Κάθε σοβαρή χώρα στόν κόσμο έχει το δικό της δόγμα γύρω από τήν οικονομική, διπλωματική και εθνική της πολιτική .
Αυτό χαράσσεται από σοβαρούς παράγοντες τής πολιτικής, τού στρατού, τής πνευματικής διανοήσεως και μέσω τής παιδείας διαχέεται ως πίστις και αρχή μέσα στην κοινωνία.
Η κοινωνία εκπαιδεύεται να κάνει βίωμά της το δόγμα και να το υπερασπίζεται στηρίζοντας στην πολιτική ανθρώπους που θα το συντηρούν και εφαρμόζουν.
Για παράδειγμα το δόγμα τής Τουρκίας είναι η επανασύστασις τής αυτοκρατορίας των μπροστά στην οποία όλος ο γεωγραφικός περίγυρος θα αποτελούν απλές επαρχίες.
Είναι η γαλάζια πατρίδα και η αμφισβήτησις τής Ελληνικότητας τών νησιών, η αμφισβήτησις τής ιστορίας και τών Ελληνικών ιστορικών μνημείων τα οποία έχουν ονομάσει "Ρωμαϊκα" !!!
Αυτή η αρχή, έχει περάσει μέσα στα σχολεία και δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις Τούρκων μαθητών να υποστηρίζουν ότι είναι δικά τους τα νησιά τα οποία εμείς κατέχουμε παράνομα.
Για την υλοποίησι αυτού τού δόγματος, έχουν σταθερή και δυνατή διπλωματία στήν οποία δίνονται απλόχερα μεγάλα κονδύλια με τα οποία προσεγγίζουν εύκολα και τούς κάθε "δημοκρατικούς" φελλούς τού περίγυρου ...
Εκμεταλλεύονται και αξιοποιούν τίς σχέσεις τους με τούς συμμάχους, από τούς οποίους έχουν βγεί υπερβολικά ευνοημένοι, καθώς επίσης ευνοημένοι είναι και από τούς άλλους οι οποίοι αποκαλούνται "εταίροι" μας και οι οποίοι όλοι μαζί, μας θεωρούν δεδομένους στα πάντα με αποτέλεσμα να μάς έχουν γράψει στα παλαιότερα τών υποδημάτων τους.
Εμείς την "εθνική μας κωλοτούμπα" την καλύπτουμε με το επιχείρημα ότι αγωνιζόμαστε για την "Ευρωπαϊκή προοπτική τής Τουρκίας" .
Και για να αποδείξουν εκείνοι αυτήν την "προοπτική", στήνουν διαρκώς βαριές πολεμικές βιομηχανίες σέ όλα τους τομείς. Δηλαδή, κατασκευή αεροσκαφών υψηλής τεχνολογίας, τηλεκατευθυνόμενων μηχανών, πυραύλων, ηλεκτρονική τεχνολογία, πλοία, υποβρύχια κλπ, κλπ. τα οποία διακηρύσσουν ωμά και χωρίς καμία αιδώ ότι τα ετοιμάζουν για την κατάληψι τών νησιών, φθάνοντας και ως την Κρήτη.
Αυτοί λοιπόν είναι αυτοί...
Τό ερώτημα, ποιοί είμαστε εμείς;
Όσον αφορά την παιδεία, η λέξις πατρίδα αποτελεί για μας ντροπή καί πρέπει σταδιακά να σβήσει από την συνείδησι τών νέων ανθρώπων.
Τό δε αίσθημα τής ειρήνης, διασφαλίζεται μέσα από χάρτινα περιστεράκια που κρατούν τα παιδιά από την νηπιακή ηλικία, ενώ στήν συνέχεια με τό μπάζωμα τής ισχνής ιστορίας που τούς προσφέρεται να την ψάξουν κάτω από σωρούς σκουπιδιών ώστε όταν βγούν από τά σχολεία, τό μόνο που θά έχουν πάρει μαζί τους είναι ένα μεγάλο μηδέν πάνω σε όλα τα θέματα.
Εκεί βρίσκουν ευκαιρία καί κάποια κόμματα να τούς μαντρώσουν και να τούς πείσουν ότι τούς λαούς δεν τούς χωρίζουν μίση και διαφορές, ενώ για όλα φταίνε οι Αμερικάνοι...
Μέσα σ΄αυτό το κλίμα είναι αδιανόητο να καλλιεργηθεί κάποιο εθνικό δόγμα γύρω από το στίγμα μας στον πλανήτη και γύρω από τήν χάραξι τής πορείας πρός το αύριο...
Καί πώς να καλλιεργηθεί, από την στιγμή που δέν υπάρχει ;
Η εξωτερική μας πολιτική χαράσσεται από το σημείωμα τού εκάστοτε υπουργού εξωτερικών που βγαίνει από την κωλότσεπη καί μόλις αυτό τσαλακωθεί, θά βγεί το αντίστοιχο από άλλη ανάλογη πυγή...
Όσον αφορά τίς πολεμικές μας βιομηχανίες, όταν η Ελλάδα είχε επιδόσεις σε όλους τους βασικούς τομείς τής άμυνας, η Τουρκία βρισκοταν στο μηδέν.
Η ΕΑΒ, υπήρξε η πρώτη αεροπορική βιομηχανία στον κόσμο που έβγαλε τηλεκατευθυνόμενο αεροπλάνο για να καταντήσει στην συνέχεια χωνευτήρι διορισμών και να ξεπέσει εξυπηρετώντας μίζες με τίς κρατικές προμήθειες τών αγορών πανάκριβων πολεμικών μηχανών, αλλά χωρίς τα όπλα τους...(Βλεπε "αγορα τού αιώνα", υποβρύχια κλπ... )
Σήμερα βέβαια υπάρχει μία προσπάθεια ανατροπής τών πραγμάτων.
Δέν ανατρέπεται όμως το χάσιμο τών μεγάλων προοπτικών οι οποίες θα είχαν αξιοποιήσει το επιστημονικό μας δυναμικό, θα είχαν φέρει κέρδη αντί για απώλειες στην εθνική οικονομία, και θα μάς είχαν απεξαρτήσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό από ξένα συμφέροντα.
Όσο για το εθνικό μας δόγμα, δηλαδή, "δεν διεκδικούμε τίποτα, δεν παραχωρούμε τίποτα" δεν αποτελεί τίποτα άλλο από μία αστεία σαπουνόφουσκα σαν αυτές με τίς οποίες παίζουν τα νήπια στα πανηγύρια...
Δόγμα είναι όταν σού διεκδικούν ένα να διεκδικείς δέκα, να μήν ανέχεσαι ούτε την ελλάχιστη προσβολή από τούς συμμάχους, να απαιτείς από τούς Ευρωπαίους εταίρους να εκφράσουν απόλυτα την συμφωνημένη μέσα από τίς συνθήκες αλληλεγγύη πρός την χώρα σου, να χαράξεις πολιτική που να απαντά ανάλογα στον καθ΄ένα που δέν σε παίρνει στα σοβαρά.
Διότι η Τουρκία, δεν φοβαται τόσο τα αεροπλάνα σου όσο φοβάται μην διαταράξεις τόν ύπνο τών υπηκόων της πράγμα που η σύγχρονη τεχνολογία με την αξιοποιησι τού πολιτισμού σου δίνουν την δυνατότητα να κτυπήσεις στην καρδιά το σύστημα...
Ο άλλος έξ ίσου επικίνδυνος εχθρός για τα συμφέροντά μας υπήρξε διαχρονικά η Ιταλία.
Αυτή δέν αισθάνεται ούτε και σήμερα κάποιον ενδοιασμό να στρέφεται έτσι ωμά ενάντια στά εθνικά μας συμφέροντα.
Αλλά κι εδώ, βρήκαν εύκολο τοπίο διότι δεν πρόκειται να αντιδράσει ο εν υπνώσει "δημοκράτης" τής σύγχρονης Γρεκυλίας.
Αυτός διέγραψε τούς ομοεθνείς του που αποτελούν εκεί μία ολόκληρη γεωγραφική περιοχή μεγαλύτερη από τον εθνικό κορμό, δεν τούς έστειλε ούτε έναν δάσκαλο, οι οποίοι έχουν υποταχθεί στούς επήλυδες τού Βορά και οι οποίοι αποτελούν αιώνιο πρόβλημα για τον Ελληνισμό με αδιάλειπτη ιστορία που ξεκινά πρίν από τις σταυροφορίες τίς οποίες και οι ίδιοι ενίσχυσαν.
Υπήρξαν και αυτοί σύμμαχοι τών παλιών Τούρκων που ο ένας υποβοηθούσε τον άλλον στην διάλυσι τού Βυζαντίου.
'Εχουμε λοιπόν όπλα !
Μάς λείπουν οι χειριστές που σήμερα πνέουν τα λοίσθια στην "κοιλάδα τών Τεμπών" αντιμετωπίζοντας τα βέλη τής υποκρισίας όλων αυτών που διαχειρίσηκαν εξ ίσου ανάξια και υποχθόνια την υπόθεσι τών τραίνων επί 40 περίπου χρόνια και τα οποία παρεδωσαν μαζί με δυνατή προίκα στούς "φίλους" Ιταλούς για να τα "εξυγειάνουν" !!!
Ξύπνα ωρε ραγιά, οι κοτσαμπάσηδες δεν έχουν οράματα και πατρίδα !
Αν είχαν όραμα, τίς ενέργειες Ισπανών, Ιταλών, Γάλλων και Εγγλέζων θα τίς κήρυσσαν ως ενέργειες πολεμικές ενάντια στον εταίρο τους και από κεί καί πέρα, στάχτη καί μπούλμπερη στο σάπιο οικοδόμημα που λέγεται Ευρώπη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου