροῦ δήμου.

Θά ἦταν πρακτικά χρήσιμο ἂν στήν θέσι τῆς νομαρχίας δημιουργούσαμε Ἐπαρχεία τα ὁποία να ἐκάλυπταν τήν ἒκτασι τῶν «διευρυμένων δήμων»  καί ἲσως με μεγαλύτερη διεύρυνσι.  Σέ συνδιασμό με τήν ἐπανεξέτασι τής δομῆς των, νά ἀναθέταμε σε αὐτά ἁρμοδιότητες τῶν δήμων και κοινοτήτων, με εὐρύτερη γεωγραφική σημασία, οἱ ὁποῖες ἀπό τήν φύσι τους ἐπιβάλλουν εὐρύτερη ἀντιμετώπισι, (ὃπως εὐρύτερης σημασίας δημόσια ἒργα, ὑπηρεσίες καθαριότητος, ἀποχετεύσεων, ἀρδεύσεων, ὑδρεύσεων, πυροσβεστικῆς, ληξιαρχείων, οἰκονομικῶν ὑπηρεσιῶν κλπ). Ἓτσι, θά ἒφευγαν ἀπό τίς μονάδες κάποια βάρη δίνοντας στίς τοπικές κοινωνίες εὐελιξία καί προοπτικές να δράσουν πιό ἀποτελεσματικά καί πρακτικά σε οὐσιώδη θέματασε.

Ἀνακεφαλαίωνοντας, τονίζουμε ὃτι ὁ μικρός δῆμος καί ἡ κοινότητα, περιέχουν τήν ζεστασιά τῆς ἂμεσης ἐπαφῆς ἀνάμεσα σε ἐκπροσώπους καί σε αὐτούς πού τούς ἐπιλέγουν. Οἱ πρῶτοι, δέν καταντοῦν καταπιεστικές μηχανές πού τούς ἐπιβάλλει τό κράτος να συμπεριφέρωνται ἒτσι στόν πολίτη.

Προσχηματικά, αὐτά τά τερατουργήματα μᾶς τά ἐπέβαλε ἡ Εὐρώπη! Μά ἂν ἡ Εὐρώπη εἶναι αὐτή, ποιά εἶναι ἡ δημοκρατία ;...

Θά εἲμασταν διαφορετικά ἂν ἀντί γιά την Εὐρώπη περιοριζαμε τήν σκέψι μας στήν γειτονιά, στην συνοικία, στο χωριό...

Να ξαναστήσουμε τα ἀμπέλια μας, τήν τοπική μας οἰκονομία, να ὀργανώσουμε σωστά τήν προώθησι τών ἀγροτικῶν μας προϊόντων, να ὀργανωθοῦμε συλλογικά γιά να ἀντιμετωπίσουμε τα ἀχόρταγα κυκλώματα τῶν παντός εἲδους μεσαζόντων πού ἒκαναν καταθληπτική τήν ζωή μας, τό ἀνάλγιτο κομματικό κράτος πού μᾶς ἐξοντώνει μέ ἀπάνθρωπους, δολοφονικούς φόρους καί ἐξωφρενικές ποινές, να τιμήσουμε μέ τό μέτρο τήν μητέρα Γῆ ἐπιτρέποντάς της να δώση καί στίς ἑπόμενες γεννιές τήν μερίδα που τούς ἀνήκει, να τήν προστατέψουμε ἀπό τήν ἂναρχη δόμηση, ἀπό τα μπετά, τίς καταπατήσεις, τίς κακοποιήσεις, να φτιάξουμε τα νοικοκυριά μας με τα ζῶα μας, να στηρίξουμε ἐναλλακτικές πηγές ἐνέργειας, να προστατέψουμε τά ποτάμια μας, τίς θάλασσές μας, τα ὑπόγεια νερά από τίς μολύνσεις, να προστατέψουμε τα δάση καί τα λειβάδια, να ἐπαναφέρουμε τήν νεολαία μας στήν δημιουργικότητα καί στό ἱερό πνεῦμα τῆς οἰκογένειας.

Δέν μπορεῖ νά ἐπιτρέπουμε νά μετατρέπουν ἀκόμη τήν ζωή μας σε καταθληπτικά τιμολόγια, σε σκληρούς φόρους καί ψυχοφθόρες γραφειοκρατιες .

Ἡ ζωή εἶναι χαρά καί ἀγαλίασις ὃταν εἲμαστε προσαρμοσμένοι στήν κοινότητα, στήν τοπική κοινωνία μέσα στην ὁποία θα βιώσουμε τό μετρο, τήν ἀσφαλεια, τήν ψυχική ἠρεμία.

Δέν θά ὑποκύψουμε στούς αὐθάδεις βιαστές τοῦ συστήματος οἱ ὁποίοι εἰρωνεύτηκαν τήν θέλησι μεγάλης ὁμάδας νέων αὐτοδιοικητικῶν νά ἐπαναφέρουν τόν θεσμό στίς σωστές του βάσεις.

Ἀγωνιζόμαστε λοιπόν, προχωρᾶμε δυνατά, πέρνουμε τήν σκυτάλη ἀπ’ὃσους δέν προσκύνησαν, πετᾶμε ἀπό τίς ψυχές μας ὃλα τά πολιτικά βαρύδια τοῦ παρελθόντος πού ἒχουν μετατραπεῖ σήμερα σέ ἂθλια δεσμά...

 dermatasp@yahoo.gr

( Σ'αὐτό τό βίντεο, μποροῦμε να δοῦμε τό ἒγκλημα πού διέπραξαν !!!,  Προτείνουμε να δεῖ ὁ καθ΄ ἓνας καί ἆλλα βίντεο σχετικά με τήν Ἀναύρα... )