ΜΕΤΑ ΤΟ «ΟΧΙ», ΤΙ ; …

(Παναγιώτης Δερματᾶς)

Αὐτή ἡ ἐνέργεια με το δημοψήφισμα, ὁδηγεῖ σε κάποιες βασικές σκέψεις τις ὁποῖες δεν μποροῦσε να κάνει ὁ μέσος πολίτης μέχρι πρίν δύο ἑβδομάδες .

Σκέψεις για το νόημα και την δύναμι ἑνός δημοψηφίσματος το ὁποῖο ἀποτελεῖ οὐσιοδέστατο συστατικό  τῆς δημοκρατίας χωρίς παρένθεσι …

Ζήσαμε μέσα στα συνθήματα ὃπως,  «ἀλλαγή,  ἀλλαγή λαϊκή συμμετοχή» ὃ,που ὁ λαός την μόνη πραγματική συμμετοχή πού ἐξέφρασε ἦταν να ἐγκρίνει προκαταβολικά και ἐν λευκῶ το δικαίωμα να τον δένουν με τρόπους ὑποχθόνιους και να τον πουλᾶνε δεμένο στα παζάρια τῶν σκοτεινῶν ἀφεντάδων  τοῦ πλανήτη … Με ἐργαλεῖα ἐδῶ, ἰσχυρά ἰδεολογικά παραισθησιογόνα, συνοδευμένα  συχνά ἀπό κάποια ψίχουλα πού ἐπεφταν ἀπό το πλούσιο τραπέζι τῶν ἂθλιων πολιτικῶν μεσαζόντων και ὃ,που αἰσθάνοταν εὐνοημένο  σκυλί, αὐτός πού ἀντί για ψίχουλα, ἃρπαξε κόρα ἀπό ψωμί…

Ἀλλά τα σκυλάκια, δεν ἒχουν φωνή. Ἀρκοῦνται να γαβγίζουν ὑπέρ αὐτῶν πού τους ἒριξαν τα ψίχουλα και που ἀναβάθμισαν τον ρόλο τους σε θέσεις ἀξιωματικῶν  …

Ὃσοι ἒμειναν ἐλεύθεροι και δεν ὑποβίβασαν τον ἑαυτόν τους στην στάθμη τοῦ εὐγενοῦς τετράποδου, ἀπό τις πολλές ἐπαναλλήψεις τῆς συμπεριφορᾶς τῶν ἂθλιων μεσαζόντων, ἒπαθαν ἓνα εἶδος πνευματικῆς γάγγραινας και πείστηκαν τελικά ὃτι αὐτή εἶναι ἡ φύσις τῶν πραγμάτων τα ὁποῖα ἐμεῖς ὡς κοινοί θνητοί, ἀδυνατοῦμε να ἀνατρέψουμε .

Κάθε φωνή πού ἀντιστεκόταν σ΄αὐτήν την κατάντια, τους φαινόταν ὡς ἀποκρουστική ἐξωγαλαξιακή και  τήν περιέβαλαν με περιφρόνησι.

Και να ὃμως πού πάνω στα τραγικά ἀδιέξοδα και στην ψυχική θολοῦρα ἒκανε πάλι την ἐμφάνισί του ὁ ἀπρόσμενος παράγων Χ για να ταράξει τά νερά μέσα στον πεθαμένο βάλτο…

Ἀπό το πουθενά, μᾶς ἦρθε μία εὐκαιρία, να ἐκφράσουμε  το ούσιαστικό και διαρκές μας δικαίωμα που ἀποτελεῖ την συλλογική μας θέλησι, ἂν ὡς κοινωνικό σύνολο, ἀποδεχώμαστε ἠ ἀπορρίπτουμε μία συμφωνία δεσμευτική για τα ζωτικά μας συμφέροντα.

Ἡ πιθανότατα κατά λάθος ἀπόφασις τῆς πλειοψηφίας  τοῦ κοινοβουλίου για το δημοψήφισμα, ἒφερε μέσα σε μία βδομάδα ἀνατροπές γύρω ἀπό τον τρόπο σκέψεως και συμπεριφορᾶς τῆς κοινωνίας.

Ἒκανε  πολλούς πολίτες να ἐπιστρατεύσουν την παροπλισμένη τους πολιτική σκέψι και να ἐκφραστοῦν, ἀπεκάλυψε αὐτούς που ἐξακολουθοῦν να γαβγίζουν για τα ψίχουλα πού ἒπεσαν ἀπό το πλούσιο τραπέζι τῶν μεσαζόντων και το ὁποῖο ἐμεῖς τους έφοδιάζαμε, ἒφερε στην ἐπιφάνεια τα φρικτά ἀποκρουστικά έργαλεῖα πού χρησιμοποιοῦν μεσάζοντες και ἀφεντικά τους με τα ὁποῖα διέστρεψαν την πραγματικότητα και παραπλάνησαν  ἒντιμους ἀνθρώπους .

Γιατί το μαχαῖρι εἶναι ἐργαλεῖο που διευκολύνει την ζωή στον συνετό ἂνθρωπο ἀλλά και δολοφονικό ὂργανο για τις διεστραμένες φύσεις.

Ἐδῶ εἲδαμε σημαντικά ἐργαλεῖα ὃπως ἡ τηλεόρασις και ὁ τύπος τά ὁποῖα ἀντί να διευκολύνουν την ζωή μας με τον ἀγῶνα να σκορπιστεῖ το φῶς τῆς ἀλήθειας στην κοινωνία, δηλαδή, ἀντί να σεβαστοῦν τις ἀρχές τοῦ πραγματικοῦ και γνήσιου διαλόγου μέσα ἀπό τον ὁποῖον λόγος και ἀντίλογος δημιουργοῦν φωτεινή σύνθεσι, ἀπεδείχτησαν δολοφονικά ἐργαλεῖα πού σκόρπιζαν ψέμα, μῖσος, σκοτάδι, παραπληροφόρησι, διαστροφή, δυσφήμησι, μία κατάστασι πρωτόγονης βαρβαρότητας.

Αὐτή ἡ συμπεριφορά στην ἑβδομάδα πρίν το δημοψήφισμα, ἀπετέλεσε την ἀποκορύφωσι μιᾶς διαρκοῦς σκοτεινῆς πορείας ἡ ὁποία ἒσπειρε ἂφθονους ψυχοφθόρους καρπούς καθ’ ὃλη την διάρκεια τῆς ἱστορίας της.

Ἡ πορεία ὃμως τοῦ κόσμου, ἒφερε την γενιά μας σε μία ἀπό τις συγκλονιστικότερες ἐποχές πού ἒχει ζήσει το ἀνθρώπινο εἶδος μέσα στις χιλιετίες .

Μία ζωή μαγική, μέσα σε ἢχους, σε εἰκόνες, σε ταχύτητες, σε γνώσεις, σε εὐκολίες, σε πρωτόγνωρες ἐμπειρίες .

Ἀλλά και σε πλήρη ἀπαξίωσι τοῦ ἀποδέκτη αὐτῶν τῶν εὐκολιῶν ὁ ὁποῖος μετρᾶται με τά ἲδια μέτρα ἀξίας και χρηστικότητας τῶν μηχανῶν. Δηλαδή, δεν παράγει ἦχο, την πέταξες την μηχανή… Κάθε μηχάνημα, ἒχει ἐπάνω του χαραγμένο ἓναν ἀριθμό. Το σέριαλ νάμπερ. Ὁ ἂνθρωπος ἒχει τον ἀντίστοιχο ἀριθμό πού λέγεται ΑΦΜ και πού τείνει μέσα ἀπό την νέα τεχνολογία να πάρει ἂλλη πολύ σκοτεινά ἐξελιγμένη καταδυναστευτική μορφή…

Οἱ μηχανές, ἐλέγχονται για κάποιους συγκεκριμένους σκοπούς. Μέσω αὐτῶν ὁ ἂνθρωπος. Μέ διαρκῆ ἀφανῆ χειριστήρια και με προγράμματα τά ὁποῖα ἒχουν περάσει με μεθοδικότητα στην σκέψι του και στην συλλογική του συμπεριφορά .

Κάποιοι δε, εἶναι τόσο βέβαιοι για τις «ἀλήθειες» πού τους ἒχουν εἰσάγει μέσα στον ἀτομικό και συλλογικό προγραμματισμό, ὃσο βέβαιος εἶναι ὁ βλάκας ὃτι δεν εἶναι βλάξ…

Τά ἐργαλεῖα δουλεύουν σε πλήρη ἀπόδοσι για να εισάγουν ἰούς και σκουπίδια στους ἀποδέκτες τους, ἓνα μεγάλο μέρος τῶν ὁποίων τα περιφέρει ὡς στοιχεῖα ἀξιακά με τα ὁποῖα μάχεται την κάθε ἐλεύθερη και παραγωγική σκέψι.

Ἀλλά αὐτά τά ἐργαλεῖα κάποια στιγμή πρέπει να πάψουν να τα χειρίζωνται οἱ δυνάμεις τοῦ βούρκου που ἒδειξαν την ἀποκορύφωσι τοῦ ἀπόλυτου εὐτελισμοῦ ὃλο αύτο το διάστημα που περιγράφουμε. Ἀπέδειξαν την ἀπόλυτη ἠθική τους γύμνια την γλοιώδη τους ὑπόστασι, την πτωμαΐνη ἀπό την κάθε ἀλήθεια που δολοφόνησαν .

Ἡ σπορά τους εἶναι διαβολική εἰδικά γι΄αυτές τις δύσκολες στιγμές ὃ,που πρωτεύων θέμα δεν εἶναι το ὂνομα ἀλλά ὁ πολυσύνθετος συνδυασμός που σε κυβερνᾶ. Κυρίαρχο και ζωτικό πρόβλημα εἶναι ὃτι και ἐμεῖς και ὃλος ὁ πλανήτης περνᾶμε μέσα ἀπό σιδερο και φωτιά, καταστάσεις οἱ ὁποῖες ἐπιβάλλουν στον ἀθρώπινο νοῦ να βρίσκεται σε διαρκῆ ἐγρήγορσι, σε σύνεσι και περισυλλογή.

Ὂχι σε χῦμα συνειδήσεις που περιφέρουν τα ἂθλια ἐμφυτεύματα ὡς στοιχεῖα διαλόγου στην κοινωνία και στα ὁποῖα στηρίζονται οἱ παραλαγμένοι σε κόμματα και ἰδεολογίες δυνάστες.

Ἀλλά κάθε κίνησις πού ταράζει τα θολά νερά, παράγει ζωή .

Μᾶς ἀφορᾶ λοιπόν ἡ κίνησις .

Το δημοψήφισμα αὐτό,  μοῦ θύμισε ἓναν Κινέζικο στίχο :

Ἓνας  βάτραχος ἐπίδησε και σάλεψε ἡ σιωπή στον πεθαμένο βάλτο …

Ξεβάλτωσε σε μεγάλο βαθμό ἡ σκέψις.

Αὐτή, μέσα ἀπό αὐτό το λαμπικάρισμα ἒνοιωσε την ἀποπνικτηκότητα τοῦ βάλτου ὁ ὁποῖος με πεῖσμα πολεμᾶ την κάθε ζωτική κίνησι.

Προσπαθεῖ με πεῖσμα να αποδείξει ὃτι εἶναι βοῦρκος, δυνατός και ἰσχυρός να θολώνει κάθε παραγωγική σκέψι. Να παραποιεῖ κάθε ἀλήθεια. Να φοβίζει με την εἰκόνα του. Να πνίγει κάθε ζωντανή ὓπαρξι πού θα ἀγνοήσει την δυναμί του, τον κόσμο του ὁ ὁποῖος κρύβεται μέσα στα λήμματα του.

Ἀλλά, θέλει ἀρετή και τόλμη ἡ ἐλευθερία… Μόνον αὐτή ἀγνόησε και νίκησε τους βάλτους τῆς ἱστορίας …  

Και εδῶ, ἓνας ἀπό τους χειρότερους βάλτους που πρέπει τάχιστα να καθαρίσουμε λέγεται πληροφόρησις. Για να προχωρήσουμε ἒτσι πάρα πέρα, στον μεγάλο βοῦρκο που ὀνόμασαν Εὐρώπη και στους ντυμένους με προβιές ὑπερασπιστές του …

ΝΑΙ ἢ ΟΧΙ ;

(Παναγιώτης Δερματᾶς)

Ξεκινάω τις σκέψεις μου με ἓνα ἀτομικό μου παράδειγμα ἐπειδή ἒχει εὐρύτερη σημασία. Ἀφορᾶ ἓνα ὁλόκληρο κοινωνικό σύνολο πού ἒχει κατηγορηθεῖ ὡς σπάταλο και ἀνεύθυνο, δραματικά ἒνοχο και ὑπόλογο για τις σημερινές καταστάσεις .

Πρίν πέντε περίπου χρόνια, βρέθηκα σε μεγάλη ἀνάγκη και πῆρα ἀγροτικό δάνειο.

Γενικά, δεν συμπαθῶ τους δανεισμούς. Και εἰδικά για τόν ἀγροτικό τομέα ὃ,που το εἰσόδημα εἶναι ἀπόλυτα ἀβέβαιο.  Ἒτσι, ἒβαλα τά πράγματα κάτω και εἶπα. Ἂν αὐτά μοῦ πᾶνε στραβά, σε δύο χρόνια βγαίνω σε σύνταξι. Θα πάρω και κάποιο ἐφάπαξ ἐπειδή δούλευα  συμπληρωματικά τά καλοκαίρια, ἒτσι θα ξοφλήσω το δάνειο.

Οἱ φόβοι μου ἀλίμονο ἐπαληθεύτηκαν… Με μία χαλαζόπτωσι ἡ ὁποία πέρα ἀπό την ἀπώλεια τῆς τρέχουσας παραγωγῆς, μοῦ κατάφερε και μία πολυετῆ ἀκαρπία διότι τα δένδρα ὑπέστησαν βαριές πληγές.

Μένει λοιπόν το έφ ἃπαξ και ἡ σύνταξις.

Δυστυχῶς ὃμως, τρία χρόνια συνταξιοῦχος, ἀλλά χωρίς σύνταξι και ἐφ ἃπαξ ! Και το χειρότερο ἀκόμη εἶναι ὃτι ἡ Ἀγροτική Τράπεζα ἂλλαξε χέρια. Ἒγινε ἰδιωτική.  

Δεν εἶμαι κακόπιστος, διότι μ ἀρέσουν οἱ καθαρές και τίμιες συναλλαγές. Δηλαδή, ὀφείλεις να ἐπιστρέφεις ὃ,τι δανείστηκες.

 Ὃταν ὃμως δεν μπορεῖς ὃπως ἐγώ με το παράδειγμα μου και καθ ἓνας με το ἀντίστοιχο σοβαρό λόγο, εἶμαι κακόπιστος και ἂδικος, ἢ κάπου ἀλλοῦ πᾶνε οι χαρακτηρισμοί;

Ἀλλά ἂς το ψάξουμε…

Μπήκαμε λοιπόν στα μνημόνια . Δηλαδή ἡ Ἑλληνική πολιτεία δανείστηκε ἰλιγγιώδη ποσά, μέσα σε τέσσερα περίπου χρόνια, διακοσίων περίπου δισεκατομμυρίων Ευρώ, τά ὁποῖα χάρισε στις τράπεζες για να διασφαλίσει την «ρευστότητά» τους !

Και ποῦ τά φόρτωσε;  Στην πλάτη μου, στην δική σου, στοῦ διπλανοῦ σου ! Δηλαδή στα ταμεῖα τῶν τραπεζῶν, μπῆκε ἂφθονο ρευστό το ὁποῖο χρεώθηκε στο δικό μας ταμεῖο…

Ἒτσι τά χρήματα τα δικά μου, …σου… του , πού μᾶς ὂφειλε το κράτος ἀπό τις ἀσφαλιστικές μας εἰσφορές, τά ἒδωσε ἂμεσα στους δανειστές, ἒμμεσα στις τράπεζες .

Δηλαδή οἱ τράπεζες ἐξοφλήθηκαν στο πολλαπλάσιο τῶν ποσῶν που μᾶς ἒδωσαν ὡς δάνειο. 

Και το έρώτημα πού προκύπτει. Χρεωστᾶμε στις τράπεζες, ἢ πρέπει να πάρουμε και ἐπιστροφές ;…

Ἂς δοῦμε ὃμως και λίγο την περιβόητη «ρευστότητα» …

Πρίν κάποια χρόνια, δηλαδή μέχρι σχεδόν πρίν ἀρχίσει ἡ περιβόητη «κρίσις», οἱ τράπεζες δεν εἶχαν πρόβλημα ρευστότητας. Ἒδιναν σοβαρό τόκο στις καταθέσεις, τις ὁποῖες δάνειζαν σε ἂλλους και ἐπιβίωναν με την διαφορά τῶν ἐπιτοκίων.

Τι ἒγινε λοιπόν και χάθηκε το ρευστό ;

Ρίχνουν ὃλα τα άναθέματα στον λαό και τον κατηγοροῦν για ἀτάσθαλη ζωή πού βασίστηκε σε δανεισμούς μέσα ἀπό τους ὁποίους αὐξήθηκαν τά χρέη, οἱ εἰσαγωγές και συνεπῶς οἱ συναλλαγματικές ἐκροές .

Ἐδῶ, ὑπάρχει μία δόσις ἀλήθειας. Δηλαδή, ὁ λαός ἒκαμε αὐτή την ζωή πού τοῦ χάραξαν οἱ πολιτικές του ἡγεσίες . Διότι ὁ ἡγέτης σύμφωνα με τις ἱστορικές μας ἀξίες, εἶναι κάτι πάρα πάνω άπό τον λαό. Εἶναι ποιμήν ἀνδρῶν, εἶναι ὁδηγός. Ἑνῶ ὁ λαός, εἶναι μία ἁπλῆ μᾶζα .Ἡ λέξις βγαίνει μέσα ἀπό το λᾶς, που θα πεῖ λίθος . ( βλέπε για παράδειγμα την λέξι λατομεῖο= τέμνω λᾶες, δηλαδή λίθους.)

Τι ἒκαναν λοιπόν οἱ πολιτικές ἡγεσίες ἀπό την μεταπολίτευσι μέχρι σήμερα ;

Εἶπαν ποτέ κάποια ἀλήθεια στον λαό;  Ἒκαμαν κάποιον παραγωγικό προγραμματισμό; Τον δίδαξαν τις ἀρχές τῆς πολιτικῆς και τῶν διεθνῶν σχέσεων ; Τοῦ εἶπαν ὃτι στον κόσμο ἐπικρατεῖ το δίκαιο τοῦ ἰσχυροῦ σε ὃλα τα μέτωπα και ἀλίμονον στους ἀδύναμους, στους άνοργάνωτους και στους ἐκτεθιμένους ;

Δυστυχῶς, τίποτα ἀπ ὃλα αὐτα ! Ἀντίθετα, ἀνταγωνίστηκαν μεταξύ τους στο ποιός θα πεῖ τα περισσότερα ψέματα, στο ποιός θα διαφθείρει περισσότερο την συνείδησι τῶν πολιτῶν, στο ποιός θα διχάσει και θα άποπροσανατολίσει περισσότερο την κοινωνία με κέρδος τους ψηφοφόρους που οἱ ἲδιοι ἀπογύμνωναν ἀπό ἦθος και ἀξιοπρέπεια.

Πῆραν στα χέρια τους ὃλα τα συστήματα πληροφορήσεως τοῦ πολίτη, δημόσια και ἰδιωτικά,  πῆραν το σύστημα τῆς παιδείας, τοῦ πολιτισμοῦ και ἀπό κεῖ σκόρπιζαν ἂπλετο σκοτάδι, κοινωνική σύχγυσι και νεφελώδη ὁράματα, ὃπως αὐτό τῆς Εὐρώπης.

Μέσα στο σκοτάδι, δεν κατάλαβε ὁ λαός με τι εἲδους νόμους και ἀποφάσεις τον ἒδεναν. Δεν κατάλαβε ὃτι τοῦ ἒστησαν προδιαγραφές πού ἐμπόδιζαν κάθε παραγωγή και δημιουργία. Ὃτι τον καθιστοῦσαν διαρκῆ ὑπόδικο τῆς σκοτεινῆς τους νομοθεσίας για να ἐνασχολεῖται σε ἀτέρμονες και ἀναποτελεσματικές δίκες που τον ἀποσποῦσαν ἀπό κάθε κοινωνική συμπεριφορά και ἀνάπτυξι. Ἓρμαιο τῶν ὀργανωμένων συμφερόντων τους τα ὁποῖα τοῦ προσέφεραν και «προστασία». Τοῦ στέρησαν την φυσιολογική του ἀνάπτυξι, και ἐπιβίωσι, για να γίνει ἓνα ἁπλό κομματικό ὑποχείριο, μέσω κάποιου ἀντιαναπτυξιακοῦ διορισμοῦ,  μελλοντικό ἐξάρτημα τῶν σημερινῶν δανειστῶν…

Το σκοτάδι στις ψυχές τῶν λωβοτομημένων ἀπό ἦθος και γνῶσι «πολιτῶν» το νοιώσαμε ἡ γενιά μας ὃταν κάποια σκοτεινά κέντρα, ἒκαιγαν τα Ἑλληνικά πολυκαταστήματα, Μινιόν, Κατράτζο κλπ, ὃταν διέλυαν την οἰκονομία τῆς Πάτρας και άλλοῦ. Ὃλα αὐτα, μέσα στίς τρελές χαροῦλες και στήν εύτυχία πού ἒπαθαν συμφορές τα κακά ἀφεντικά !...

Και ἒτσι, ἦρθαν τα καλά Ευρωπαϊκά πολυκαταστήματα ! Χαρά Θεοῦ ! Οἱ ἀντιδράσεις, ὡς δια μαγείας κόπασαν …

Παράλληλα, πουλήσαμε στα Ευρωπαϊκά ἀφεντικά τοῦ Βορρᾶ ἀεροδρόμια, τηλεπικοινωνίες, συγκοινωνίες κλπ, ἀφοῦ εἲχαμε προηγουμενως φροντίσει μέσω τοῦ κομματικοῦ συντεχνιασμοῦ να τις ὑπονομεύσουμε ὡς ἐπικίνδυνα βαρίδια ἀπό τά ὁποῖα ἒπρεπε να ἀπαλλαγοῦμε τάχιστα !...

Ἀλλά ὃλα αὐτά, σε συνδυασμό με το γκρέμισμα τῆς ντόπιας παραγωγῆς, τῆς ἀναπτύξεως τοῦ παρασσιτικοῦ κράτους πού ἀμείφθηκε ἀντιστρώφως ἀνάλογα ἀπό την κάθε παραγωγή καί δημιουργία, ὢθησαν το συνάλλαγμα να «συνοστίζεται»  για την ἒξοδο ἀπό την χώρα !

Ἀκόμη και ὁ τουρισμός πού ἦταν εὒκολο κέρδος, ἒπρεπε να καθηλωθεῖ με βαρύτερους φόρους και ἐμπόδια ὣστε ἒτσι να μειωθεῖ το εἰσαγόμενο συνάλλαγμα .

Ἀλλά δεν φτάνει αύτό. Ὑπέγραψαν και την ἐλευθερία στο διεθνές έμπόριο ! Πού σημαίνει ἀνεξέλεκτες εἰσαγωγές ἀπό τους «ἑταίρους» βασισμένες σε ἀνύπαρκτα φυσικά χρηματικά κεφάλαια σε ἀντίθεσι με τις ἐποχές τῶν ίσοσκελισμένων ἐμπορικῶν συναλλαγῶν !

Τι δεν κατάλαβες λοιπόν «πολίτη», «ὑπερήφανε ἀγωνιστή τῆς δημοκρατίας, τῶν νεοφιλελευθερων και ἀνθρωπιστικῶν ἀξιῶν» πού ἀπεμπόλησες σέ ξένους, την εὐθύνη τοῦ ἑαυτοῦ σου  ;

Δεν κατάλαβες ἀκόμη ὃτι στις πλάτες σου παίζεται μία φρικτή συμπαιγνία ἀπό ἐκτελεστικά ὂργανα πού καλύπτουν εὐρύτερους πολιτικούς χώρους και ἀποτελοῦν συγκοινωνοῦντα δοχεῖα μαζί με τά κέντρα τοῦ βορᾶ που σήμερα σοῦ ἐπιβάλλουν τα ἐξευτελιστικά και δολοφονικά μνημόνια ;

Δεν κατάλαβες ὃτι μεσα ἀπό τους σκληρούς φόρους, τις παράλογες γραφειοκρατίες, τα καταθλιπτικά τέλη, τά ληστρικά παράβολα, την σκληρή ποινικοποιησι τῆς ζωῆς πού σοῦ ἐπιβάλλουν, κτυποῦν την δημιουργικότητα σου, την οἰκονομία σου, τον ψυχισμό σου, ὣστε να μην παράγεις, να βουλιάζεις διαρκῶς σε μεγαλύτερη ὓφεσι και να ἐξαρτᾶσαι διαρκῶς ἀπό κάποια νέα «δόσι» με τελική ὑποθήκη την ἲδια σου την κατοικία ;

Ἂν δεν τα κατάλαβες ὃλα αὐτά, ἢ εἶσαι ἐγκλωβισμένος στις φτηνές ἰδεοληψίες με τις ὁποῖες νέκρωσαν την συνείδησί σου, ἢ  εἶσαι ἓνα ἁπλό ἐξαρτημα αὐτοῦ τοῦ φαύλου πολιτικοῦ συστήματος που πούλησε τα σημαντικά για μία κάποια ἂθλια ἐκδούλευσι. Αὐτή την ὁποία συχνώνατα πληρώνουν οἱ διπλανοί σου ! Λες λοιπόν ΝΑΙ και ἑτοιμάζεσαι για μεγαλύτερη κύρτωσι με πλούσια οἰκογενειακή κληρονομιά τον πόνο και την δυστυχία τῶν ἂλλων…

Ἂν τα κατάλαβες, λές ΟΧΙ σε ὃλο αὐτό το ἑνιαῖο σύστημα, Ευρωπαϊκό και ἐσωτερικό, και ψάχνεις να χαράξεις νέους δρόμους. Αὐτούς πού ἐπιβάλλει ἡ ιστορία σου, τους ὁποίους εἶσαι χρεωμένος ἀπό την παγκόσμια κοινότητα ἡ ὁποία αὐτή την στιγμή κρέμεται με ἀγωνία πάνω σου και οἱ ὁποῖοι δεν σχεδιάζονται ἐπί χάρτου διότι κανένα χαρτί δεν χωρᾶ μέσα του καμία κοινωνική δυναμική...

Διότι καμία κοινωνική ἐπανάστασις δεν βασίστηκε σε σχέδια . Βασίστηκε στην ψυχική δύναμι ἡ ὁποία και μόνη εἶναι ἱκανή να ἀνατρέψει τα πάντα και να σώσει αὐτά που ἐθεωροῦντο χαμένα.

Δεν ἒφεραν ἀνατροπές, μόνον τα ἠθικά και κοινωνικά πτώματα …

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΕΡΜΑΤΑΣ

ΤΗΝ ΘΕΩΡΩ ΩΣ ΤΗΝ ΠΟΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΙΔΗΣΙ ΠΟΥ ΨΑΡΕΨΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ !
ΠΟΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ! ΜΙΑ ΕΙΔΗΣΙΣ ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΗΡΩΜΕΝΑ ΜΜΕ !
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ: ΣΟΚ ! ΔΙΑΒΑΣΤΕ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΡΟΜΟΥ ! Η ΣΥΜΦΩ...: ΑΛΗΘΕΥΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ;; ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΤΕ....  ΥΠΕΡΜΝΗΜΟΝΙΟ – MEMORANDUM και η επιβαλλόμενη ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΜΑΣΣΟΝΙΚΗ ΥΠΕΡΘΡΗΣΚΕΙΑ και ΕΚΚ...

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΡΑΧΜΗ ΤΗΣ...

Ξεκίνησα να ἐργάζωμαι ὡς ξενοδοχοϋπάλληλος ἀπό τις άρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1970.

Τότε ἦταν πού ἂρχισε να μπαίνει ζεστό χρῆμα στην ἐπαρχία, με ἀποτέλεσμα να ἀνεβαίνει δραστικά το βιοτικό μας ἐπίπεδο.

Ἂνθρωποι ἀπό τά ἐνδότερα τῆς χώρας, κατέκλεισαν τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα τῆς ἐπαρχίας, συχνότατα με τις οἰκογένειές τους, τά ὁποῖα τους διασφάλιζαν πέρα ἀπό το καλό μεροκάματο, ὓπνο και διατροφή, με ἀποτέλεσμα να γυρίζουν τον χειμῶνα στα χωριά τους με ἓνα καλό κομπόδεμα.

Οἱ ξενοδοχειακές μονάδες, διέθεταν και δικά τους μέσα για να μεταφέρουν τους ἐργαζόμενους ἀπό τα γειτονικά χωριά.

Τότε εἶχε γίνει και ἡ «ἐπανάστασις» στην Αἲγυπτο με τον Νάσερ  ὃ,που ὁ πατριώτης τους, διέλυσε την θεοποιημένη στή σύγχρονη Γρεκύλικη ἀντίληψι «πολυπολιτισμικότητα», ἒχοντας ἐκδιώξει τους μη Αἰγύπτιους και εἰδικά τους Ἓλληνες ἀπό την Αλεξάνδρειά τους.

-          (Στα παιδικά μου χρόνια ἂκουγα ἐδῶ ἀπό το χωριό , τον ραδιοφωνικό σταθμό τῆς Ἀλεξάνδρειας ὁ ὁποῖος με εἶχε τραβήξει με την ποιότητα τῶν προγραμμάτων του .)-

Αὐτοί λοιπόν οἱ Ἓλληνες οἱ ὁποῖοι εἶχαν ὃλοι τους παιδεία, βρέθηκαν διωγμένοι και ἡ πλειοψηφία τους ἦρθε στην Ἑλλάδα, δηλαδή στην πατρίδα τους.

Ἢσαν πολλοί και ἀποτελοῦσαν το δεύτερο σημαντικό κῦμα προσφύγων μετά την καταστροφή στην Μ. Ἀσία.

Τώρα ὃμως ἡ πατρίδα δεν εἶχε την φτώχια τοῦ 22. Ἡ οἰκονομία της άνερχόταν και ὃλοι αὐτοί πού ἦσαν και πολύγλωσσοι, ἀπορροφήθηκαν ἀπό τις ἐπιχειρήσεις,  εἰδικά στον χῶρο τοῦ τουρισμοῦ.

Ἒβλεπες ἡλικιωμένους 60 και 65 χρονῶν να δουλεύουν ὡς ὑπάλληλοι ὑποδοχῆς, σερβιτόροι, ταμίες κλπ

Ἒτυχε να ἐργάζεται δίπλα μου ἡλικιωμένος τῶν 70 χρονῶν  στο τηλεφωνεῖο. Δεν κατάφερνε τόσο καλά, ἀλλά ἐπειδή ὁ ἐπιχειρηματίας ἢξερε ὃτι ὁ ἂνθρωπος δεν εἶχε οὒτε σύνταξι, οὒτε ἀλλον πόρο ζωὴς τον κράτησε και ἐμεῖς παράλληλα τον βοηθούσαμε. – Αὐτό εἰδικά, το ἀναφέρω ἐπειδή μετέπειτα ἡ γενιά μου ψόφησε ἐπαγγελματικά στον ἰδιωτικό τομέα, πρίν πιάσει τα πενήντα ! -

Λίγα χρόνια μετά τον διωγμό τῶν  Ἑλλήνων τῆς Αἰγύπτου, εἲχαμε ἂλλο κῦμα προσφύγων. Αὐτή την φορά ἀπό την Κύπρο.

Και οἱ Ἓλληνες λοιπόν τῆς Κύπρου, βρῆκαν καταφύγιο στα ξενοδοχεῖα και στον τουρισμό.

Τότε, οἱ ξενοδοχειακές ἐπιχειρήσεις δεν εἶχαν την μορφή τῶν σημερινῶν κλειστῶν κυκλωμάτων  ὃ,που ὁ πελάτης πρέπει να ξοδέψει και την τελευταία του πεντάρα μέσα στο ξενοδοχεῖο. Δηλαδή ἡ ἀνάπτυξις, δεν ἒμπαινε μέσα σε παρένθεσι…

Ἒβγαιναν ἒξω και σκόρπιζαν χρῆμα σε ταβέρνες, σέ καταστήματα εἰδῶν λαϊκῆς τέχνης, παντοῦ. Το χρῆμα τῶν πελατῶν, μαζί με το εἰσοδημα τῶν ἐργαζομένων, διαχέοταν στην εὐρύτερη κοινωνία και τῆς ἒδινε ζωή .

Ἡ ζωή γενικά ἦταν φτηνή, οἱ τράπεζες ἒπαιζαν τον ρόλο τους ὂχι ὡς οἱ δυνάστες διαχειριστές τοῦ δημόσιου και ἰδιωτικοῦ πλούτου, ἀλλά ὡς ἐνδιάμεσοι ἀνάμεσα σε δανειστές και ἀποταμιευτές, χωρίς να ἒχουν πρόβλημα «ρευστότητας»…

ΦΠΑ, δεν ὑπῆρχε. Ὑπῆρχε ὁ φόρος κύκλου ἐργασιῶν στο 5 %.  Ὁ φόρος εἰσοδήματος ἦταν χαμηλός και παρ ὃλα αὐτά, το κράτος δεν εἶχε ἐθνικά χρέη.

Ὃλα αὐτά τά στοιχεῖα, ἒδιναν στον πολίτη αὐτοπεποίθησι. Ὁ νέος ἂρχισε να ἒχει πρόσβασι στο αὐτοκίνητο, ὃλοι καλυτέρευσαν τις κατοικίες τους και οἱ ἐκκλησίες δεν λειτουργοῦσαν με την ἀποκλειστικότητα στις κηδεῖες και στα μνημόσυνα… Εἶχαν την ζωντάνια με τους γάμους και τα βαφτίσια .

Ὃλα αὐτά μέχρι πρίν δύο περίπου δεκαετίες.

Τότε δηλαδή πού ἂνοιξαν διάπλατα τα σύνορα στην Εὐρώπη και στην παγκοσμιοποίησι.

Ἐδῶ, κάποιοι πού φτιάχτηκαν καλά ἀπό τους ἂλλους και πού πίστεψαν ὃτι ἡ κοινωνία τους χρωστοῦσε και ἆλλα, ἢθελαν φτηνά ἐργατικά χέρια για τους κήπους, τις καλλιέργειες και τις διάφορες χειρονακτικές ἐργασίες.  Ἀλλά, και μεγάλο τό θέμα να εἶσαι ὑπάλληλος στο δημόσιο και ἒχοντας κάποιο κτῆμα, να θέλεις με τους φτηνούς ἐργάτες να πάρεις και το ψωμί αὐτοῦ πού ζεῖ ἀποκλειστικά ἀπό το ἀγροτικό εἰσόδημα  !

Αὐτά που ζητοῦσε ὁ Ἓλληνας ἐργάτης, τους φαινόταν πολλά, διότι ὁ έργάτης δεν ἒχει δικαίωμα να ἀπολαμβάνει ἐξ ἲσου κάποια ἀπό τα ἀγαθά τῆς ζωῆς ! Ἒτσι τους βόλευε το ἂνοιγμα τῶν συνόρων. Ἀντί για σαράντα Ευρώ, πληρώνουμε εἲκοσι και ἒχουμε και ἀνασφάλιστο το θῦμα …

Συνέβη ὃμως, αὐτός με τά εἲκοσι να εἶναι ὑπερκερδισμένος . Διότι στην χώρα του το μεροκάματο μπορεῖ να εἶναι και δύο Εὐρώ.  Τρώει λοιπόν τά πέντε και στέλνει δέκα πέντε στην χώρα του. Αὐτά τά ποσά γι΄αὐτόν εἶναι πάνω ἀπό διεθυντικά. Μ΄αὐτά στηρίζει την οἰκογένειά του και φτιάχνει και διαμερίσματα.  

Τι φτιάχνει ὁ μέσος Ἓλληνας νέος με τά εἲκοσι Εὐρώ πού προσαρμόστηκε το μεροκάματό του σε αὐτο τοῦ «οἰκονομικοῦ μετανάστη» ;

Ὂχι μόνον οἰκογένεια δεν μπορεῖ να φτιάξει, ὂχι μονον αὐτοκίνητο δεν μπορεῖ να ἀγοράσει ἀλλά  οὒτε ἓνα μηχανάκι για να πάει στο φτηνό και ἀνασφάλιστο τώρα μεροκάματο !

Και ἂν το μηχανάκι καταφέρει να το ἀγοράσει ἀπό κάποιο παλιατζίδικο, θα πρέπει να ξοδέψει τον ὑδρῶτα πολλῶν μηνῶν για να πάρει ἂδεια ὁδηγήσεως . Ἂν εἶναι 50 κυβικά ἑκατοστά ἡ μηχανή του, θέλει 200 Ευρώ !  Ἂν εἶναι 51, θέλει σχεδόν τριπλάσια! Δηλαδή, μία τρίχα πάνω στην τριχιά, τριπλασιάζει το κόστος!!!!!!!!!!!

Ἀλλά δεν φτάνει αὐτό ! Πέρα ἀπό αὐτά, πρέπει να το περάσει και ἀπό ΚΤΕΟ για να τοῦ τα αρπάξουν κι ἀπό κεῖ ...  Ἀλλά και ἀπό τά πρόστιμα ὃταν δεν συμμορφωθεῖ προς τις ὑποδείξεις …

Ἀλλά ἡ ἀσφάλεια ὑποκριτή νομοθέτη, δεν ἐξαρτᾶται ἀπό το ΚΤΕΟ, οὒτε ἀπό ἓνα τυπικό δίπλωμα ὁδηγήσεως διότι σήμερα τά παιδιά ἀκόμη και αὐτά τῶν ὑποκριτῶν τοῦ νόμου, γεννιῶνται πάνω σε μηχανάκια …

Ἡ ἀσφάλεια παίζεται ὃταν αὐτός ὁ φτωχός και ἂνεργος νέος ἀδυνατεῖ να πληρώσει αὐτά και ἀνάγκαζεται να κυκλοφορεῖ με τον φόβο τῆς παρανομίας ὁ ὁποῖος δημιουργεῖ ἐπικίνδυνα ἀντανακλαστικά! Ἡ ἀσφάλεια παίζεται ἀπό την ἒλλειψι ἀγωγῆς . Γιατί ἀντί να διαθέσεις ἓνα ὀργανο τῆς τροχαίας να παραδίδει μαθήματα κυκλοφοριακῆς ἀγωγῆς ἐξω και στα σχολεῖα, τά ὁποῖα μαθήματα να εἶναι ὑποχρεωτικά και χωρίς οἰκονομικό παράβολο, τον τροχονόμο τον ἒκανες παράρτημα τῆς ἐφορίας πού μοναδικό στόχο ἒχει να πλουτίσει το χωρίς πάτο βαρέλι τῆς κρατικῆς οἰκονομίας, την «ρευστότητα» τῶν τραπεζῶν και τά ὀργανωμένα συμφέροντα που αἰσχροκερδοῦν  στά διόδια.

Στα δε σχολεῖα, ἀντί για ὃλα αὐτά, τα παιδιά μαθαίνουν πῶς να ἐπισκευάζουν μία χαλασμένη καφετιέρα!….

Μέτρησε ποτέ κάποιος νομοθέτης τι κόστος ἒχουν τρεῖς ἀστυνομικοί ὑπάλληλοι σε κάθε νομό γι΄αύτό το ἒργο το ὁποῖο πέρα ἀπό την ἀσφάλεια καλλιεργεῖ τον ἀμοιβαῖο σεβασμό καί τι κόστος ἒχουν σε ἀτυχήματα αὐτές οἱ συμπεριφορές ;

Αὐτά εἶναι ψιλά γράμματα γι΄αυτό το παχυδερμικό ἀπέναντι στους γηγενεῖς κράτος πού φαίνεται ὃτι ὡς μοναδικό στόχο ἒχει τήν βιολογική τους ἐξοντωσι .

Ὃλα μετρῶνται με βάσι το χρῆμα. Ἂν πάτησες τά 65 ἡ νομιμότης στην ὁδηγησι, μετρᾶται με ἑκατόν πενήντα Ευρώ σε παράβολα!  Ἀν σοῦ καθυστεροῦν την σύνταξι ἐπί τρία χρόνια και δεν ἒχεις να πληρώσεις, θα θεωρεῖσαι αὐτόματα ἱκανός να έπιβιώνεις ἀλλά ἀνίκανος να ὁδηγεῖς ἐπειδή δεν θα ἒχεις τα ἑκατον πενήντα Ευρώ ! Και ἂν σε σταματήσει ὁ εἰσπρακτικός μηχανισμός πού λειτουργεῖ με ὂργανο την τροχαία, θα σοῦ ἐπιβληθεῖ  σκληρό χαράτσι το ὁποῖο θα ἀδυνατεῖς να πληρώσεις και μετά θα διασύρεσαι ὡς «φοροφυγᾶς» στην συνείδησι παντός βολεμένου ὁ ὁποῖος καυχᾶται για την φορολογική του συνέπεια !

Αὐτοί ὃμως πού ἒπαιξαν τα ἀποθεματικά τοῦ ἀσφαλιστικοῦ σου ταμείου στον χρηματιστηριακό τζόγο και τά ἒκαναν καπνό, καθώς και ἐκεῖνοι πού τα διοχέτευαν στα κομματικά πορνεῖα για να ἱκανοποιήσουν τις κομματικές τους ἀκολασίες , ψήφισαν νόμο για τον ἑαυτόν τους με βάσι τον ὁποῖον καλύπεται ἡ ἀκολασία τους !

Και ὁ ὑπερήφανος «δημοκράτης» με την ὑπερήφανη «δημοκράτισσα» πού ἀπό το πρωϊ ὡς το βράδυ ταΐζονται με φασόλια άπό τις συχνότητες, …ὁμολογοῦν φασόλια ! Γι’αύτό, ὂχι μόνον δέχονται ὃτι ἰσχύει αὐτή ἡ ἂθλια κατοχύρωσις ἀλλά ἒχουν γίνει και ἂριστοι …ἐπιστήμονες  τοῦ Πί Ες Αϊ, τῶν Σί Ντί Ες, τῶν «Εὐρωπαϊκῶν» μας προοπτικῶν  πού περιμένουν και την «ανάπτυξι» …

Αὐτήν πού ἒστειλε στο περιθώριο τον ἐργαζόμενο ἀπό τά σαράντα του και τον ἒκλεισε στην ψυχική του μαυρίλα ἢ τον ἀνάγκασε να πηδᾶ στο κενό  !

Αὐτήν πού δεν χωρᾶ τον νέο Ἓλληνα ἐργάτη ἢ ἐπιστήμονα, πού τον εξανάγκασε να μεταναστεύσει και δεν θέλει να ἒχει καμία σχέσι με τον Ἓλληνα τοῦ ἐξωτερικοῦ ὁ ὁποῖος ἀγαπᾶ να ἐπενδύει στην πατρίδα του.

Αὐτή εἶναι ἡ ἀπόστασις ἀνάμεσα στο χθές και στό σήμερα . Δηλαδή ἐχθές, ἡ πραγματική ἀνάπτυξις τῆς δεκαετίας τοῦ 70, ἒδινε ζωή στην ἐθνική οἰκονομία, βοήθησε τους Ἓλληνες πρόσφυγες τῆς Αἰγύπτου και τῆς Κύπρου να ἐπιβιώσουν και να προοδεύσουν, εἶχε την ἀποτύπωσί της στο ἀξιόπιστο και παγκόσμια ἀποδεκτό νόμισμα, την δραχμή.

Ἀντίθετα με την σημερινή, πού μᾶς ἐπέβαλε το κράτος τῶν κομματικῶν  κηφήνων, πού μᾶς βούλιαξε στην φτώχια, στην αδιαφάνεια, στην άναξιοκρατία, στα ψυχικά νοσήματα, στον ξενιτεμό, στο φρικτό δημογραφικό πρόβλημα.

Και πάνω σε ὃλα αὐτά ἀφοῦ σε ἐξόντωσαν, νομοθετοῦν ἀσφυκτικά και ὑποκριτικά  πλαίσια για την ζωή σου σε ὃλα τά επίπεδα, σε βομβαρδίζουν με μηνύματα ὃτι εἶσαι διαρκῶς «παράνομος» και ὃτι εἶσαι ἀσυνεπής ἀπέναντι στις τράπεζες και στην ἐφορία !

Ἒ δεν πάει ἂλλο ! Αὐτό το χάος,  δεν ἀντιμετωπίζεται με ἀσπυρίνες και με μέτρα πού κινοῦνται στο ἒδαφος τῶν ἀντιπάλων οἱ ὁποῖοι εὐθύνονται για το διαρκές ἒγκλημα.

Πρέπει να πάψουμε να ὁμολογοῦμε την …φασολάδα τοῦ Εὐρώ, τῆς ψεύτικης ἀναπτύξεως και να ἑτοιμαζώμαστε για βαθιές τομές οἱ ὁποῖες θα πονέσουν μέν προσωρινά, ἀνάλογα με την ἒκτασι τῆς ἀρρώστιας, εἶναι ἀναγκαῖες δε για να κινηθοῦμε ζωντανοί προς το αὒριο.

Και αὐτό το αὒριο, δεν περνᾶ μέσα ἀπό ψεύτικες οἰκονομικές συμμαχίες.  Περνᾶ μέσα ἀπό ἓναν και μοναδικό δρόμο.  Την Ἑλλάδα, με ὃπλο την δραχμή της !

Παναγιώτης Δερματᾶς

ΧΑΟΣ ...ΚΑΙ ΦΑΟΣ...

(Παναγιώτης Δερματᾶς)

Ὃταν οἱ Ἓλληνες ἒκαναν ὣς «δῶρο» στους Τρῶες τον Δούρειο ἳππο, ὁ Λαοκόων, ἱερεύς τοῦ Θυμβραίου  Ἀπόλλωνα  διαισθάνθηκε ὃτι αὐτό ἦταν ἒργο πονηρό και φώναξε : Φοβοῦ τους Δαναούς και δῶρα φέροντας … Δηλαδή, να φοβᾶσαι ἀκόμη και τά δῶρα τῶν Δαναῶν…

Οἱ Τρῶες ὃμως, δεν ἂκουσαν την φωνή τῆς λογικῆς και ὑπάκουσαν στην  ἐσωτερική τους παρόρμησι ἡ ὁποία καθώριζε την μοῖρα τους… Το συλλογικό ὑποσυνείδητο,  με την θεϊκή του ὑπόστασι, για να ἀπαλλαγεῖ ἢ να  καθαρθεῖ   ἀπό τα ἠθικά του ἀδιέξοδα, ζητοῦσε το τέλος ἢ και να περάσει ἀπό σκληρότερες δοκιμασίες. Ἒτσι,  μετετράπη σε δύο πελώρια φίδια πού ἒπνιξαν τον Λαοκόωντα και τά παιδιά του .

Αὐτό, ἰσχύει διαχρονικά για ὃλες τις κοινωνίες οἱ ὁποῖες εἰσάγουν διαρκῶς μέσα τους δούρειους ἳππους καί πνίγουν κάθε συνετή φωνή που ἀντιστέκεται. Μετά ἀκολουθοῦν οἱ περιπέτειες με αποτέλεσμα, εἲτε να χάνωνται, εἲτε να πέφτουν στην σκλαβιά, εἲτε να διασκορπίζωνται σε ἀναζήτησι νέας πατρίδας, εἲτε να «περιμένουν ἀπό τους βαρβάρους  να τους δώσουν κάποια λύσι…»,  εἲτε στις καλύτερες περιπτώσεις να καταφέρουν να ἀντιτάξουν  στην ἒσχατη στιγμή την συλλογική τους ἃμυνα.

Στην πρόσφατη ἱστορία μας, ἀπό την ἐποχή πού ἒγινε το νέο Ἑλληνικό κράτος, ἡ συλλογική μας συμπεριφορά ἒμοιασε μᾶλλον με αὐτή τῶν Τρώων και ὂχι μιᾶς συνετῆς κοινωνίας  ἡ ὁποία εἶχε διδαχτεῖ ἀπό τις μακροχρόνιες ἐμπειρίες της.

Τον ρόλο τῶν  πολυμήχανων Δαναῶν τον ἒπαιξαν ξένες δυνάμεις οἱ ὁποῖες ἢθελαν να τιθασέψουν κάθε συλλογική δυναμική. Πολύ περισσότερο την δυναμική ἑνός λαοῦ πού καθώρισε την αἰώνια πορεία αὐτοῦ τοῦ κόσμου.

Ἒτσι ἀντί να συντάξουμε τις δυνάμεις μας σε μία πορεία παραγωγική και ζωτική για μᾶς, στηριγμένοι πάνω στις αἰώνιες ἀξίες μας,  διατρέχουμε μία πορεία ἀπό ἐσωτερικές διαμάχες οἱ ὁποῖες διαρκοῦν ἐπί δύο αἰῶνες και σκοτώνει ὁ ἓνας τον ἂλλον για να τοποθετηθεῖ  ἂνετα και να θεοποιηθεῖ ὁ κάθε δούρειος ἳππος που τοῦ ἒστειλαν ὡς δῶρο…

Με αὐτή την συμπεριφορά, σήμερα φθάσαμε στο στάδιο αὐτό πού οἱ κρυμμένοι μέσα στο πονηρό κατασκεύασμα να ἒχουν βγεῖ ἒξω, να ἒχουν καταλάβει θέσεις στρατηγικές, να φοροῦν ἐνδύματα παραλλαγῆς ὃμοια με τους πολίτες, να πυρπολοῦν την πόλι, να σκοτώνουν,  να ἐπιβάλλουν παντοῦ το χάος, με τον λαό να στέκεται σαστισμένος και να ἀναρωτιέται πῶς γίνονται ὃλα αὐτά !

Λίγοι κατάλαβαν το πονηρό ἒργο γιατί ἡ σκοτεινή τέχνη τῆς παγκόσμιας μηχανικῆς, ἒχει προοδεύσει πολύ και ἒχει προσδόσει ἐπάνω του ἰδιότητες πρωτόγνωρες πού το κάνουν να παραλλάσσεται και να ἀλλάζει ὂψι, ἀνάλογα ἀπό την πλευρά που το παρατηρεῖς … Βοηθᾶται σε αὐτό και ἀπό το σύστημα τῆς παιδείας, σε ὃλη του την ἒκτασι…

Οἱ πολλοί λοιπόν, ὂχι μόνον ἀδυνατοῦν να πολεμήσουν τον παραλλαγμένο στρατό πού βγαίνει ἀπό την κοιλιά τοῦ κατασκευάσματος, ἀλλά το στηρίζουν και το προσκυνοῦν !

Ὃταν ὃμως μάχεσαι, κερδίζεις τον πόλεμο. Εἲτε σε ἐπίπεδο τῆς ἀξιοπρέπειάς σου, εἲτε σε ἐπίπεδο ἐμπεδώσεως τοῦ τελικοῦ σκοπού, πού εἶναι ἡ νίκη. Ἀρκεῖ να γνωρίζεις ποιος εἶναι ὁ ἐχθρός και ἀπό πού ξεχύνεται…

Αὐτό εἶναι το μεγάλο ζητούμενο . Διότι αὐτός, ἒχει ντυθεῖ την προβιά τοῦ συμπολίτη και σε πολεμᾶ μέσα ἀπό θέσεις στρατηγικές, ἀπό τά ἲδια σου τα χαρακώματα, με τά δικά σου ὃπλα …

Ὀφείλεις  να τον ξεχωρίσεις και να τον κάψεις μαζί μέ τον Δούρειο Ἱππο ! Για χάρι τοῦ ὁποίου θυσίασε ἡ γενιά σου  την νεανική της ἱκμάδα και ἒστειλε τα φίδια να ζώνουν τον αἰώνιο Λαοκόωντα πού ἐπαγρυπνοῦσε  για την πολιτεία.

Ὁ ξύλινος ἳππος, ἒχει το νόημα τῶν «προοδευτικῶν» ἀργυρώνητων  ἰδεῶν πού ἦρθαν ὀργανωμένα να πνίξουν την συλλογική συνείδησι ἀπό τα πρῶτα βήματα τοῦ νέου Ἑλληνικοῦ κράτους. Ὃλες αὐτές, εἶχαν διάχυτη την προσπάθεια τῆς Βαβελοποιήσεως τῶν συνειδήσεων  για να κτυπηθεῖ ἡ κοινή γλῶσσα ἀνάμεσα στους πολίτες, ἀπέβλεπαν στήν παγκοσμιοποίησι και ἒπειθαν πάντα μία δράκα ἀφελῶν  ὃτι αὐτοί θα εἶναι πού με την «ίδεολογία» τους θα λύσουν τά προβλήματα τῶν δισεκατομμυρίων δυστυχισμένων  αὐτοῦ τοῦ πλανήτη !

Πρόσφατη, ἀνάμεσά σ’αυτές τις ἰδέες, ἦταν και αὐτή τῆς Ἑνωμένης Ευρώπης .

Μᾶς  παρέσειραν με την λάμψι ἑνός καλοφτιαγμένου ἐξωτερικά ξύλινου ἀλόγου το ὁποῖο προσκυνήσαμε με δέος και παιδική ἀφέλεια ποδοπατώντας την ἲδια μας την ἱστορία και την συλλογική μας δυναμική.

Ἂνοιξε ὃμως ἡ θύρα και αὐτοῦ τοῦ πονηροῦ δημιουργήματος.  Μέσα ἀπό αύτήν, βγῆκαν στρατιῶτες καί τοξικά ἀπόβλητα πού ἒπνιξαν την οἰκουμένη...

Ἡ ἀτμόσφαιρα ἒγινε τοξική σε ὃλη την Εὐρώπη, σε ὃλο τον κόσμο . Μόλυνε το αἷμα τῶν ἀνθρώπων, μόλυνε τις ψυχές,  τις ἀξίες καθώς και τά μέσα τῆς ἀνταλλαγῆς ὃλων τῶν ἀξιῶν.

Παντοῦ χάος, πόνος, φθορά, δυστυχία καί ἀπελπισία για τις μεσαῖες και κατώτερες κοινωνικές τάξεις!

Και δεν ἒμεινε ἆραγε κάποια ἐλπίδα ;

Ναι ὑπάρχει ! Μᾶς την χάρισαν οἱ Θεοί ! Εἶναι το μεγάλο  δῶρο προς το γένος τῶν Ἑλλήνων!

Ἀρκεῖ να κάψουμε κάθε ἶχνος ἀπό τον αἰώνιο Δούρειο πού μᾶς πολιορκεῖ . Τά τοξικά καρκινικά του κύτταρα, δεν πολεμοῦνται  μ΄ἓνα χλιαρό ὂχι ἀπέναντι στους σκοτεινούς πολυμήχανους κατασκευαστές τῶν μεγάλων ἀνθρώπινων συμφορῶν. Πολύ περισσότερο δἐν μᾶς τιμᾶ να δεχώμαστε τα καθημερινά τους φτυσίματα  μέσα στα ὁποία κολυμπᾶ ἡ ἀτομική και συλλογική μας άξιοπρέπεια !

Καταπολεμοῦνται μέσα ἀπό την συνετῆ ἐπ΄ Ἀνάστασι τῆς ἀτομικῆς και συλλογικῆς μας ὑπερηφάνειας ἡ ὁποία ὀφείλει να γκρεμίσει τις Δούρειες διχαστικές κομματικές ἀγκυλώσεις και να ἀπαντᾶ με Ἑλληνοπρέπεια στα ἁρπακτικά.  Μέσα ἀπό την ἀξιοποίησι τῶν  καταξιωμένων  στον χρόνο ἐθνικῶν μας ἀξιῶν οἱ ὁποῖες στηρίζονται στην ἀέναη ἱστορία μας και στην κλασσική μας παιδεία.  Μέσα ἀπό το Ἱερό θέατρο το ὁποῖο οἱ ντόπιοι τοξικομανεῖς  ὑπηρέται τῶν  τοξικῶν κέντρων ἀπό «μίμησι πράξεως σπουδαίας και τελείας» μετέβαλαν σε μίμησι ἐλεεινῶν και ἂθλιων προτύπων με τά ὁποῖα βομβαρδίζουν τις ψυχές τῶν ἀπαίδευτων ὑπηκόων και ίδιαίτερα τῆς νεολαίας μας. Μέσα ἀπό την ἐπιβράβευσι τῶν ἀρετῶν, με την ἀνάλογη σκληρή τιμωρία ὃσων ὑπονομεύουν την συλλογική εὐτυχία.Μέσα ἀπό τήν ἀναδιάταξι ὃλων τῶν δημιουργικῶν μας δυνάμεων. Μέσα ἀπό τον συλλογικό σεβασμό προς τον ἱερέα τοῦ Θυμβραίου Ἀπόλλωνος, τον Λαοκόωντα τον ὁποῖο ὀφείλουμε να ἀποκαταστήσουμε ἂμεσα στην Ἀκαδημαϊκή του θέσι .

Το  νόημα λοιπόν τοῦ πονηροῦ ἳππου ἀποκαλύπτεται ἀπό τις πολυεπίπεδες διαστάσεις του.

Διότι πέρα ἀπό τον ἐθνικό μας διασυρμό ὁ ὁποῖος εἶναι πολυμέτωπος ὡς συνέπεια τῆς ἀνύπαρκτης ἐθνικῆς και κοινωνικῆς στρατηγικῆς, πρέπει να άναρωτιέσαι ….

Γιατί, ποτέ ἡ πολιτεία δεν ἐπιβράβευσε την ἡρωϊδα Ἑλληνίδα μητέρα, εἰδικά την πολύτεκνη ἡ ὁποία με τις θυσίες της ἒπλεξε την ζωή αὐτοῦ τοῦ ἒθνους;  Ὂχι μόνον δεν την ἐπιβρἀβευσε, ὂχι μόνον δεν ἒφτιαξε εἰδικό ὑπουργεῖο γι΄αὐτήν, ἀντίθετα την τιμώρησε με σκληρά οικονομικά ἆχθη ἐπειδή διανοήθηκε να ἀνταποκριθεῖ στο ἱερό της ἒργο !

Ἀντίθετα ἡ πολιτεία ἐπιβραβεύει διαχρονικά κάθε πλαστική λάμψι, με ίδιαίτερη προθυμία πρόσφατα την παράνομη εἰσβολή, για χάρι τῆς ὁποίας  φτιάχνει και εἰδικό ὑπουργεῖο! …

Κανένα ὑπουργεῖο πού να φροντίζει γιά τον ἐπαναπατρισμό τῶν νέων μας οἱ ὁποῖοι βίαια ἐκδιώχτηκαν ἀπό την χώρα τους !

Ἀνασάναμε σήμερα  κάποιες στιγμές πού μᾶς ἂφισαν για λίγο το κεφάλι ἒξω ἀπό το νερό…  

Σκέφτεσαι ἀρχικά και καλοπροαίρετα ὃτι ἒχεις μπροστά σου ἓνα δύσκολο και πολύπλοκο παιχνίδι  για σκληρούς παῖχτες, μέσα σ’ἓνα φρικτό ὁμιχλῶδες τοπεῖο, με ὁμιχλώδεις ἐνέργειες και πρακτικές …

Ἀλλά μοῦ φαίνεται ἢδη, ὃτι οἱ παῖχτες δεν εἶναι ἀποφασιστικοί. Φοβοῦνται ἢ ὑπηρετοῦν στα μέτρα τους, την Δούρεια σκοπιμότητα πού προσπαθεῖ να ἐκφοβίσει τον λαό, ὃτι θα χαθεῖ  χωρίς την «προστασία» τῶν βαρβάρων !

Εἶναι οἱ βάρβαροι τοξικοί που ἒχουν  ἐπιβάλει Πανευρωπαϊκό και εὐρύτερο χάος. Και το ἀντίθετο τοῦ Χάους εἶναι το Φάος ! Το αἰώνιο  Ἑλληνικό κοσμικό Φῶς !

Ὑπερασπιστής τοῦ Φάους, εἶναι ὁ Λαοκόων τοῦ ὁποίου ἡ φυσική θέσις εἶναι ὁ χῶρος τῆς παιδείας και τῆς ἐθνικῆς Ἀκαδημίας.

Κι΄ἐπειδή αὐτή ἡ θέσις, δεν χαρίζεται, την κερδίζεις… Δηλαδή …

Ὃσοι  ἒχουν τραφεῖ στις ἀρχές τῆς κλασσικῆς μας παιδείας να συγκροτήσουν ἀπό μόνοι τους ὁμάδα, ἑνιαία και ἀδιάσπαστη, πού να παρεμβαίνει δυναμικά ἐνάντια στον πονηρό ἳππο και τους παραλλαγμένους στρατιῶτες του οἱ ὁποῖοι ξεχύνονται ὡς δῆθεν μεταξύ τους «ἀντιφρονούντες» μέσα άπό τα δῆθεν «αντίπαλα» κομματικά χαρακώματα και ὑπονομεύουν στρατηγικά  κάθε ζωτικό κοινωνικό κύτταρο και κάθε άνατρεπτική δρᾶσι…

Και ἂς μην περιμένουμε ἀπό ἓνα πολιτικο σύστημα πού ἒχει ἁλωθεῖ μέχρι το κόκκαλο ἀπό τους στρατιῶτες τοῦ Δούρειου ἳππου, να ἀποκαταστήσει αὐτή την τάξι στην παιδεία μας και στά ἐθνικά μας θέματα, διότι μάταιες θα εἶναι οἱ ἐλπίδες μας…